paroxysm | j.jh

51 - Narration

S A V A N N A H

I sighed heavily then stared at my bag. Dadalhin ko ba? Kawawa naman si eunwoo kasi wala siya aaralin. Baka wala masagot sa recit.

Pero ayaw ko makita si Jaehyun.

Hindi ko naman siya makikita kasi pinapunta ko na si Eunwoo sa may labas ng building diba? Yeah, right. Hindi ko siya makikita.

I pulled his hand outs from my bag then stood up. Wala raw ang teacher namin sa first subject kaya okay lang namang lumabas. Niyaya nga ako ni Hani umuwe e. Napaka-walangya talaga. Kitang i'm a #changedperson na HAHAHA

"Where are you going?" nilingon ko si Mark na kanina pa busy sa phone niya.

Actually hindi lang ngayon 'yan. This past few days pansin kong halos 24/7 na niya gamit phone niya. I mean, not literally of course kasi natutulog pa siya. Pero kasi, he even use it secretly during classes.

"I'll just take this to the Law Department." sabi ko sa kanya. I roamed my eyes and didn't see Lucas and Hani around. Asan 'yon?

Isa pa 'yong dalawang 'yon. Nadadalas ang away nila talaga. As in. Si Lucas kasi ang babaero tapos ang manhid manhid pa. Hindi man lang niya napapansin na in love na in love bestfriend niya sa kanya. Hays! Ang manhid.

"Where's Lucas and Hani?"

"Canteen daw." Mark.

"Okay. Balik ako after ko dalhin 'to." I said before finally leaving him.

He's probably talking to somebody. Kasi ano namang ginagawa niya sa phone niya, typing??? Hindi naman niya siguro palagi kachat friends niya no?

I shrugged the thought off and just walk my way to the Law Department. It's been a whole month of not showing here. Hindi ko siya na-miss actually and ilang beses na akong pinipilit ni eunwoo na bumisita rito pero hindi ako pumapayag.

I have a lot of bad memories here and besides, I don't want to see Jung Jaehyun. Enough na yung nakakasama ko siya paminsan minsan sa lakad ng barkada. Todo iwas nga ako sa kanya kapag ganon e.

Nang marating ko ang building nila ay hinintay ko nalang na dumating si Eunwoo. Luminga linga pa ako dahil napapansin kong masyado talagang matahimik ang building ng mga Law students. Probably because they have studying to do all the time kaya pinapanatili ang katahimikan. Medyo malayo nga ang building nila from Engineering students kasi maiingay ang mga 'yon.

Natigilan ako sa paglinga nang maramdaman ko ang dalawang braso na yumapos sakin mula sa likod. Hindi ko maigalaw ang ulo ko dahil agad ibinaon ng taong 'yon ang mukha niya sa leeg ko.

I was stunned still and felt my heart race.

"Being clingy again, Eunwoo." puna ko sa kanya.

Kasi naman, sobrang clingy kaya niya! He often hug me in public places. Walang pakialam kahit may mga nakatingin, ganon. He even kiss my forehead too. Well, it is sweet pero nakakahiya rin kasi minsan sa public.

I heard him sighed and slightly lifts up his head from my neck.

"So you let him hug you like this huh?"