She's my Kaleidoscope (COMPLETED)

Chapter 16

End of Flashback (AN: hehe, hindi ko kasi to nalagay sa chapter 15 ^_^)

“Hoy!Rein! okay ka lang ba?” nahinto ang pagdaloy ng memory saken, I smiled at Dave

“Oo naman, may inisip lang ako kanina. Lika na” nauna na kong naglakad sa kanya papasok ng room

Diretso akong umupo sa upuan, katabi ko si Dave sa right side then si Lorraine sa left side. Wag niyo na saken itanong bakit ganito ang seating arrangement namin dahil wala ako sa mood magkwento.

“Tsokolate ka!..ahihi..hihi..ano ba!” nagulat ako ng may biglang kumiliti saken

Pinisil ni Paulo ung pisngi ko then iiling iling na tumawa

“Hahahaha! Hanggang ngaun Rein mukha ka pa ding chocolate”

Nakatingin lang ako sa kanya, wala akong nasabi. Yes, I felt my heart jumps. Ganyan na ang epekto niya saken. At kapag nararamdaman ko to natatahimik ako. Naiinis na dinilaan ko na lang siya kunwari then dumukdok sa desk.

Hindi ko naman magawang umiwas, tska why would I do that? Were friends and…and that’s all. I sighed, nilingon ko ulit siya, sa likod kasi naming sila nakaupo. Yup katabi niya si…Bianca and

Well you know what happens next. This time hindi ako nakaramdam ng pagsikip ng dibdib pero parang may kumukurot sa puso ko. Ang sakit! I looked away and put my head on the desk again. I’m going crazy!

Ng matapos ang klase lumapit si Paulo saken, you see after our operation “Ligawan si Bianca” we became even close. Hindi niya na ko ganong binubully pero namimihasa siya na kinukurot ako sa mukha. Minsan mas gusto ko pa ung dati naming set-up, ung inaaway niya ko tas aawayin ko din siya kase hindi ako nakakaramdam ng iba.

Inakbayan niya ko and my silly heart skips. Unti unti nasasanay na ko sa nararamdaman ko. And I’m on the process of accepting that maybe…just maybe I LIKE HIM.

“Tara na salvy! Libre kita ng chocolates sa canteen” and hinila niya na ko

Nakatingin samen si Dave, madalas kasi na siya kasabay kong mag meryenda. Since couple na si Lorraine and Bryan medyo bihira na naming sila makasama. Then si Kenneth, Bianca and Paulo ang madalas na magkasama.

Naka tingin lang ako sa choco roll na binili niya saken. Actually dalawa lang kaming kumakain ngaun. Kaya hindi ko maiwasan na mailing.

“Ui, may sakit ka ba?” hinawakan niya ung noo ko

Napatingin ako sa kanya and

Yup my heart seems to like him a lot.

Tinanggal ko ung kamay niya “wa..wala akong sakit bully. Kasi naman lilibre mo lang din ako wala pang kasamang chuckie” pang-bibiro ko, isa pa san a discover kong talent nong araw na magtapat siya kay Bianca ay ang pagpapalit ng facial expression. Best actress talaga ako.

 “Ahh, un lang ba?..Tsss. sige na bibilan na kita. Ilan ba gusto mo?” naka smile na sabi niya, bakit ba kasi may dimples tong tao na to?! Ang gwapo niya tuloy tingnan. Oo ngayon ko lang sya na describe sa inyo kasi naman noon hindi ko napapansin ung physical characteristics niya.

Kinalma ko muna ung puso ko na kanina pa gustong tumalon. Hay!

“Oh” I saw a chuckie, sino pa nga ba ang magbibigay neto ehh di si chuckie man. Yan na tawag ko sa kanya dahil madalas niya akong bilan non.

“Pare, hinahanap ka ata ni Bianca” naupo na si Dave sa tabi ko, magkatapat kasi kami ni Paulo

“Ganon ba? Asan siya? “ tumayo na si Paulo