The Lost Heiresses: Truth Behind The Past [On Going]

Kabanata 5

Yxelle blemere P.O.V

Mula sa Kingdom of BLADDERY, inis akong nagtungo sa kahariaan ng FIORIOENE Upang dumalo sa kasiyahan. ngunit sa kabilang banda ay may sabik din na nararamdaman, dahil gusto ko rin makihalubilo sa ibang tao, susunod na lang daw ang aking ama at ina inahan. pinauna na nila ako dahil may gagawin pa muna sila, yun ang sabi ng aking ina inahan.

"Sanay makakita ako ng tunay na kaibigan doon sa gaganaping kasiyahan."- wika ko sa akong sarili na ngumiti pa ng pagkalaki laki. sabik akong magkakaibigan, simula kasi nung bata ako hindi ako pinapayagan ng aking inainahan na makihalubilo sa iba. gusto nya ay lagi lang akong nasa silid parang preso na nasa piitan ako.  hindi ko iyon nagustuhan ngunit wala akong magagawa, asawa sya ng aking ama at ginagalang ko naman sya dahil don. wala na kong tunay na ina namatay kasi siya pagkatapos kong isilang, tumakas daw siya pagkatapos akong ipanganak. hindi ko alam Kung iyon ay totoo basta ako'y hindi  naniniwala, hindi ako kayang iwanan ng aking ina paniniwalaan ko to hanggang sa huli kong hininga.

Sa totoo lang mas mahal daw ni ama ang aking ina, nagmamahalan ang aking ina at ama habang ang aking ama ay may asawa at yon si BLADYMIRANE, ang aking inainahan. hindi iyon nagustuhan ni mirane kaya siguro pinaparusahan nya ako ng ganito, masama ang trato sa kin ni MIRANE dahil siguro sa Hindi nya ako anak ay Sampid lang ang Turing nya sakaakin. binabalewala ko lang lahat ng iyon dahil bawi naman ako sa aking ama na mahal na mahal ako kumpara sa dalawang pilyong anak ni mirane.

"Wag mo na lang silang pansinin yxcelle kaya mo yan."- sambit ko sa aking sarili na pilit pinatatatag kahit guusto ng sumuko.

“Nandito na po tayo”- paalala sa akin ng aking kutsero, masaya kong tinungo ang kaariaan na may ngiti sa mga labi. nawala lang iyon ng bigla akong makakita ng isang lalaking napakasama ng tingin at hindi mo mawari ang mukha, isang panira sa napakagandang araw ko.

"Binibini?” paunang batid nito na nagbigay ng galang.

"Ano iyon?” wika ko na tinitigan ang kanyang mga mata.

"Magandang hapon." sumayang bati nito na ikinagulat ko nagbago ang kanyang awra, kumpara sa kaninang nakakasulasok nyang mukha, Hayst parang totoo naman tong lalaking to.

"Magandang umaga rin." pilit Kong bati sakanya at gumanti ng ngiti.

"Mauna na ko." pag papaalam ko dito at humakbang ng muli ngunit isang hakbang palang ang aking nagagaway pinigilan nya na ako.

"Ihahatid na kita." alok nito saakin na inilahad pa ang kamay, kung alam ko lang kung nasan ang aking silid hinding Hindi ako magpapahatid sayo. ngunit wala akong magagawa kayat tinanggap ko na lang ang kanyang alok.

"Sige"- sambit ko na may pekeng ngiti, matapos non ay nagsimula na kaming maglakad at kasabay non ay bigla syang nagtanong.

^_^^_^^_^^_^^_^

"Kamusta Naman ang iyong paglalakbay yxcelle?” - tanong nito na ikinagulat ko ng husto.

Kilala nya ko panonggggg!!! Pano nya ako nakilala?

"Kilala mo ko?" naguguluhang tanong ko sakanya.

"Oo." tugon nito. " Hindi mo ba ako kilala"?- tanong nya pa.