The Lost Heiresses: Truth Behind The Past [On Going]

Kabanata 3

Cleivireign P.O.V

Nakatayo ako ngayon at Hindi pinahalata ang pagka ilang sa kaninang aksidenteng nangyari, bakit kailangan pang matumba sya. hindi ba sya marunong magbalanse Hindi man Lang ba nya nakita ang kahoy na maliit, atsaka maliit Lang naman yung kahoy na yon bakit natumba pa sya kainissss isa syang.

Lampa!

Lampa!

Lampa!

Lampa!

"Salamat sa pagkain na iyong inalok sa akin."- pagpapasalamat nya sa pagkaing hinain ko kanina.

Tumitig muna ako sakanya atsaka nagsalita."walang anuman."- walang emosyong sambit ko dahil wala naman akong pakiaalam Kung magpapasalamat sya o hindi.

"Mauna na ako at malayo pa ang aking paglalakbay."- pagpapaalam nito saakin. “maraming salamat na rin sa pagkain."- dag dag muli nito.

"San ka ba pupunta?"-tanong ko na Hindi man lang nahiya, hindi ko alam Kung bakit tinatanong ko ang bagay nato. basta lumabas na lang bigla sa bibig ko pero masaya naman ako na sinagot nya .

"May gaganapin na kasiyahan sa fiorione at isa ako  sa mga inimbitahan nila upang maging isa sa panauhin nila."-paliwanag nito na ikinagulat ko.

Pupunta rin sya sa kasiyahan? Anong gagawin nya don? Bakit kailangan pa kaming magkita? Nakatakda ba to? Nakakaasar pano kung nakilala nya ako at Makita sa kasiyahan ngayon ay suot ko ang mga damit na pantulisan. pano kung mabuko ako sa aking plano, kainisss sana hindi nya na Lang ako nakita. siguroy marami namang Tao sa kasiyahan kayat hindi nya na ako makikita pa, sana nga.

Tumingin ako sakanya at nakita Kong nakatingin na sya saakinna parang iniisip kung ano ang iniisip ko. kailangan Kong tumugon kaya ginawa ko.  "Ahhhhh."-maikling tugon ko na parang wala sa wisyo tumango tango pa ako na parang tanga na ikinangisi nya naman.

"Sige mauna na ako-"-------

Hindi nya naituloy ang kanyang sasabihin ng bigla ako magsalita ."Bakit?" - tanong ko na ikinagulat nya naman, hindi ko rin maintindihan bakit kailangan ko pang tanungin? bakit ako interesado? Hindi ko alam basta bigla na Lang lumalabas sa bunganga ko. "Bakit"? -tanong ko ulit sakanya  na ikinagulat nya.

Bakit ba ako nagtatanong ng ganito? hindi naman na kailangan pero bakit ko ginagawa. nagsisimula na akong mainis saaking bunganga kung ano ano na ang kanyang pinagsasasabi parang may sira na.

"Naiwan ko nga pala yung kabayo ko."-bigla nyang banggit at hindi ko naman alam ang aking itutugon kaya naisipan ko na Lang na asarin sya.

"Ganon ba hahahahahahahaga."- malakas na tawa ko " inuuna kasi ang katangahan."- pang aasar ko pa  sakanya na kanya namang ikinagalit ayon sa aking plano.

"Ano???- tanong nya " Tanga"??? Tanong nyang muli. "Ako??" paulit nyang tanong "Kilala mo ba ako?"- dag dag na tanong nya na may pagkainis.

"Hindi." biglang tugon ko na  hindi na inisip pa ang isasagot, dahil alam ko naman na hindi ko sya kilala at alam nya rin iyon." sino ka ba at kailangan pang makilala"?- pang aasar ko pang muli para makalimutan nya na ang mga sinabi at nakita nya, sana naman maasar sya at gumana.