El Filibusterismo (Short Script)

Kabanata 2: Sa Ilalim ng Kubyerta

Kapitan Basilio: Kamusta na si Kapitan Tiyago?

Basilio: Tulad ng dati, ayaw paring magpagamot ni Kapitan Tiyago.

Kapitan Basilio: Noong mga bata pa kami nila Kapitan Tiago, wala pa ang drogang apyan.

Isagani: Mawalang galang na po, ngunit ang opyo ay isang uri po ng halaman. Ito ay hindi isang gamot na katutuklas pa lamang, hindi ba, Basilio?

Basilio: Sang-ayon ako sa sinabi mo kaibigan. (palihim na napangiti sa sinabi ng kasama)

Kapitan Basilio: Maiba ako, kamusta na nga pala ang itinatatag ninyong Akademya ng Wikang Kastila?

Basilio: Handa na po ang lahat. May mga guro na po at handa na ring pumasok ang mga mag-aaral.

Kapitan Basilio: Mabuti kung ganoon. Sana’y magtagumpay kayo sa inyong plano . Paano, kailangan ko ng pumunta sa itaas. Mauna na ako sa inyo.

(Pag-alis ni Kapitan Basilio ay siya naming pagdatinng ng mag-aalahas na sa Simoun.)

Simoun: Magandang araw sa inyo. Basilio, ikaw ba ay pauwi na at magbabakasyon?

Basilio: Ganoon na nga po Ginoong Simoun.
Simoun: at sino naman ang iyong kasama? Kababayan mo ba?

Basilio: Hindi po Ginoo, bakit po hindi pa po ba kayo nakakarating sa bayan nila?

Simoun: Sadyang hindi ako nagtutungo sa mga lalawigan dahil ang mga tao doo’y hindi naman bumibili ng mga alahas dahil siguro sa kahirapan.

Isagani: Sadyang hindi lamang kami bumibili nang mga gamit na hindi naman naming kailangan.

Basilio: Ipagpaumanhin ninyo Ginoong Simoun, kami’y mauuna na sa inyo. Ang tiyo ng aking kasama ay naghihintay na sa amin doon sa may dakong hulihan.