The Lost Heiresses: Truth Behind The Past [On Going]

Kabanata 14

Walang kwentang author notes.

Heyoww guys it's me hyeong-joon it's been a month since my last update soryy heheheh sorre not sorrre ganon ako katamad ehhh , inggit Ka? Inggit Ka no? Tama Lang Yan dapat mainggit Ka sa katamaran ko heheheh. Well eto na nga update na to Sana suportahan nyo pa ren kahit alam nyong tamad ako at walang kwenta🤭😢 joke! Vote nyo Naman and follow me wag read ng read, maraming salamat sainyo thank you sa mga nag vovote, malapit na ang kapanapanabik na kilig moment sino Kaya sila???? Abangan nyo na!!!!!!!!!  Thank youuuuuuu wag masyadong maadik

Byeeeeee read na!!!

Jerym lei P.O.V

Tatlong araw na rin ang nakalipas ng matapos ang digmaan sa pagitang namin at ng fiorioene. Ngunit Hindi pa rin ako mapalagay sa mga nangyayari,Hindi ako mapakali kaiisip sa babaeng si cleivireign. Hindi katanggap tanggap ang pagpataw ng parusa sakanya. Wala akong nagawa nung araw nayon kung Hindi ang manood Lang sa mga nangyayari. Parang pipi na Hindi makapagsalita, walang magawa.

Nalilito.

Nagugulumihanan.

Naaasar.

Hindi mapalagay.

Flashback

Nasa punong bulwagan kami ng aldejar matapos dumating ang   Hari ng  arrinevell at kanyang mga matitikas na kawal. tumawag Ito ng pagpupulong upang maitigil na ang walang kwentang digmaan. Katabi ko ngayon si clevireign dahil pati sya ay pinatawag rin ng bruhang si mirane. Hindi ko alam Kung bakit at nagtataka ako Kung bakit, Hindi ako mapalagay. Parang may masama syang balak, na ngayon ay Hindi ko malaman.

“si lei ang nagnakaw ng libro na aming pinangangalagaan.” galit na hiyaw ni zin na ikinagulat ko. Dali dali Naman akong tumayo“ako?!” malakas Kong tanong, alam kong plano Kong kunin ang mahiwagang libro ngunit nabigo ako Kaya nagtataka ako Kung bakit nila ako pinagbibintangan, gayong wala Naman akong kasalanan lalo pat Hindi ko Naman naisakatuparan ang mga balak ng aking ama.

“wag ka ng magkubli.” wika ng bruhang si mirane na ngayon ay kinaiinisan ko.

“wala akong kinukubli.” mahinahong wika ko, lalo't hinawakan ni cleivireign ang kamay ko.

“at anong proweba nyo sa pagsugod at pagbintang?” tanong ni haring brent na ikinatigil ng dalawang nanggigiit saakin.

“hindi na kailangan ng proweba lalo na't nakita ng kawal ni reyna mirane ang nangyari.” wika ni haring zin.

“at anong nangyari?” tanong ni haring brent.

Tumayo naman si mirane at nagwika “nakita ko Lang Naman si prinsipe lei- ”medyo may diin nyang wika sa pangalan ko “na pumasok sa solid aklatan kasama ang isang dilag na Hindi ko alam ang ngalan---

“Babae?”tanong ni haring brent na ikinakaba ko.

“oo” maikling tugon ni mirane at sumilip sa aming gawi.

Tumayo si haring brent at humarap sa gawi namin “lei.” tawag nya sakin “anong ginawa mo sa silid aklatan?” tanong ni haring brent na ikinagulat ko. Kaya nag isip ako ng makatarungan sagot.

“ alam nyong lahat na mahilig ako sa libro.” walang ganang panimula ko “wala namang nagbawal saakin ng akoy pumasok at isa pa bukas Ito at walang kawal na nagbantay kayat pumasok ako dahil ang pagkakaalam ko'y maaari, pumasok ako dahil nahiwagaan ako Hindi dahil may nais ako, Kaya wala kayong karapatang magbintang at magparatang, WALA KAYONG KARAPATAN” wika ko na may diin pa sa dulong salita.