Ta jedna ławka,
Ta miłość i serce; i
Tak jak zdjęcie
Zostanie w końcu usunięte.
Ale?!
Te ręce splecione
Te głosy, wspomnienia jak zima co znów wróci,
W mózgu zostanie i ten czas stracony i łza,
Która utonęła w krwi
Oraz serce ,które wiele razy zagoiło rany.
Drzewo i istota bez żył
To wszystko na czym serce traci
Znów na kolejnym zdjęciu będzie tkwić!
CZYTASZ
DROGA USŁANA SZKŁEM
PoésieJest tomik z wierszami, który ma na celu pokazać borykanie się nastolatków z życiem oraz stawianie czoła przeszłości. Dużo uczuć, bólu, delikatności. Można w skrócie powiedzieć, że daje do myślenia. Jeśli chcesz po prostu poczytać coś ciekawego zre...
