•19•

5K 183 59
                                    

-Son 2-

Lütfen bölüme vote atmayı unutmayın♡

Çocuklarıma veda etmeyi unutmayın:))
*******************************


İşte o aylardır beklediğim gün... Karaoke günü... Her şeyden vazegçecegim... Gizli Numarayı öğreneceğim gün... Ona sarılacağım belki onu öpeceğim...

Hızla kalkıp okul için üstümü giyindim. Karaoke geceydi bu yüzden daha bir koca günüm vardı.

O sırada dün telefon başında uyuduğumu farkettim. Şarjım bitmişti. Ufak bir küfür ederek telefonumu şarja taktım. Ve hızla kalkıp üstümü giyindim. Bir story atıp onu heyecanlandırabilirim diye düşündüm. Hızla telefonumu şarja takıp açtım. Onun yazdıklarını görüp gülümserken hızla fotoğraf çekip yükledim.

Fotoğrafı yükleyince hızla powerbankimi alıp telefonumu şarj edecek konumda çantama attım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Fotoğrafı yükleyince hızla powerbankimi alıp telefonumu şarj edecek konumda çantama attım. Saate baktığımda dersin 5 dakika önce başladığını görünce de elim ayağım titreyerek okula gittim.

Okula geldiğim zaman hızla kapıya yöneldim. Tam kapıdan girince sert bir şekilde birine çarptım ve yere düştüm. Çantamdaki şeyler dağılmış konumdaydı. Bir küfür de buna ettim. Dersin başladığı yetmiyormuş gibi bir de bu çıkmıştı başıma. Bana çarpan kişiye baktım. O da bana bakıyordu. Göz göze geldiğimiz an gülümseyip elini uzattı. Kalkmam için yardım etti. Sonra yerdeki eşyalarımı toplamama da. "Tesadüflere inanır mısın?" diye sordu. Ses tonu insanı çok fazla etkiliyordu. "Ne tür tesadüfler?" diye sordum. Çocuk gülümseyerek "Boşver." dedi ve yerdeki son defteri bana uzatarak kayboldu. Uzun bir süre arkasından baktım. Çok tatlı bir insandı deyip sınıfa ilerledim.

Sınıfa girince derse geç kaldığımdan bir ton azar yiyip yerime gectim. Herkes heyecan içinde akşam olacak karaokeyi konuşuyordu. Çıkacak insanlar inanılmazdı. Okulda hep bilinen tanınan insanlardı.

Gülümsedim... Benim Gizli Numaram da çıkacaktı.

*************

Gün sonunda bitmişti. Hızla eve gelip eşyalarımı bıraktım ve Gizli Numara'nın benim için ayarladığı kıyafetleri giydim. O sırada bir bildirim geldi.

*Gizli Numara hikâyenize yanıt verdi*

Gülerek açtım

Gizli Numara: Nefesimi kesiyorsun İdil...

İdil: Bu akşam nefesini kesersem kimliğini asla öğrenemem. Ondan beklemelisin.

Gizli Numara: Hayhay prenses. O zaman kataokede görüşürüz.

İdil: Görüşürüz :)

Saçlarıma hafif bir ayar verdim ve çok az bir makyaj yaptım. Telefonum çaldığı zaman da apar topar koştum. Arayan Defne'ydi. Her şeyi biliyordu. Ve merak ediyordu. Bu gece karaokeye de beraber gidecektik. Bu yüzden hızla açtım.

"İdil nerdesin ağaç oldum seni bekliyorum aşağıda. Annemlerden arabayı çaldım" dedi serice. Gülümsedim ve aynada son defa kendime baktım. Mükemmel görünüyordum. Gitmek için galiba hazırdım. Ayakkabılarımı da hızla giydim ve hala açık olan telefona "Geliyorum canım benim." diye cevap verip kapattım.

Aşağı koşarken üvey annem bana baktı ve gülümsedi. "Harika görünüyorsun." dedi. Gülerek aşağı indim ve kapıdan çıktım. Defne güzelliğimden memnun olmuş bir şekilde beni süzdü ve hızla okula doğru yola koyulduk.

Geldiğimiz zaman etrafa bakınmaya devam ettim. Gözüm herkesi kesiyordu çünkü her gördüğüm insan o olabilirdi. Tek sorun hangisi benim olandı.

Ben bunu düşünürken gösteriler başladı. Herkes çok güzel şeyler sergiliyordu. Ben ise hala onu bekliyordum. Bu gösteri de bitince sıradaki kişi gelmeden birden telefonuma ondan bir mesaj geldi. Onun geleceğini anlayıp hemen telefona baktım.

Gizli Numara: Tesadüflere inanır mısın? ;)

Ve o an sahnede o etkileyici ses konuşmaya başladı. Gözlerim birden ondaydı. Üstümüzdekiler benzerdi. O bana bakıyordu... Ben de ona bakıyordum... İşte benim gizli numaram oydu... Defne gülerek bana "Offf Arda Erdem... Okulun en yakışıklı çocuklarından. Onun katıldığından haberin yoktu." dediği zaman ona "O benim Gizli Numaram..." diyebildim. O şaşkındı... Ben şaşkındım...

Ve konuşmaya başladı...

"Herkese merhaba. Ben Arda Erdem. Bugün burdayım çünkü hayatımın kızı ile tanıştım." dedi. Herkes yaalamaya başladı. "Ve o kız için her şeyi yapabilirim. Bu şarkı senin için İdil... Bizim için. Gizli Numaran seni seviyor güzelim. Ama ben daha çok" dedi ve şarkıya başladı.

"Kimseyi görmedim ben" karşımdasın

"Senden daha güzel" Gözlerim seni görüyor

"Kimseyi tanımadım ben" Artık seni tanıyorum...

"Senden daha özel" Ve işte bitti...

O an kalbim bana hiç farketmediğim bir şey fısıldadı "Evet gizli numara. Sen bana o mesajı attığın an benim aklım çoktan karışmıştı..."

Şarkı bitti. O bitti. Ben bittim. Biz bittik. O güzel yüzü bir saniye benden ayrılmadı. Ve indi sahneden. Herkes yol açıyor gibiydi. Bana geliyordu. Bana... Gizli Numara... Bana... Ve şuan... Dibimde... Gizli Numara'm...

Gözlerim dolu ona bakarken farketti. Elleri uzandı gözlerime. Gözyaşlarımı sildi... Ben artık tamamen onundum... Bir Arda gitmişti yenisi gelmişti... Benim Arda'm gelmişti...

"Ağlama küçüğüm." diye fısıldadı. Ve ben birden ona sarıldım. Onun atan kalbi, kalbimle bir ritim tutturmuştu. Dayanamayıp usulca kafamı kaldırdı. Ve işte kalbim durduğu an dudaklarıma usulca bir öpücük kondurdu. İnsanlar bağırıyor gibiydi ama ben sağırdım. Tek duyduğum oydu... Onun kalbiydi... Ve işte bu bizim hikâyemizdi... Arda ve benim hikayem...

Gizli Numara | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin