Missed 10

214 3 0
                                    

Beautiful ~

The wind freely blew my short hair as I face the cold breeze of the wind in the shore. It's just 2 am at dawn and here I am, feeling the coldness of the wind. Nagising ako nang bandang ala una ng madaling araw katabi si Agust. He was fast asleep and I didn't want to wake him up so, I chose to leave the room.

Napayakap ako sa sarili ko dahil sa lamig ng hangin na dumampi sa balat ko. I miss this place. The place where I grew up. Inaamin ko sa sarili kong ginusto kong magpunta sa Korea pero hindi pa rin mawawala sa puso ang lugar na ito.

Tears started to form in my eyes when memories from the past started to flash through my mind. Napakaraming taong naninirahan dito noon pero isa-isa silang nagsi-alisan dahil na rin sa pagbabago ng panahon. Lumaki ang mga batang dati'y naghahabulan sa dalampasigan at nagtungo sa syudad at doon ipinagpatuloy ang ugoy ng buhay. The playmates I used to  play with are now in the city battling the traffic and busyness of their works. Ang dating puno ng sayang barangay, ngayon ay parang napaglipasan nang panahon.

"Ang daya." Wala sa sarili kong sabi. Ang daya lang kasi ng tadhana. Bakit ako na lang ang naiwan? Why am I the only one who stayed? Akala ko ba walang aalis? Akala ko ba... walang magbabago?

"Ma, Pa... ang daya niyo talaga." I let out a bitter chuckle as I remember the day when I received the news of losing my parents. It was the worst day of my life. Losing both of then without even being able to do anything about it.

"Sisa! Sisa!" Nahinto ako sa pagbubuhat ng balde ng tubig nang marinig ko si Elmo na nagsisigaw mula sa dalampasigan.

"Oh?" Saad ko tsaka pinunasan ang noo ko gamit ang likod ng palad ko. His eyes were swollen and his hands were shaking. He looks... scared...

"S-Sisa... i-imong mama... s-si angkol Butch!! Sisa!!" fear strucked my body when I saw Elmo broke down in front of me. Pero imbes na daluhan siya ay napatitig ako sa pinagmulan niya kanina. Elmo continued crying in front of me kaya unti-unting uminit ang ulo ko... (Trans: S-Sisa... a-ang mama mo... s-si manong Butch!! Sisa!!)

A-Ano bang nangyayari sa kanya??

"N-Naunsa man ka??" Kinakabahan kong tanong habang nakatingin pa rin sa pinanggalingan niya.

"Wala na... W-Wala na... Sisa..." My heart started to beat abnormally. I immediately looked down to him and shook his body because I don't understand him... or I-I don't want to...

"Unsa?! Tarunga ba!!! Wala ko kasabot, El!! Unsa imong buot pasabot?!" Naiiyak kong saad habang niyuyugyog pa rin siya but Elmo only answered me with a sob. He continued sobbing until he was already weeping on the sand.. making me more confused... and scared.. (Trans: Ano?! Ayusin mo!!! Hindi ko naiintindihan, El!! Anong ibig mong sabihin?!)

"Missy?! Sisa!!! Pagdali!! Imong ginikanan, gang!!" Napalingon ako sa siyang sumigaw. It was our purok captain on his baston trying to walk fast towards me.

Samaniego Side Story 3: Missed Miss MissyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon