Love Changed Me

Meet Mr. Cold

Luke's POV

Alam nyo ba yung salitang cold? Oo. Ako yun. Aminado naman ako. Tahimik talaga akong tao. Cold at walang pakialam sa ibang tao.

Ako nga pala si Luke Mathew Fernandez. 18 years old. Nakatira ako mismo sa mansion ng pamilya ko. May isa akong kapatid na lalaki.

Si Timothy Ace Fernandez.

Halos magkasing edad kami ni Ace.

Sa Takashi University ako pumapasok. Taking up Bussiness Management. Kasama ako sa basketball team ng T.U ang Vipers.

Andito ako ngayon sa tambayan namin ng Vipers, dito sa school ay kinikilala kami ng apat kong teammates slash bestfriends na mga campus heartthrobs. By ranking kami actually, Ako ang una, pangalawa si Alexander Jung, pangatlo si Lance Tristan Han, pang-apat si Hanz Jimuel Perez.

Mag isa lang ako dito sa tambayan namin dahil si Lance, busy sa love life. May girlfriend na eh, lastweek pa. Di ko lang alam kung asan si Hanz at ang kapatid kong si Ace, sawi ung dalawang un eh nagkagusto sa girlfriend ni Lance. Si Alex naman di ko din alam baka nambababae.

Krinnnnnggggg!!

I picked up my phone and answered the damn phone call. " Hello?"

" Luke, pre asan ka na?"Tanong ni Hanz

"Andito ako sa tambayan natin bakit?"

"Punta ka dito sa classroom mag iistart na ang klase hahahaha" sagot ng luko

"Pakyu ka alex, akala ko kung ano na eh" sagot ko habang tumatayo

Pinatay ko na ang tawag. Habang naglalakad ako may isang hangal na bumangga sa akin. "Tss.. can you please look at where you are going to?" Sabi ko habang nakatingin lamang sakanya.

"Okay" sagot nung babae. Aba sya pa ata ang galit ha!?

"Tss"

Naglakad na ulet ako at di pinansin ung magandang babae.. teka!? Sinabi ko bang maganda un? Di uy. Basta, naglakad nalang ulet ako at natanaw ko na ang classroom ko. Pagpasok ko ng classroom ay nagtilian nanaman ang mga babae dito tsss. Daredaretso lang ako umubob sa desk ko katabi sina alex.

"Mister Fernandez, you are late again and i need your valid reason" sabi ni miss

" can you please shut up your goddamn mouth?" sabi ko habang gamit ang famous face expression ko

"O-okay, please don't be late next time"

"Tss." sabi ko nalang habang umubob ulet.

Mga sampung minuto ang lumipas ay bigla nalang sumipol ang mga lalaki dito. Tumunghay ako at nakita ko ung babaeng naka bunggo ko kanina sa hallway.

"Who are you to just come here inside my class without knocking the door miss?"

"Hear your self again? Do you want me to introduce my self here"

"Yes, and who are you to talk me like that, go to the deten-

"I am Trixie Alexandra Park Takashi"

Biglang namutla si miss sa biglaang pagsasalita nitong babae. " im sosorry ms. Takashi, you can now take your seat"

"Tsss"

Napatingin ako sa kanya at di ko maipagkakaila na ang ganda ganda na nya, she looks like a barbie doll walking like no one is watching her, she is a goddess, she is a- WTF? Am I praising her? No no. Pero ang ganda talaga nya. Ngayon lang ako napatitig sa babae.

Teka sa unahan ko sya uupo? Di ko pinahalatang ako'y namamangha pinagpatuloy ko lang ang pag ubob hanggang sa hinintay kong tumunog ang bell.

Blah blah blah
Blah blah blah
Blah blah blah

*krinnnnnngggg*

"Let's go" sabi ko

Sumunod naman sila saken palabas ng room. Nasa hallway na kami ng mag tilian nanaman ang mga babae. Pag lingon ko sa aking likod ayun si Ace kumakaway sa mga babae, kaya naman pala panay ang tili. Papunta kami ngayong canteen dahil nagugutom na ako.

*at canteennnnnn*

Pumunta na kaming apat sa aming spot pero laking gulat ko ng may tatlong babaeng nakaupo sa aming pwesto. Nakatalikod ung dalwa at nakaharap ang isa sa pinto ng canteen kaya kita agad. Lalapitan ko nga.

"That is our table" sabi ko ng cold at emotionless na boses at mukha.

"Do you have your name here" sabi nung isa

Nagtitimpi nalang ako, sino sya para kausapin ako, kahit babae sya papatulan ko sya. Hinila ko sya at hinawakan sa dalwang braso at hinarap saken. Laking gulat ko ng pagharap nya saken ay sya ung babaeng transfferee si Trixie. Parang bumagal ang takbo ng oras ng pagharap nya saken ay nakatingin sya aking mga mata, walang halong pagkatakot. At nakakaakit ang kanyang mga asul na mata.

Bigla ako'y natauhan, ano bang nangyayari sakin. Nabitawan ko sya bigla.

"What do you think you're doing?" Sabi ni Trixie

"Don't you know me?" Sabi ko

"Why? Who do you think you are?" Sagot naman niya

"Naku patay yang babaeng yan sa mga prince hindi dapat nya sinasagot ng ganyan"

"Oo nga sis"

"Burado na ba makeup ko?"

"Mapansin sana ako ni prince luke"

Bulong bulongan ng mga fan girl dito sa canteen. Nagaapoy na ako sa galit. Sino ba sya para pag salitaan ako ng ganyan.

" me? Who Iam? I.M. LUKE MATHEW FERNANDEZ!!" Sigaw ko sa kanya

" Sino ka para sigawan ang anak ng mga takashi!?" Sigaw ng babaeng kasama nya

"Uyyy takashi daw lintek sya pala si ms trixie patay tayo sya ung kapareho ni luke pero mas intimidating shakss baka makick out tayo"

"I.Am. Trixie Alexandra Takashi the only daugther of  Mr. & Mrs. Takashi" cool at cold nyang sabi.

Fkshittt. Bakit di ko sya nakilala? Gumanda sya lalo. Sya ung kababata ko ung pinangakuan ko ng kasal nung bata pa kami. Kaya di ako nakikipagdate dahil may pangako ako sa kanya. Kaya pala ambilis ng tibok ng puso ko pag kaharap ko sya. Pero bakit di nya ako makilala? Anong ngyari sa kanya? Dati di naman sya cold ah. Napansin ko lang nung simula ng namatay ang grandad nya for unknown reason, di pinagsabi ng family nya because it is confidential. Masisiraan na ako, kahit cold ako, minahal ko naman sya noon at hanggang ngayon. Kahit medyo may pag kaplayboy ako ay di ko naman sineseryoso, dahil iniintay ko sya.

(A/N): Thanks for reading this story, Hope you'll read my other books if I published it once. :)

Tweet me on: @miel_licious