ရိေပၚေတ်ာက္ သူ႔ခေလးအေအးမိမာစိုးတာနဲ႔ အခန္းထဲကိုလက္ကေလးဆြဲပီးျပန္ေခၚလာခဲ့ေတာ့သည္။
တခ်ိဳ႕လူေတြကလည္း ကခုန္ရင္းစားရင္းေသာက္ရင္းနဲ႔မို႔ သူတို႔၂ေယာက္ထြက္သြားသည္ကိုသတိမထားမိၾကေပ။
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ရိေပၚကအခန္းတံခါးကိုေသခ်ာေလး lockခ်ပီးပိတ္လိုက္ေတာ့သည္။ထိုအခါ ေ႐ွာင္က်န္း က
"....ကိုကလည္း...တံခါးကိုဘာလုိ႔lockခ်တာတုန္း.."
"ဒီတိုင္းေလး ပိတ္လည္းရတဲ့ဟာ.."
ေ႐ွာင္က်န္းေျပာလာေသာေၾကာင့္ ရ္ိေပၚက
"...အာ...ခေလးကလည္း...ေတာ္ၾကာေတ်ာက္ေယာက္လာေတြ႔သြားရင္မေကာင္းဘူးေလ..."
"ပီးေတာ့...က္ုိတို႔ခ်စ္သူဖစ္တာဘယ္သူမွေတာင္မသိေသးဘူးေလ.."
"ကဲပါ.....လာ....လာ...ကုတင္ေပၚလာအိပ္ေစာင့္"
"ကို...lockerထဲကေဆးယူေပးမယ္.."
ရိေပၚ lockerထဲက ေဆးကိုယူေပးပီးေ႐ွာင္က်န္းအားတိုက္လို္က္သည္။ရိေပၚ ကုတင္ေပၚကလွဲအိပ္ေနတဲ့ ေ႐ွာင္က်န္း ေဘးနားဝင္ထိုင္လိုက္ပီး လက္ကေလးက ေ႐ွာင္က်န္း ဆံပင္ေလးကိုသပ္ေပးရင္း.....
"...ခေလး..."
"...အင္း...ေျပာေလ. ကို"
"ခေလးနဲ႔ကိုတို႔ ခ်စ္သူဖစ္တာ အိမ္ကသိသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မာလဲဟင္"
"ကိုကလည္း....ခေလးမားက ခေလးတခြန္းေျပာလိုက္တာနဲ႔ သေဘာတူပီးသားပါ.."
"ပူမေနနဲ႔ေနာ္.."
ေ႐ွာင္က်န္း စကားကိုရိေပၚျပံဳးရင္းနဲ႔ နားေထာင္လိုက္ပီးေတာ့ ေ႐ွာင္က်န္း နဖူးေလးကိုတခ်က္ငု႔ံနမ္းလိုက္သည္။
သူ႔ခေလးေလးရဲ႕ ဆံပင္နားက ေမႊးပ်ံ႕လြန္းတဲ့ သင္းရန႔ံေၾကာင့္ ရိေပၚအသ္ိစိတ္ေတာင္လႊတ္ခ်င္႐ုံတမယ္.....
ရိေပၚေတ်ာက္ ကုတင္နားကခနျပန္ထမယ္အလုပ္
".....အားးး....."
ေ႐ွာင္က်န္း ထေအာ္လိုက္ပီး ရိေပၚရင္ခြင္ထဲကမန္းကတန္း တိုးဝင္ကာ မ်က္ႏွာကိုရိေပၚရင္ဘတ္ေပၚ အပ္ခ်လိုက္ပီး ရိေပၚခါးကိုလည္းအတင္းအၾကပ္ဖက္ထားေတာ့သည္။ထိုအခါ ရိေပၚကလည္း သူ႔ခေလးကိုျပန္ဖတ္ထားပီး စိုးရိမ္တႀကီးနဲ႔
