ရိေပၚေတ်ာက္ အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ကာအိမ္သို႔ ျပန္ခဲ့ေတာ့သည္။
ခါတိုင္းလိုဘဲ ရိေပၚမား ကအိမ္ေပါက္ဝကေန သားကိုေမွ်ာ္ေနေတာ့သည္။
ရိေပၚ အိမ္ေပါက္ဝကို ခါတိုင္းလို မ်က္နာအေနအထားနဲ႔ မဟုတ္ဘဲ ေျခလွမ္းမ်ားတက္ႂကြေနပီး မ်က္ႏွာကလည္း ထ္ီေပါက္သလို ျပံဳးရႊင္ေနေတာ့သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ရိေပၚမားက ရိေပၚကိုက်ိပီး
"...အဲ..ငါ့သားဒီေန႔ ဘာေတြမ်ားေတြ႔ၾကံဳခဲ့ရလို႔တုန္း.."
"မသိရင္ ငါ့သားအ႐ူးက်ေနတာဘဲ"
"ေတ်ာက္တည္းျပံဳးလို႔ ေပ်ာ္လို႔"
မားက ရိေပၚကိုေျပာလိုက္ေသာေၾကာင့္
"..ဟုတယ္..မားေရ"
"က်ေနာ္.. က်ေနာ္.တကယ္႐ူးမတတ္ဘဲ"
ရိေပၚမားကို မားကိုအေနာက္ကေနဖက္ထားပီး ေျပာလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ မားက လူႀကီးဆိုေတာ့ ကေလးသဘာဝကုိသိေနသည္။ထို႔ေၾကာင့္
"...ဘာလဲ..ငါ့သား.."
"မင္း ေကာင္မေလးရေနတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူးေနာ္.."
"..ေျပာစမ္း! "
မားကိုခပ္တည္တည္နဲ႔ ေမးလာေသာေၾကာင့္ ရိေပၚေတ်ာက္မားကို
"..အာ....မားကလည္း.."
"ဘယ္ကလာ..ေကာင္မေလး႐ွိရမာတုန္း"
"သား ေက်ာင္းကမိန္းကေလးေတြကိုေတ်ာက္မွ သားသေဘာမက်ပါဘူး"
"စိတ္လဲမဝင္စားဘူး"
ရိေပၚထိုသို႔ ျပန္ေျပာလာေသာေၾကာင့္ မားကလည္း
"...ဟုတ္ပါပီကြယ္.. "
"အခု ငါ့သားက တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားေတာင္ ျဖစ္ေနပီဘဲ"
"အကယ္လို႔မ်ား ေကာင္မေလး႐ွိခဲ့ရင္ေတာင္ ပညာေရးနဲ႔ အခ်စ္ေရးကို ေကာင္းေကာင္းခြဲျခား တတ္ပါေစေနာ္"
"မားက သားကိုပညာတတ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးပီးပီေလ"
"အဲ့ေတာ့ သားဦးေႏွာက္နဲ႔သားေသခ်ာစဥ္းစားေပါ့"
မားကရိေပၚကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔သာေျပာလိုက္ေတာ့သည္။ထို႔ေနာက္
