#جبار
#حكايات_ياسو_و_ساسو
Ajassmin
الحلقة الرابعة و العشرون
دكتور احمد: انا عاوزكم تحمدوا ربنا البنت علميا اتحسنت كتير و الموضوع النفسى له عامل فرحانه جدا برجوعكم لبعض و اعتقد دة قرار سليم
نورين: لا يا احمد احنا مرجعناش لبعض
اصلان مستغرب الطريقة اللى نورين بتتكلم بيها مع الدكتور بس هى تعرف الدكتور دة لانه صديق فارس و متابع حالة البنت من يوم ما اتولدت
اصلان: يعنى رجعونا لبعض هيفيدها
احمد:مش بالظبط بس اما تشوفكم بتتعاملوا كويس و انت بالذات جنبها دة هيساعد جدا فى علاجها
اصلان ابتسم لنفسه و اهو القدر اهو بيديله فرصة يرجعها بيها هى و بنته
اصلان: تمام هبذل كل اللى اقدر عليه علشان تتحسن. بس قلبها يا دكتور هيفضل كدة؟
احمد: لا ان شاء الله. نور دى قوية زى مامتها و هتحارب لحد ما ربنا يتم شفاها على طول
و هنا اصلان فعلا حس انه قصر جامد مع نورين و انها حاربت لوحدها كتير كبرت فى نظره اكتر و زاد حبه وةعشقه و جنونه اكتر و اكتر
بعد شويه الكل قاعد يتطمن على نور و جه الليل الكل بدأ يمشى و فضل فارس و نورين و اصلان
الممرضة : لازم الكل يمشى ماعدا المرافق يا فندم ميعاد الزيارات خلص
نور و كطفلة بريئة مش فاهمة حاجة: انا عاوزة بابى و مامى يكونوا معايا ماليش دعوة
فارس و تفتكر اتفافه مع اصلان : امشى انتى يا نها و قولى للدكتور احمد ان المرافقين هيكون اتنين و متتكلميش كتير
اصلان بصله بامتنان: شكراً
خرجوا كلهم و هنا نورين اتفجرت: انت ايه اللى عملته دة يا فارس انت اتهبلت ولا ايه؟
فارس بانكار: انا عملت ايه؟ مش شايفة بنتك عملت ازاى من ساعة ما عرفت انه ابوها؟ ولا عاوزاها تتنكس و يجرالها حاجة؟
نورين بخوف: لا لا ربنا يقومها بالسلامة
فارس ماشى و قرب لاصلان: يا رب يطمر
اصلان: هحاول
رجعوا لبنتهم فضلوا يكلموها و البنت تسال اسئلة كتير و اللى اصلان ميعرفش يرد عليه نورين تكمله
المهم طول الليل فضلوا يتكلموا لحد ما البنت نامت و استكانت نورين خرجت تتمشى شوية فاصلان لحقها
اصلان: انتى قدرتى على كل دة لوحدك؟
نورين لفتله ضهرها: تفتكر هسيب حتة منى تضيع كفاية كل اللى بحبهم و بحتاجهم بيضيعوا
اصلان: تفتكرى هتسامحينى
نورين: فى احلامك
اصلان : لو مت هتسامحينى
نورين و بتدارى دمعتها بتكره الموت و سيرته و الفراق و البعد و الهجران و حاولت تقسى و بصوت محشرج جدا باين العياط فيه : اما تموت هفكر اسامحك ولا لا
اصلان مهموش كلمتها لانه شايف عكس كدة فى عنيها و بابتسامة : هتسامحينى
و بعدها طلعوا الاوضة عند نور قعدوا على الكنبة اللى جنب سرير البنت لان نورين رفضت تنام على السرير التانى المرفق للمرافق و فضلوا قاعدين غلبها النوم هى كمان و ريحت على الكنبة و الوضع كان مؤلم حبتين
اصلان لاحظ المها فاخدها فى حضنه و نيمها زى زمان و استكانت فى حضنه و نامت وارتاحت و اتشبعت بصوت ضربات قلبه اللى كانت بمثابة المهدأ بالنسبة ليها
(هى كانت هتقوم لانها فاقت بس الصراحة هى ما صدقت)
بعد فترة هو كمان راح فى النوم على الكنبة فضمها اكتر زى زمان و كان اسعد واحد فى الدنيا كلها لانها مهربتش منه و راحت عنيه فى النوم بس قلبه فضل يرقص على انغام انفاسها اللى على صدره
