Samaniego Side Story 3: Missed Miss Missy

Missed 21

Complete ~

Lihim kong pinagmasdan si Agust na ngayon ay masayang nakikipag-usap sa mga kaibigan niya. He's smiling and laughing while talking to them while the others are having fun as well. Nailing na lang ako, hindi nga pala sanay ang mga 'to na magkalayo.

"Soon." I heard Agust said while grinning mischievously on the screen. Naging rason iyon ng sigawan ng mga kaibigan niyang hindi ko maintindihan kung bakit madaling araw pa ay tumatawag na.

Their video call ended and I felt Agust sitting beside me. Nang nilingon ko siya ay naabutan ko siyang nakatitig sa akin kaya pinanliitan ko siya ng mata.

"What?" May pagdududa kong tanong dahil kakaiba ang tinging iginagawad niy asa akin.

"Nothing." He smiled and buried his head on my shoulders kaya mabilis akong lumayo sa kanya para tingnan ulit siya.

"Anong nothing? Ano yan?" There's something in his minds, I can tell because of the way he looks at me. Ang pasaway na 'to.

"It's nothing, Missy. Come here." I stared at him for a minute before letting him pull me nearer to him. Naiiling na pinagpatuloy ko na lang ang pagbabasa ko sa librong hawak ko at hinayaan siyang humiga sa hita ko. Agust was silently staring at me, at nakakatuwang hindi ako naaasiwa. It feels... comfortable, him staring at me. It's already familiar to me.

"Did you ever wondered about it, Missy?" natigil ako sa pagbabasa pero nanatili sa librong binabasa ko ang paningin ko. Ano na naman kayang tumatakbo sa isip nito?

"What?" I acted cool. Ayaw kong iparamdam sa kanya ang kilig na nararamdaman ko sa paghiga niya sa hita ko. Ang rupok ko. Jusko.

"Me, proposing." nanlaki anh mga mata ko at agad na napayuko upang tignan siya. He's still staring at me kaya agad na nagtagpo ang mga paningin namin. Proposing? Ano na nman ba ang pakulo niya?!

"Let's say, I will ask you to marry me... will you say yes to me?" I felt my heart beating faster than the usual as I stare at Agust. We never ever talked about this.. ever. We never talked about the future kasi ang inaalala lang namin ay kung ano ang nangyayari sa ngayon. Hindi ko kailanman naisip na darating kami sa puntong... itatanong niya sa akin ang bagay na 'to.

"Umayos ka nga." Marahan ko siyang tinulak patayo para maupo siya ng maayos. I closed my book and was about to leave the couch for the kitchen when he pulled me, making me fall to his lap.

Parang sa mga palabas lang. Hihilahin ng lalake ang babae, babagsak sa kanya at magkakahalikan sila... Yayakapin ang isa't isa...

"Will you marry me?" Napaawang ang bibig ko sa naging tanong ni Agust. He's asking me to marry him? Is he for real? Is he seriously..

"Because we will get there, Missy. Not now but soon. I will eventually ask you to be my wife because I love you and I want to spend the rest of my life with you." Nanatiling nakatitig ako sa mukha ng lalakeng pinakamamahal ko. His sincere eyes are not smiling on me and it makes my heart flutters.

I will. Marrying him would be the best thing that I will forever treasure in my heart.

"Let's cross the bridge when we get there, Gus." Nakangiti kong sabi. I leaned down his shoulders to rest my head. I felt his hand lightly caressing my arm, humming a song so familiar to the two of us. Filter.

"Jiminie really caught everyone's heart with that song." Puna ko sa kantang hina-hum niy na gawa ni Jiminie.

"He did." I looked up to Agust and I saw jim smiling. Pagkatapos ay itinuon ko ang atensyon ko sa bintanang nasa harap namin dahil nakita ko ang unti-unting pagsikat ng araw.