Samaniego Side Story 3: Missed Miss Missy

Missed 25

mini ~

Nagising ako na parang may humahalukay sa tiyan ko kaya patakbo kong tinungo ang banyo. Good thing umabot ako because the moment I reached to toilet bowl, I vomited like there's no tomorrow.

Did I sleep drink last night? Ang sakit ng ulo ko, hangover ba 'to?

"Geez. I'm such a weakshit." Pinunasan ko ang bibig ko tsaka naghilamos na rin. When I took a look at my own reflection in the mirror, I saw how pale I was and that scared me. Damn, para akong patay. Bitamins. I need my vitamins.

Dumiretso ako sa kusina para uminom ng vitamins at para na rin magluto. Medyo nagutom ako dahil na rin sa pagsuka ko kanina. Nagki-crave na naman ko ng seafood kaya pupunta na lang ako ng wet market mamaya.

I finished my fried rice with eggs and went to the bathroom to takr a shower. Nang matapos ay nagsuot ako ng simpleng itim na leggings at violet na t-shirt. Mamalengke lang naman ako. Nagsuot ako ng sandals tapos isinukbit ang bag ko sa sarili ko. Sinigurado kong nandun ang pitaka at cellphone ko dahil baka tunawag si Agust.

I first went to the grocery store. Medyo ubos na rin ang groceries ko kaya mamimili na lang muna ako. I bought the usual things. Kape. Gatas. Eggs. Meat. Hotdog. Veggies. Fruits. Ramen. At kung ano na na lang din dahil medyo di ko maintindihan ang taste buds ko ngayon. Agad akong nagtungo sa wet market matapos iwanan ang mga pinamili ko sa baggage counter. Sosyal din ang baggage counter dito, may ref kaya hindi masisira ng meat products na pinamili ko.

My mouth instantly watered with the sight of jumbo shrimps. Ewan, hindi naman ako mahikig dito pero heto ako ngayon, takam na takam.

"Excuse me, is there a restaurant option?" I asked the vendor when I saw that most of her seafood products are the once I've been craving for. Crab, clams, shrimp, mussels, and lobster.

"Yes, you can chose anything you want, ma'am. We'll cook it for you." Napangiti ako at agad na nagturo. There are some vendors kasi na nakikipag-link sa mga restaurants na nasa labas lang din ng market. They sell the live seafoods in the mrket, tapos kapag gusto ng costumers na kumain, ire-recommend nila ang restaurant para doble ang kita. It's very smart, actually. Walang talo.

A girl guided me towards the restaurant. May kalakihan iyon ay medyo maraming tao but who cares? Ang mahalaga ay makakain na ako. Mabilis rin nai-serve nag orders ko kaya heto ako ngayon, parang patay gutom na sinisipsip ang crabs na nasa kamay ko. Masarap, e.

Inubos ko lahat ng in-order ko, tapos ay nagbayad na tsaka nagpasyang umuwi na. Nasa cashier na ako nang tumunog ang cellphone ko kaya naman ay inilabas ko iyon mula sa bag ko.

Baby💜 Calling...

It was Agust so I immediately answered it. Pero bago ko pa man marinig ang sasabihin niya ay biglang umikot ang paningin ko.. at unti-unting bumigat ang talukap ng mga mata ko. The last thing I could remember was a woman... calling for help.

I WOKE UP feeling thirsty kaya naman ay kinapa ko agad ang mesa sa tabi ng kama ko. Nakasanayan ko na kasing maglagay ng isang baso ng tubig sa night stand para kapag inuhaw ang ng hating gabi ay hindi ko na kailangang lumabas. Pero ganun na lang ang pagtataka ko nang wala kong makapa sa night stand. I opened my eyes, pero agad rin iyong nagsara nang masilaw ako sa ilaw. Ang liwanag naman.

Teka, nasa langit na ba ako? Tsk. Kanta yun, e.

I tried opening my eyes again and I successfully did it this time. May narinig akong tumawag ng doctor ay nang tingnan ko iyon ay nakita ko si Millie. She looks worried.

"Millie..." I called because she was looking so worried. Anong ginagawa niya dito?

"Sisa? How do you feel? Does any part of your body hurts? How's your head? Do you feel nauseas?" Millie bombarded me with questions that I needed to  close my eyes again. What's up with her questions?