بعد فترة الاتنين الوضع مريحهم اوووووووى بس مش بالسهولة دى اصلان بيه
اصلان تململ و هى بدأت تفوق صحيوا و بصتله بصة وجع و فجأة زقته بعيد عنها و قالتله : متتعداش حدودك بعد كدة
اصلان حزن من جواه لكن مش هيفقد الامل: صباح الخير على عيونك
نورين بربشت: انت مجنون؟
اصلان: اه مجنون
و هنا نور بدأت تفوق
نور: مامى
نورين جريت على بنتها: حبيبتى انتى كويسه؟
نور: اه يا مامى شفتكم و انتو نايمين سوا و فرحت اوى ان بابى فضل معانا و وعد منى هخف علشان خاطر بابى ميسبناش تانى
نورين: ان شاء الله هتخفى يا حبيبتى
اصلان و مسك ايد نورو باس ايديها: حبيبتى الصغيرة عاملة ايه؟ فى حاجة بتوجعك؟
نور: لا يا بابى انا خفيت اول ما شفتك انت امور احلى من الصور اللى مامى بتوريهانى
اصلان بابتسامة : مفيش اجمل منك
و جه يبوسها نورين بعدتت: دقنك كبيرة اوى يا بابى هتشوكنى
اصلان: هشيلها خالص علشان اعرف ابوسك
نور: بس انت شكلك واو يا بابى كدة
اصلان:طب ادينى بوسة و هنشوف هنعمل ايه
بعد شوية الدكتور جه و طبعا نورين اصرت يخرجوا من المستشفى و قالت
نورين: بص يا احمد البيت افضل انت عارف انى مجهزة كل حاجة و هاخد نها الممرضة معايا مش اول مرة يعنى و انت عارف
احمد باستسلام: والله يا نورين انا لو قلتلك ايه دماغك ناشفة حاضر هحضر اجراءات ااخروج و هعدى عليها كل شوية فى البيت
نورين: شكرا اوى يا احمد
بعد كدة بدأوا يجهزوا علشان يمشوا
اصلان : مش كانت تستنى علشان لو حصل حاجة لا قدر الله
احمد: نورين عندها فى البيت كل الاستعدادات و هنبعت معاكم الممرضة. حضرتك نورين راسها ناشفة جدا و مهما قلنا مش هتنقتنع
اصلان: انت قلتلى متابع حالة نور من زمان؟
احمد: تقريبا من ساعت ما نورين دخلت فى الغيبوبة و هى حامل
اصلان بوجع: هى حالتها للدرجة دى خطيرة؟
احمد: نور ولا نورين؟
اصلان : الاتنين
احمد: نور كانت خطيرة بس التقدم ملحوظ من ساعة ما حضرتك رجعت اما نورين اللى مرت بيه مكنش خطير و بس كان مميت
لكل جهز و اتوجهوا للبيت و كل الاستعدادات جاهزة
و اصلان دخل بيت نورين و هنا اتفاجئ
نفس ديكور بيته نفس مكان كل حاجة الاختلافات بسيطة جدا جدا
نزل عمر من اوضته
عمر: انت ايه اللى جابك هنا؟ انت غير مرغوب فيك هنا؟
مراد كان معاهم اخد عمر على جنب: عمر نستحمل شوية علشان نور انت شايف وضعها ايه يا حبيبى و هى ارتاحت شوية اما شافته
عمر بحرقة : لا مش هسمحله
مراد: يا حبيبى كلنا لازم نديله فرصة علشان خاطر نور على الاقل
عمر لانه طفل باستسلام قال: ماشى بس انا اللى هقفله انا راجل البيت دلوقتى
استرق اصلان الحديث كله و وقتها قرف من نفسه هو غيرهم كلهم لجبارين زيه حتى ابن اخوه اللى كانله كل حاجة كرهه
مهمته اه صعبة بس لازم جبارنا ميستسلمش
بعد شوية اتطمنوا على البنت و الوضع تمام فقاموا قالوا هيروحوا الشركة يتطمنوا على الاوضاع
كله جهز و رايحين الشركة
أنت تقرأ
#جبار
Romansaاول رواية و عمل مشترك بينى بين ياسمين رواية خفيفة لطيفة و ان شاء الله تعجب كل اللى يقراها
