LEYDIM

25

Heycanımı yenip kafenin kapısını açtım. Açmaz olaydım. Gördüğüm yüzle donup kaldım. Etrafa bakındığımda ondan başka tanıdık olmadığını anladım. Kesin o ve ben hapı yuttum. Onunda benden farkı yoktu. Stresten ayağını sallayıp duruyordu. Arkamda ki kapıyı düşündüm. Çekip gitmeyi bu işi burada bitirmeyi. Beni görünce ayağa kalktı. Daha da heycanlandım şimdi. İyi de onca inkar etmesi neydi o zaman? Ses kayıtları falan. Anlamıyordum cidden tanığım kişi telefonda ki kişi ile aynı olması imkansızdı. Soğuk ve umursamaz Selin bir aşk meleği sözler kraliçesi miydi?  Sınıfta olan tüm kızları tek tek düşündüm. Hiç bir zaman da aklıma Selin gelmemişti.

  Ayakta dikilmeyi bırakıp yanına doğru sendeleyerek ilerledim. Sadece gözlerine bakıyordum.

Derinden bakan gözlerine.

Hoş geldin."

Sen" diyebildim sadece ne diyeceğimi bilmiyordum ki. Sandalyeyi gösterdi eliyle.

Otursana."

Gösterdiği yere ona bakmayı kesmeden oturdum çantamı da diğer tarafa koyarak.

Gerçekten sen misin?"

Bu sefer sorabilmiştim. Kimse ile konuşmayan Selin, kavgacı ve kimseyi umursamayan Selin, bir tek bana iyi davranan Selin.

O zaman anladım işte. Okulda bana neden yardım ediyordu neden beni koruyordu her şey yerine oturuyordu. Burcu'nun dedikleri geldi aklıma.

"Saçmalama o Selin işte. Ama sana söylemem gerek o kızın sorunları var. Herkezin hayatını zehire ceviriyor."

Gerçekten de benim. Böyle soracağını tahmin etmiştim gerçi."

Neşeyle konuşurken hala ona bakıyordum. Bu benim için büyük bir şoktu.

Senin ne gibi psikolojik sorunların var?"

Siktir ne dedim ben? Gülen yüzü düştü. Hem kırgınlıkla hemde sinirle bakıyordu artık. Eski duygusuz Selin'e ne oldu? Ona ihtiyacım var tam şuan da.

Şey... Uyku problemlerim var. Rüyaların etkisinden çıkamıyorum. O an sadece kimi görmem gerekiyorsa ona görmeye odaklanıyorum iyi olduğuna inanmak için. Göremezsem de zamanla kendime geliyorum. Yine de beni rahatsız eden ya gerçekse düşüncesi tekrar uyumama engel oluyor."

Masanın üstünde ki ellerine bakarak konuşmuştu. Yüzüme bakmıyordu artık. Konuşması bitince ortada garip bir sessizlik oluştu. Geldiğim anda ki gibi neşeli değildi artık. Ya da heyecanlı. Sadece ellerine bakarak haraketsiz bir şekilde oturuyordu karşımda.

Ne içersin?"

Bana bakmadan konuşmuştu yine. Bu kendimi kötü hissettiriyordu.

Kahve"

Kendine de  çay  söyledi. Yine ortam sessizliğe büründü. Bir konu açmak istiyordum. Aklım durmuş gibiydi. Garson kız sparillerimizi bırakıp gittikten sonra yine konuşmadı. Bu durum sıkmaya başlamıştı ama. Cevabını bildiğim soruyu yine de ondan duymak için sormaya karar verdim.

Şimdi sen"

Dile getirmek kolay değilmiş ama.

Beni.."

SEVİYORUM "

Ani yüksek sesi beni korkutmuştu. Bir kaç kişi bize bakıp tekrar önlerine döndü. Sesini normale indirip tekrar etti.

Seviyorum seni."

Hemde bu dünya da ki herşeyden çok. Yanında olmak istiyorum. Hep bir adım arkanda değilde yanında olmak. Üzüldüğün de yanında olmak. Ağladığın da heyecanlandığın da. Bir birimiz hayatında yerimiz olsun istedim hep ilerde evlenmek ilersini bosver istesen şimdi bile evlenmek isterim."

İlk defa bu kadar konuştuğunu gördüm. Dedikleri ise beni mutlu etmedi desem yalan olurdu. Yine ben ve o olacak gibi değil be.

Ama sen ilk gelir gelmez bana sorduğun şeye bak. Aslında suç benim zaten kötüye giden bir hayatımı neden seni dinleyip daha da kötüleştirdim ki. Senin gözünde nasıl biri olduğumu biliyordum zaten."

Ayağa kalkınca şaşırmıştım. Bir yanım gitmesini istiyordu çünkü haklıydı. Büyük ayıp etmiştim. Diğer yanım kalmasını istiyordu. Bana ne kadar değer verdiği ortadaydı. Belki her şeye rağmen deneyebilirdik. Cebinden çıkardığı parayı masaya koydu.

Kusura bakma. Özür dilerim seni sevdiğim için. Teşekkür ederdim geldiğin için."

Kapıya doğru ilerlerken seslendim.

Selin!"

Durmadı.

Kendimi daha kötü hissediyordum artık. "