Hoofdstuk 27

135 17 2
                                    

EXTRA UPDATE

Johns POV

"Schizofrenie?" Zei ik angstig, terwijl mijn ogen van Lisa terug naar Anne gingen, en vervolgens weer naar Lisa. Toen Erica, de verpleegster naar mij toe was gekomen om te zeggen dat Lisa de diagnose had, had Anne erop gestaan dat zij meewou, en wat na veel gekibbel ook eindelijk mocht.

"Het spijt me John, maar alle symptomen die jij en Anne hebben opgenoemd lijken verdomd veel op schizofrenie." Anne keek ongelovig mij aan voordat ze vervolgens weer naar Lisa keek.

"Hoe bedoel je schizofrenie? Er is nu toch niks aan de hand?" Zei ze overstuur. Lisa had ons beiden meegenomen naar een kleine kamer vlak naast haar normale spreekuur kamer, dit was blijkbaar een één of andere diagnose kamer.

"John heeft een tweede personaliteit ontwikkeld die handelt met de dingen waar hij zelf niet toe instaat is, deze persoonlijkheid werd gevormd op het moment dat mevrouw Hallen Anne wou neerschieten, en terwijl de kogel opnemen voor haar misschien een bewuste reactie was, dat was al het werk van jouw onderbewustzijn. Pas toen de kogel jou raakte werd jouw tweede persoonlijkheid gesplitst, je kan je niks meer herinneren wat die tweede persoonlijkheid heeft gedaan wanneer het macht neemt over jouw lichaam, maar zodra jij veranderd in deze andere John zal deze persoonlijkheid ook niks meer kunnen herinneren wat jij hebt gedaan, John."

"Oh mijn god." Zei Anne zachtjes terwijl ze angstig naar mij keek, bang dat deze 'tweede persoonlijkheid' elk moment tevoorschijn zou kunnen komen.

"Is er iets wat ik er tegen kan doen?"

"Totdat ik de juiste medicijnen ertegen heb niet, het beste wat je nu kan doen is zorgen dat John niet wordt blootgesteld met enig soort situaties die hij zelf niet kan oplossen, ook is het slimmer om hem niet boos te maken. Anne, ik geef jou en Harry hier de verantwoordelijkheid voor, ik wil niet dat hij een bewaker toegewezen krijgt, god weet wat hij zal doen tegen John."

"Okay." Zei Anne zachtjes terwijl ze op haar lip beet en naar beneden keek.

"Het spijt me." Zei ik tegen haar. Ze hief haar hoofd weer een beetje op, en lachte. Niet breeduit, maar de kleinste vorm van een glimlach, een die je niet zou kunnen merken als je niet op dat moment had gekeken.

"jij kan daar niks aan doen, het is Hallens fout." Ik knikte zachtjes en keek vervolgens weer naar Lisa.

"Okay." Fluisterde ik zachtjes.

Ik begreep het niet, waarom ik? Waarom kon iemand anders geen schizofrenie hebben? Waarom Hallen niet? Ik taste naar boven tot mijn hand zachtjes mijn slaap aanraakte.

"Het bloedt nog." Fluisterde ik zachtjes.

"Ik moet ik belangrijks met jullie bespreken," zei Lisa opnieuw. "Het gaat over de ontsnapping.

"Als het niet morgen is uitgeplant en overmorgen is gebeurd, hoeft het niet meer. Hallen heeft alle elite eenheden van New York, Los Angeles, zelfs uit Londen zijn Special Forces gehaald, ze weet dat jullie iets plannen en zal er alles aan doen om het te stoppen, als ze er overmorgen nog niet zijn is het een wonder, jullie staan nu zwaar op tijd."

"En Harry dan? En Marit? Zij moeten ook mee, en jij dan?"

"Ik overleef het wel," zei Lisa opnieuw. "Ze heeft het op jullie gemunt," zei ze terwijl ze diep naar mij keek. "Ook op jou." Ik knikte.

"Het is het beste als jullie twee mensen nemen om naar het kantoor van Hallen te gaan, de schakelaar over te halen waardoor alle gevangenen vrij komen, terwijl de bewakers te veel bezig zijn met hun kunnen jullie door de luchtschachten naar buiten vluchten. Ik zal daar op jullie wachten, ik zal daar kleding en pruiken klaar hebben liggen, voor de rest ligt het allemaal aan jullie hoe jullie van plan zijn weg te komen."

"We zullen het Harry en Marit vertellen." Zei Anne.

Annes POV

"We zullen het Harry en Marit vertellen." Zei ik zachtjes. John keek me geïnteresseerd aan terwijl zijn ogen steeds groter werden.

"Jenny?" Zei hij zachtjes terwijl hij mij bleef aankijken, bijna verbaasd. Ik trok mijn wenkbrauw op voordat ik wegkijk naar Lisa toe, die haar schouders ophaalde.

"Ik denk dat hij waanideeën heeft." Fluisterde Lisa zacht, toen ik terug keek was John bijna aan het huilen voordat hij naar me toe liep en zijn armen om mij een sloeg.

"I-ik had je moeten redden." Huilde hij.

"Het was mijn fout." Loog ik terwijl ik terug dacht aan zijn verhaal toen hij vergiftigd was.

"Ik had je niet naar die videotheek moeten nemen," huilde hij opnieuw.

"Ik had niet voor je moeten springen,"

"Verdomme Jenny!" Huilde hij. "Ik hield van je, en het ergste is dat ik opnieuw van iemand begin te houden, ik wil je niet verraden."

"Het is okay om opnieuw van iemand te houden, ik wil dat je opnieuw gelukkig bent."

"Ik sprong niet voor jouw kogel, maar wel die van Anne, ik hou van haar, Jenny en ik weet niet wat ik moet doen."

"Vertel het haar." Glimlachte ik breed, en knuffelde hem diep.

"Wie weet houd ze ook wel van jou."

Almost Psycho || H.SWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu