His Own Property Mini Series (3)

Chapter 17

a/n:UNEDITED HAPPY READING GOD BLESS US ALL. KEEP SAFE EVERYONE PLEASE PARY FOR OUR COUNTRY OUR WORLD IN JESUS NAME AMEN.

EXODUS 9: 29 Moses said to him, "As soon as I go out of the city, I will spread out my hands to the LORD; the thunder will cease and there will be hail no longer, that you may know that the earth is the LORD'S

Chapter 17

INUUNAHAN ng kaba sa dibdib sa tuwing aabutin ko ang doorknob sa nanginginig ng kamay hindi ako mapakali a minute ago I was ready to give it a try and then another minute naduduwag na ako, gutso kong umiyak at maglupasaya kasi hindi ko alam ang gagawin ko yung pakiramdam na gusto mo pero ayaw mo ang hirap. Dahil alam kong guilty ako may kasalanang malaki ako sa kaniya lalo na ang pagtago ko ng anak naming dun sa parting iyon takot na takot na ako how mch more pa ngayon.

"excuse me ma'am tagabantay po ba kayo or na vivisit lang? kanina pa po kasi kayo eh" anang isang nurse na dumaan.

"ahmm... nag vivisit lang pauwi na rin ako" sabi ko na lang. mukhang hindi aalis ang nurse haggta hindi ako aalis kaya nanlulumong umuwi ako ng condo ng buksan ko ang pinto it was totally darkness ang lungkot.

My condominium seems silent.... Empty....lifeless.... and loveless....

And I here all alone... umupo ako sa kutson na nandoon nahilamos ang kamay sa mata ang daming nangyari sa isang araw sa isang iglap lang my day start good and it end in a bad way...

Nakatanga lang ako at ni hindi na dinapuan ng antok kahit saglit mabilis na tumakbo ang oras alasais ng umaga ng bumalik ako sa hospital hawak hawak ang isang paper bag na may lamang breakfast sana ni hindi pa nga ako nakakalabas mula sa sinasakyang taxi ng makita ko siyang sumakay sai isang SUV naka-alalay pa sa kaniya ang isang magada at banyagang babae, sino iyon?

Ano nga ba ang aasahan ko sa isang Spencer Mazarinn napakadali lang sa kaniya ang mga babae I can easily be replace. Hindi ka pa rin pala nagbabago sa isip-isip ko. pinigilan ko ang luhang gutsong umalpas I saw a beggar beneath on a bench walang pagdadalawang isip na binigay ko iyon doon pilit ang ngiti at mabilis na tumalikod. Walang pwedeng mapuntahan bumalik na lang ako ng condo mag-isa siguro pwede ko ng ayusin ang mga gamit naming maybe conventional family will do, dito muna sila sa Daddy nila iisipin ko na lang na nagbabakasyon ang dalawa kong anak inayos ko ang malilinis na damit ng mga bata at nilagay iyon sa luggage tumawag din ako ng magdadala no'n sa bahay nila ng mabilis na sumagot si Sol kung saan ang bahay nila ng pinatext k okay Pres. Jung. Matapos gawin iyon nilinis ko ang condo I clean the curtain at nagpalit din ako ng sapin sa kama punda I open the washing machine at inumpisahang labhan doon ang mga damit. Isang mararahas na katok na tila magigiba ang pintuan dagling natakot ako na buksan iyon. Kaya imbis na buksan sinarado ko pa nga mabuti iyon tatalikod na sana ako ng maisip nab aka yu!ng intusan kong maghatid ng luggae kay mabilis kong binuksan.

"bakit ang tagal mong buksan! Ngalay na ngalay na ako sa labas hindi mo talaga ako mahal grabe na tiis mo ako!" himutok niya at mabilis na pumasok sa loob ng condo ko dala-dala ang tatlong maleta kaama na doon ang pamilyar na paper bag.

Ng sundan koi to nakita kong nakahilata na siya sa kama at nakalagay ang isang braso sa kaniyang mga mata.

Tila na hinto ang mundo ko sa pagdating niya did he—

Bumangon siya at naghubad ng pantalon

"a-anong ginagawa mo!" pagpigil na tanong ko sa kaniya. Binigyan lang ako nito ng matang nandididlim sa galit?

"pinalayas ako ni Daddy ang sabi niya wala daw siyang pambayad sa nurse na mag-aasikaso sa akin sa asawa ko daw ako magpa-aalaga" he said while this time pouting his lips.