Broken Vow

B.V : C.30

Champagne's P.O.V

"I really enjoyed the movie last night , Champagne!"

"I agree. I bet di mo naranasan yan with Melody noh?"

"Yeah right. She's absent for a week and I wonder why. Alam mo ba why?"

Ramdam ko ang pagtitig ng tatlong babae sakin. I rolled my eyes

"Let's not talk about that, by the way I like your eyebrows!"

"This is a limited edition eye brow pencil!"

I smirked when the girls started talking about their make ups. Tama ang sinabi ko para maiwasan ko ang topic about Melody. Actually I wanted to say sorry dahil sa pagsampal ko sa kanya pero di ko na napigilan ang sarili ko sa araw na iyon. Nahihibang na sya at naiinis ako. I witnessed how hard she cried and how hard she tried on moving on from that jerk yet babalikan lang nya pala? If she still loves Eun Woo eh di sana hindi nya lang sinagot si Yuki. Yuki almost lost his career for her yet she abandoned him. I'm annoyed and disappointed as f*ck.

"Hey Champagne, are you alright?"

I faked a smile to ease my annoyance. I should calm myself.

"But wait, nag-away ba kayong dalawa ni Melody?"

Di ko na napigilan ang sarili ko na mag walk out. Nakakainis... I heard them called my name but di ko nalang sila pinansin.

I am walking in the hallway while I'm still wearing my ballet attire. Ramdam na ramdam ko ang pagtitig nila ngunit di ko iyon inaalintana. My mind is full of thoughts about my actions a week ago. I admit that it is my fault. If only I stopped myself from bursting out like that eh di sana hindi ganito ang mangyari between us with Melo dear.

Napadaan ako sa music room at napatigil nalang sa paglalakad nang makarinig ako ng isang malungkot na tugtug mula sa piano. I slowly entered the room and then I saw Yuki na nakatalikod habang tumutugtug. Kalmado lang sya ngunit alam ko sa loob na sobrang lungkot nya at labis syang nasasaktan. Sumandal ako sa pader at napahalukipkip. Napayuko nalang ako habang pinigilan ang pag-agos ng luha ko. Bakit kasi hindi nalang ako?

Nagpatuloy lang sya sa pagtugtug. Gusto ko syang tabihan at yakapin para e comfort pero naiisip ko na kailangan din nya ng oras na mag-isa and I respect that. I slowly went outside the music room. Mabagal lang ang paglakad ko dahil iniisip ko parin kung ano ba ang dapat kong gawin. Hindi ko alam kung bakit naiipit ako sa sitwasyon. I mean, I admit na may gusto ako kay Yuki noon pa man bago pa sila magkakilala ni Melody. Sino ba ang hindi magkakagusto sa kanya? Sya ang pinakagentleman sa Dark Aces. Gwapo, palangiti at sobrang talented. Well, lahat naman sila pero si Yuki ang nakakuha ng attention ko. Si Eun Woo kasi may pagka bad boy aura na medyo cold tingnan. To be honest, mas gwapo pa si Yuki kumpara kay Eun Woo.

"Champagne, are you okay?"

Napaangat ako ng tingin at nakita ko ang nag-alalang mukha ng coach/ mentor ko na si Maleficent. Pilit na ngiti ang ibinigay ko sa kanya kasi wala talaga ako sa mood na ngumiti.

"May problema ka ba?"

Tanong nya kaya umiling ako. Maleficent is not her name, Madelyn ang totoong pangalan nya pero yan ang tawag ko sa kanya kasi SOBRANG terror at strict nya kapag magtuturo sya sa amin. She's a devil mentor na walang patawad basta practice na ang pag usapan. Pero kahit na ganoon, ipinapakita naman nya sa amin ang pagiging pangalawang ina kapag wala kami sa klase .

"You should be fine. Mamayang gabi na ang flight natin in France for the international ballet competition. You are the representative of the country so please ayusin mo ang sarili mo. Kung maaari, separate your personal problem from your performance. This competition is not a joke"