ily. | yoonmin

058

When I opened my eyes, my vision was still blurry and I feel so weak but I really want to drink water, dehydrated ata ako.

"Jimin!" Rinig kong ang isang malalim na sigaw, alam kong galing ito kay Taehyung.

Dahan dahan ko ginalaw ang ulo ko sa gawi niya kahit masakit ito.

"Saan ako?" My voice was raspy.

"Hospital! Halos buong araw kang walang malay!"

Pagkasabi niya nito ay tsaka ko lang napansin ang color white na paligid, inangat ko rin ang kamay kong may dextrose at pagkatapos ay pinikit ko ang aking mga amata.

Why am I hospitalized again?

"Kung hindi mo pa napindot agad yung number ni Yoongi baka mas malala na nangyari sayo." Pagaalala ni Taehyung.

Now I remembered eating the food Yoongi gave me but because I am obviously got food poisoned, I know he wasn't the one who did this. He can't poison the love of his life, right?

So someone did this, but I don't want to pinpoint who.

"Bakit mo ba kasi kinain yung pagkain! Nako uso yan sa twitter yung sinasabi nagc-crave sila tas maya maya may pagkain na agad sa labas ng bahay! Ang dugyot lalo na yung milktea na nilapag lang." Taehyung ranted.

"Let him rest. Wag mo pagalitan." I heard Jungkook's voice.

"Oo nga." I said weakly, my eyes are still closed.

Wala naman akong sinabi na nagc-crave ako ng pagkain sa twitter o kay Yoongi. Pagkalabas ko kasi ng condo ko may nakita akong plastic na nakalapag sa doorstep ko. It has Yoongi's name on it.

I instantly thought na sinusuyo niya lang ako kasi hindi ako nagrereply sa texts niya nung isang araw. Kaya ayun kinain ko yung pagkain. After a minute, I immediately went inside the bathroom and I vomited. Sumakit din nang sobra ang tyan ko.

After vomiting, I went out to get my phone and dialed the first person in my contact list, all I said was Yoongi's name and everything went blank.

"Galet na galet si paps Yoongi." Rinig kong sambit pa ni Taehyung.

"Saakin?" I whispered but enough for him to hear.

"Hindi yun magagalit sayo. Galit sya dun sa gumawa niyan. Pangalawang beses ng nangyari yan."

Napadilat ako, "Huh?"

"Naalala mo nung akala mo siya yung naglagay ng pagkain sa labas ng condo mo na nakapangalan kay Jungkook?" Pagpapaalala niya ulit saakin.

"Ah, hindi ba siya yun?" Nahihiya kong sambit.

"Tanga ka. Hindi syempre! If Yoongi wants to give you food, then ipagluluto ka niya or i-date sa labas." Pag-realtalk niya saakin.

Na-tanga pa ako. Pero totoo naman, slight lang.

Napapikit ako ng mariin, mas lalo atang sumakit ulo ko sa katangahan at kahihiyan kong iyon.

"Where's Yoongi?" Tanong ko.

"He went somewhere but I texted him that you are already awake." Si Jungkook ang sumagot saakin.

"Okay, pasabi ingat siya." Sabi ko naman.

But because I still feel so weak, hindi ko na nahintay na mapuntahan ako ni Yoongi dito dahil nakatulog ako ulit.

I hope when I open my eyes again, he's the first person that I would see.