The Lost Heiresses: Truth Behind The Past [On Going]

Kabanata 9

Birscent P.O.V

Wala akong pinagsisisihan Hindi ko pinagsisisihan na sinama ko si cleivireign sa sikretong silid na Ito dahil batid Kong Hindi nya ako kayang traydorin Hindi sya mukang   tulisan at mas lalong wala sa mukha nya ang mga katangiang iyon

Niyaya ko Siya sa ikalawang pintuan na kahit na ilang taon ko nang sinusubukang buksan wala akong magawa lahat ng ginagamit Kong pagbukas ay masusunog at walang natitira kundi abo ng makarating na Kami ay pinaliwanag ko sakanya Kung ano talaga ang pintuan na Hindi mabuksan buksan

“Yan Yan ang silid na sinasabi ko sayo”- patungkol ko sa punong mayroong pintuaan ilang taon, dekada na ang naigugol ko ngunit wala akong  magawa para buksan iyan simula ng aking pagdating ditoy ni minsan Hindi ko pa iyan nabuksan buksan mo may masusunog Lang ang kahit anong bahagi na iyong ibabato parang isang nagliliyab na apoy na kahit sinumang salamangkero ay Hindi matatalo- pagpapaliwanag ko sakanya

Wala akong nakuhang sagot sakanya ni isa ni mamangha ay wala Kaya nagtaka ako sinilip ko sya mula sa aking tagliran at kita ko ang sabay na pagkamangha at pagkagulat sa kanyang mukha  alam Kong kahit sinuman ay magugulat na Makita ang ganitong bagay Kaya Hindi ko na sya pinagtakahan tiningnan ko na Lang muli ang pintuan at muling nagpaliwanag sakanya batay sa aking mga nalalaman-

“Sa tingin ko ang pintuang iyan ay may tinatagong hiwaga na matagal ng hinahanap ng ating mundo” -pauna kong kwento patungkol sa aking mga haka haka “parang may nakatagong Hindi mo malaman Sabi ng aking ina ang mundong Ito noon ay Hindi ganto ang kalagayan wala Kang makikitang Hindi maganda sa mundong ito noon  walang gulo walang pagtatalo isang mapayapang mundo na may pagmamahalan at may pagbibigayan ngunit isang araw isang kahariaan ang nagtaksil sa mga makakapangyarihan nagalit ng husto ang mga Ito kayat nawasak ang kagandahan ng mundong Ito nagbago ang lahat at nawala ang kagandahan”- mahayabang salaysayin ko batay sa kwento ng aking ina nung ako ay paslit pa lamang

Itutuloy ko pa sana ang aking kwento ng biglang kinuha ni cleivireign ang sandata sa aking tagliran pagkatapos noon ay sinaksak nya ang pintuan na siguroy nagbabakasakaling mabubuksan ngunit ang nangyariy natupok Lang Ito at syay tumalasik ng napakalakas humampas ang ulo nya sa padre at bumagsak Dali Dali ko syang pinuntahan kabadong kabado ako Kung ayos Lang ba sya ano ba kasing ginawa nya??? Tinakbo ko ng pagkabilis bilis hanggang sa narating ko sya ginising ko sya at niyug Yog

Cleivireign- tawag ko “gising gising”- wika ko atsaka medyo tinampal ang kanyang mukha wala syang Malay Kaya mas lalong lumakas ang kalampag ng aking dib dib “cleivireign” tawag Kong muli sakanya ngunit Hindi sya gumigising kayat napagpasyahan Kong ilabas na sya ng silid upang mapagamot na Hindi ko kakayaning nawala sya Kaya mabilis akong lumabas ng silid na iyon ng makalabas nay inihiga ko sya sa kama at Dali daling lumabas upang tumawag ng maggagamot  saktong paglabas koy may nakita akong isang grupo ng maggagamot na nagkakasiya tumawag ko Naman sila

“yllice”- tawag ko sa babaeng maggagamot na kilala ko Naman dahil sya ang aking maggagamot“pumunta Ka sa aking silid ngayon na at siguraduhin mong walang makakaalam”- utos ko sakanya at bumalatay naman sa mukha nya ang pagtataka  sakanyang muka tumalikod na ko at batid Kong susunod sya sa aking iniutos dahil wala syang rason para tumanggi umakyat agad Kami ng silid upang magamot na si cleivireign pinapasok ko sya upang matingnan ang kalagayan ni cleivireign

Ano Ito?- bulalas nya“bakit may babaing nakahilata  sa iyong kama?” sunod sunod na tanong nya

“Wag Kang maingay”-wika ko“kailangan mo Lang syang tingnan Kung anong kanyang kalagayan Kung masama may gamutin mo nang iyong buong makakatalo naiintindihan mo?”- pag uutos ko sakanya

“Sige po Mahal na prinsipe”- wika nito“ngunit lumabas po muna kayo!” utos nito

“At bakit naman akoy lalabas”?- tanong ko sakanya na may pagtataka