In Vega's Arms ✓

KABANATA 14

KABANATA 14

Masayang-masaya si VENICE habang nakaupo siya sa garden ng mansyon. Isang araw na ang nakalipas pero hindi parin matanggal ang ngiti niya sa labi.

Panay nga ang haplos niya sa eternity necklace na bigay ni Damon. Ang ganda kasi, at hindi siya magsasawa na hawakan iyon.

"Babe, heto na ang buko na gusto mo. Nilagyan ko ng powder milk 'yan." sabi ni Damon na inutusan niya na ikuha siya ng gatas. Natatakam kasi siya bigla rito. Nilapag nito iyon sa harap niya kaya kinuha niya agad at sumimsim. Naupo naman si Damon sa tabi niya at inakbayan siya.

"Hmm. Ang sarap. Salamat, Daddy." nakangiti niyang sabi kay Damon na kinangiti nito habang pinaglalaruan ang buhok niya.

"Ang sarap pala lalo pakinggan na tinatawag mo ako na Daddy. Isa pa nga. Gusto ko ulit marinig." sabi ni Damon.

"Daddy." nakangiting sabi ni Venice habang sumasandal kay Damon.

"Pakiss nga ako." sabi ni Damon habang humahalik ito sa pisngi niya.

"Ano ba! Nakakakiliti ang balbas mo." natatawang sabi ni Venice at umalis sa pagkakasandal kay Damon. "Ah!" pero napahinto siya ng may maramdaman na kakaiba sa tiyan niya.

"Bakit, babe?" nag-aalala agad na tanong ni Damon sa kanya, habang hinahawakan siya ito.

May sumipa sa tiyan niya at alam na niya kung ano ito. Napangiti siya na tumingin kay damon. "Daddy, sumisipa si baby." nakangiti niyang sabi rito.

"Really?" agad din na napangiti si Damon. Tumango si Venice sa kanya kaya agad niya itong inayos ng upo at siya naman ay niyuko ang ulo at tinapat ang tenga sa tiyan nito upang pakiramdaman ang sinasabi nito. At tuwang-tuwa siya na sumisipa nga ito tila naglilikot sa loob ng tiyan ni Venice. "Our baby boy is so happy, babe." tuwang-tuwang sabi ni Damon. "Baby, I'm your daddy. You love me, right?" kausap niya sa supling na nasa loob pa ng tiyan ni Venice. Sumipa ulit tila sumasagot sa sinasabi niya. "Whoa! He love me, Babe." tuwang-tuwang bulalas ni Damon na kinangiti ni Venice. Masaya siya dahil talagang natutuwa si Damon dahil sa magiging anak nila. Noon, akala niya ay hindi na siya makakatagpo ng isang lalake na mamahalin siya, aalagaan, at pananagutan. Kasi, marami na din siyang nakikita na magkasintahan, tapos 'pag buntis na ang babae ay iiwanan nalang dahil natatakot at hindi kayang panagutan. Pero humahanga din siya sa mga kapwa niya kababaihan na nakakaranas no'n. Dahil kahit na iniwan ay naging matatag at mas nagpursige pa sila upang ipagpatuloy parin ang buhay kapiling ng anak.

Napakaswerte niya at ibang-iba si Damon. Kahit na parang pakiramdam niya ay hindi siya bagay kay Damon ay pinaparamdam naman nito na magkapantay lang sila. Parang ito 'yung bumaba para lang mapantayan at masabay siya sa buhay niya.

"Mukhang nagkakasiyahan kayo, ah?" napaangat sila ng tingin ng magsalita si Celine na kasama si Peter at Erika.

Tumayo si Damon habang si Venice ay umayos ng upo.

"What are you all doing here?" tanong ni Damon.

"Aayain ka sana namin. Kaso buntis ng pala si Venice." sabi ni Celine at lumapit kay Venice at humalik sa pisngi nito. "Ilang months na ang tiyan mo?" tanong pa nito.

"Four months and Twenty days." tugon ni Venice na nakangiti habang hinahaplos ang tiyan.

"Konting panahon nalang pala at magkakaanak na kayo." nakangiting sabi ni Celine sa kanya.

"Oo nga." sagot niya at tumingin kay Peter na kausap si Damon. Napatingin siya kay Erika na ilag parin ang turing sa kanya. "Oo nga pala. Saan ba dapat kayo pupunta?" tanong niya kay Celine.

"Sa bar sana para i-celebrate ang anniversary ni Peter at Erika. Kaso hindi ka nga pala pwede dahil bar iyon. Mausok at puro alak. Bawal sa kalagayan mo." sabi nito sa kanya kaya napatango siya. Napatingin siya kay Damon na wala atang balak na sumama.. Simula ng magbuntis siya ay hindi na ito masyadong  nakakalabas at nakakapag-enjoy sa mga kaibigan nito ng dahil sa kanya. Lagi nitong inaalala ang kalagayan niya kaya hindi ito umaalis sa tabi niya.