"Damn. I really miss you." Yoongi said as he nuzzles his head on my neck. I'm sitting in between his lap while his arms are wrapped around me. Nasa couch kami sa loob ng studio niya.
"Weh?" Sabi ko, panira lang ng moment.
"Yes. You're always... on your phone." There's a hint of sadness on his voice.
"May inaasikaso lang naman kami ni Jungkook."
I felt him nod his head, "Okay."
"Selos ka na niyan?" Joke ko ulit.
"No, because I trust you and I know you love me too." He said. Mas sumandal pa ako sakaniya at ngumiti nang malawak.
"I love you."
"I love you most."
We hugged each other for more than a minute until I felt him giving my neck full of kisses. His kisses weren't that soft so I know he's leaving a mark. And it's fine because I want his marks on me.
I didn't want him to stop.
Sound proof naman 'tong studio, proven and tested na namin yan.
I don't know how he did it but I just found myself lying on the couch with him on top and my polo unbuttoned.
His hands were all over me, making unholy noises come out from me. Grabe. This man is an expert in making me feel good.
We were in the middle of grinding when his phone rang loudly. But we didn't stop.
Kaso nga lang paulit ulit yung pag-ring at nairita na talaga ako.
"Can you please answer that?" I panted.
Hindi niya ako pinakinggan. He was about to unbuckle my pants but his phone rang again.
Tinulak ko siya paalis saakin at pumunta ako sa desk niya para kunin ang phone niya. Napataas ako ng kilay nang makita kung sino yung tumatawag.
Haseul.
Ano na naman ba ang kailangan ng babaeng 'to?
Binigay ko sakaniya yung phone at tinaasan siya ng kilay, "Sagutin mo muna yan."
"No. You answer it."
Nagkatitigan kami. He gave me a small smile and gave me his phone.
"Sure ka?"
"Yes love."
Kinuha ko yung kamay sa phone at sinagot yung tawag.
"Yoongi! What took you so long to answer?"
"Ano na naman ba ang kailangan mo sa boyfriend ko?"
"J-Jimin?!"
"Alam mo Haseul sinira mo yung momol time namin ng jowa ko." Pagkasabi ko nun ay narinig ko ang mahinang tawa ni Yoongi.
"Give the phone to Yoongi please. May paguusapan lang kami." Maarte niyang sambit. Kagigil.
"What is it? Baka naman pwede yan pagusapan through phone?" Mataray ko namang sambit.
"It's private."
"Money problems ba? Hindi pa ba sapat yung pag sustento niya sayo? Gusto mo bang dagdagan pa yun? Magkano ba kailangan mo? Ako na ang magbibigay sayo." Pang-realtalk ko sakaniya.
"How dare you! Hindi ako mukhang pera!" Sigaw niya sakin kaya medyo nailayo ko ang phone sa tenga ko.
"I was just asking you if you have money problems, wala akong sinabi na mukha kang pera! Napaghahalataan ka yata." I smirked.
"Bitch!"
"You know what? Tigil tigilan mo na si Yoongi. And if you still won't stop, ako talaga makakalaban mo." Binaba ko ang tawag at pabagsak na umupo sa tabi ni Yoongi.
"Yoongi." Panimula ko.
Seryoso ko siyang tiningnan at hinawakan ang mga kamay niya nang mahigpit. "Please cut your relationship with Haseul and Seokjin. If you're worrying about Namjoon dahil asawa niya si Seokjin then ako na bahala na kumausap sakaniya."
"Love, wag mo pahirapan ang sarili mo. Stop blaming yourself for something that was not your fault in the first place. It was an accident, that's what happened to Haseul. Ginawa mo naman ang lahat para sakaniya pero sumosobra naman yata. Hindi mo siya obligasyon." Dagdag ko. He just sighed and smiled softly at me.
I reached for his cheek and caressed it softly. "Cut those toxic people in your life. They're manipulating you and it's not good for you." Sabi ko bago ko halikan ang noo niya.
---
author's note: HELLOOO im really sorry if ngayon lang ako nag update i was really busy because of school and graduating nadin kasi ako ng shs huhu babawi ako promise
anyways STAY SAFE! :( ily
![](https://img.wattpad.com/cover/186034002-288-k409106.jpg)
BINABASA MO ANG
ily. | yoonmin
Fanfiction✫彡𝑪𝑶𝑴𝑷𝑳𝑬𝑻𝑬𝑫 YOONMIN EPISTOLARY TRILOGY: BOOK TWO ────────────────── ❝ i love you ❞ ❝ please, stop hurting yourself ❞ ────────────────── sadseouls © 2019