"Nasaan na ba sina Sally ah, kakain na tayo ohh.." narinig ko si mama sakto naman na kakapasok lang namin..
"Ma, we're already here..." yahh andito na kami baka kasi mamaya eh di ako maka get over sa pinaggagagawa ni Andrei kanina noh..
"San ba kayo galing dalawa ahh..." tanong ni mama with matching nakakalokong ngiti.. sus.. tong mga to oh..
"Ma, ayy ahh.. tita, nagpahangin lang po kami ni Sally sa labas, diba HON.. ahh Sally, diba Sally??" alam nyo yung feeling na di mo maintindihan kung bakit naging ganito tong lalaking to, yung naaksidente lang eh naging ganito na??..
"Pwede ba Andrei tigilan mo nga ako sa mga paganyan ganyan mo.." okay.. alam na.. naiilang ako noh.. umupo na lang ako at kakain na lang ako.. samantalang sila, ayun nakatingin pa din sakin with smiling face.. tss hayaan ko na nga lang.. joy ride na lang ako sa kanila..
"Ma, tara na kain na tayo, bawal paghintayin ang pagkain noh, oh kuya upo na dali.. tita, tara na po." at ayun umupo na naman din sila,... kain kain lang and tadaa natapos din..
"Mukhang okay na kayo ahh.." si kuya na naman yun oh, nakikibalita pa sakin..
"Yup, we're okay.. friends na ulit kami.." yahh friends na kami ni Andrei wiiieee!!!
"Friends lang??" parang na-disappoint naman tong isang to oh.. tss.. dadating din tayo dun.. aahh!! ano ba Sally kung anu-ano napasok sa isip ko ngayon!!!
"Ehh anong gusto mo?? Kuya pwede ba tigilan mo nga ako, yan ka na naman eh.." mapisil nga ulit yung ilong nito...
"ARRAAAAYY!!!!!!" wahahaha.. binitawan ko na din, parang bata lang, pati tong si kuya parang walang sariling pamilya lang no.. atras lang ako ng atras kasi di ko mapigilan yung tawa ko grabe yung mukha ni kuya kakatawa tapos yung ilong nya namumula na.. WAHAHAHAAHA...
waaha...WAAA!!!!!
*BOOGSH*
ang sinasabi nga ba sa hula ohh.. yan..
"AAHH.. ARAY!!!!!" nako nga naman, naapakan ko na nga, nadagil ko pa yung left injured arm nya...
"Andrei... hala... sorry, di ko sinasadya to.." nako ano bang gagawin ko.. napalakas ata eh, nasaktan tuloy tsk.. bakit pa kasi ito nabunggo ko..
"Masakit ahh.." sabi nya,, tapos pa-ika-ika na umupo dun sa may sofa... kaya yun inalalayan ko naman pero parang ayaw magpaalalay na ewan. Tapos si kuya, ayun nawala na, lumabas na, madaya sya di man lang ako tulungan dito. hmmp.!
"Andrei... sorry na.. sorry... di kasi kita nakita ehh" tsskk.. yung mukha nya di pa din maipinta.. ano ba yan.
"Ikaw naman kasi dyan, di ka kasi nakatingin.. para ka pang bata dyan.... tsskk.." lagot, galit ata,, nako naman oh.. naging seryoso kasi yung tono ng pananalita nya..
"Sorry, sorry talaga, sige, wait lang ahh. kukuha lang ako ng pwedeng makawala ng sakit dyan.." yumuko na lang ako tsk.. tanga kasi ako nako naman ohh.. tatayo na sana ako ....
Pero hinawakan nya yung kamay ko
O__O ehh??
"Wag kang aalis dyan..tskk.." yung tono nung boses nya s-seryoso lang galit na nga ata to ah.
"Huh?? ahh ano ba eh kukuha nga ako------" di na nya ko pinatapos sa pagsasalita
"Sabi ko wag kang aalis, dyan ka lang sa tabi ko..." di ko alam kung maiinis ako dito ohh ano eh.
Hinila ba naman ako, kaya napasandal ako dun sa sofa tapos hinilig yung ulo nya sa balikat ko.. arrgghh!!! ano ba! bakit ba sya nagkakaganito.. nakakakilig ah,, para kaming mga batang ewan oh!!
