It's about an application that whoever installs this application is on the brink of death. In this application you must fulfilled the mission that the application states before your birthday, when you do not fulfilled the mission, you may die on you...
This is the last day of February at bukas ay March na. My birthmonth, ngunit wala na akong pakialam pa sa birthday ko. Ang tanging nasa isip ko na lamang ay kung papaano malulutas ang kaso na ito upang matigil na ang krimeng nangyayari hanggang ngayon, at upang mabigyan na rin ng hustisya ang pamilya ko. Nasa harap ko si Nedz ngayon habang nasa isa kaming coffee shop. Gusto ko siyang kausapin sa naisip kong paraan para mapadali ang kaso na hawak namin. Alam kong hindi siya papayag sa gusto kong mangyari pero desidido na ang loob ko. Agad ko siyang kinausap at sinabi ang gusto ko at ang plano ko upang sa ganun ay mapadali ang kaso na hawak namin, I'm so thankful na sa wakas pumayag na rin siya. Pumayag na rin siya na samahan ako at napapayag na lutasin namin ang mga trahedyang ng nangyayari dito sa aming lugar.
"Nedz 'di ba pumayag ka ng ituloy natin ang kaso, I had a plan para mas mapadali ang paglutas natin sa kaso."
"Ano yun Zy?" kinakabahan niyang tanong.
"Please walang ng atrasan ito ha. Ito nalang kase ang naisip kong paraan para mapalapit tayo sa killer na nasa likod ng app na iyon."
"Pwede ba deretsohin mo na ako Nedz! Ano ba talaga iyon?" naiirita niyang sabi sabay subo ng red velvet cake.
"We need to install the application."
"Are you serious Zy? Nababaliw ka na ba?" she said while pointing her finger on my face, halos mabulunan din siya dahil sa sinabi ko.
Kinalaunan ay napapayag ko rin siya sa gusto kong mangyari, kaya dali dali akong tumabi sa kanya at sabay hinanap ang naturang application sa internet bago pa man magbago ang kanyang isip.
Agad din naming nakita ang application at iniopen ito.
HAPPY KILLINGAPP (the name of application, the cover of the picture is a piece of cake that full of blood with a knife.)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Are you sure na kailangan pa nating i-install itong application na ito?" kinakabahang tanong ni Nedz sa akin.
"Ofcourse! We are detective right!?" I answered her question confidently.
"I know that we are detective but---"
"No more buts Nedz, buhay ng mga tao ang nakasalalay sa app na ito. How can we solve this case if hindi tayo magte-take ng risk." pagputol ko sa sinabi niya.
"But masyadong delikado February na ngayon and your birthday is on March and April yung sa akin. AYAW KO PANG MAMATAY ZY!" naiiyak na niyang paalala.
Alam kong February ngayon and tomorrow is March na. My birthmonth, but we need to do that, kailangan kong isugal o naming isugal ang aming buhay sa kasong ito, lalo na't dumadami na ang kaso ng namamatay dahil sa application na ito.
"I believe na masosolve din natin itong case na ito. Mahaba pa ang oras natin and binigay sa atin ito ni Mr. C, hindi dapat natin ipahiya ang ating sarili. We will solve this case as a team!" pagpapatatag ko ng loob niya.
"Don't installed that f*cking application Zy, hindi ko pala kaya." pagbawi niya, at agad nagbago ang isip.
Application is already installed successfully!
Wala na siyang nagawa ng kinuha ko ang cellphone niya. I immediately installed the application sa kanyang phone at sa aking phone. Kitang kita ko ang galit sa kanyang mga mata noong ginawa ko iyon, pero nangibabaw din ang awa niya noong nagmakaawa ako sa kanya at humingi ng tawad dahil sa aking ginawa.
Ngayong na-install na namin ang application na ito ay buhay na rin namin ang nakataya. My birthday is on March 20, as soon as possible dapat matapos na namin ito bago sumapit ang kaarawan ko. Kahit malayo-layo pa ang aking kaarawan ay kinakailangan ko pa ring maging alerto. Alam na ng killer ang pangingialam ko, namin, sa kanyang krimeng ginagawa, kaya mainit ang mga mata nito sa amin.
"Nedz, noong sinimulan o binigay sa atin itong kasong ito, may nararamdaman ka bang kakaiba sa paligid mo?"
Hindi niya sinagot ang tanong ko. Kanina pa siyang tahimik sa kinauupuan niya at tila malalim ang iniisip.
"Nedz!" I snap my fingers infront of her face.
"Why!?" pasigaw niyang tanong sa akin.
"Sorry kung pinangunahan kita, at ininstall nalang basta-basta ang application na yan sa phone mo."
"May magagawa pa ba ako? Eh nagawa mo na?!" naiinis talaga niyang sabi. "So what did you say again?"
"I asked kung may nararamdaman ka bang kakaiba sa paligid mo simula noong hawakan natin itong kasong ito?" pag-uulit ko ng tanong.
"Oo, I don't know kung masyado lang akong weird or overacting but nararamdaman ko talagang laging may sumusunod sa akin, even now!" kinakabahan niyang sabi. "Kaya din ako tulala kanina ay dahil may nakita akong isang pamilyar na postura sa labas na deretsahang nakatingin sa kinaroroonan natin." dagdag niya pa.
"What? Nasaan?" I asked.
Ituturo na sana niya ang kinaroroonan ng tinutukoy niyang postura ng bigla nalang nangisay si Nedz sa kanyang kinauupuan. Kitang-kita ko ang pagsuka nito ng kinaing red velvet cake na may kasamang dugo. I saw a familiar posture outside the shop. I am one hundred percent sure na siya yung nagbigay ng box na may laman ng nakakadidiring bagay sa amin noon sa condo. Kitang-kita rin ang tuwa sa mga mata nito ng makita ang nangyayari ngayon sa kaibigan ko. Kaya walang anu-ano'y agad akong tumawag ng ambulansya para matulungan kami sa aming kalagayan ngayon. Pinaghalong kaba at galit ang nararamdaman ko ngayon. Kaba dahil nasa piligro ang kalagayan ng aking kaibigan. Galit sa gumawa nito sa aking kaibigan at alam kong ang hayop na XXX ang gumawa nito.
Agad ding dumating ang ambulansya.
We are here now in the hospital ng dineklarang wala na si Nedz. Wala na ang kaibigan ko. Patay na siya. Lahat nalang yata ng kamalasan sa mundo ay nasa akin na, na tila kahit sinong lumapit sa akin o kakilala ko ay mamamatay at mapapahamak. Ramdam na ramdam ko ang pangangatal ng katawan ko ng sinabi sa akin ng doctor na wala na nga si Nedz and suddenly the warm tears came to my eyes immediately. Wala na akong kakampi. Wala na akong kasangga.
The doctor said that may naglagay ng Polonium liquid poison sa kanyang kinakain.
Polonium-210 is the deadly poison that was used to kill the former Russian spy, Alexander Litvinenko, in London in 2006. He died of radiation sickness.
Nanlalata ako ngayon at hindi alam ang gagawin. I want to kill that f*cking anim*l na gumawa nito sa mga mahal ko. Hindi pagsuko ang dinulot sa akin ng mga nangyari kung 'di ang ipagpatuloy pa ang kaso, upang ipaghiganti ang mga gumawa ng mga kahayupang ito.
I checked my cellphone. Nabigla nalang ako sa aking nakitang notification. Sa notification ng naturang application. The Happy killing App.
You don't need your intrusive friend's help right? That's why I killed her too. Don't worry I will kill you soon. Advance Happy birthday again my dear! Hope you like my another gift to you. Happy Killing!
