Hayallerle İmtihan

1.BÖLÜM-Acılara dayan ve Allah için sabr et

Selamun aleykum kardeşler bu benim ilk hikayem hikayenin açıklamasını ilk bölümlerde bulamayabilirsiniz ama hikaye birazcık ilerleyince anlayacaksınız inşallah...

بسم الله الرحمن الرحيم...

Annem yine odama geliyordu ve bende hemen elimdeki akaid kitabını yastığımın altına sakladım inşallah oraya bakmaz diye dua ediyordum
- Veraa, Veraa!!!
- efendim anneciğim
- sen yine napıyorsun burda
- birsey yapmıyorum birazcık dinlenmek istedim sadece uzanıyordum.
- Gel hemen benimle mutfağa yemek yapacağız..! Diyerek kolumdan çekerek beni sürüklerken yastığımın altındaki kitabı gördü
- Bu ney Vera!? Yine o geri kafalığınmı tuttu senin. Ver şu kitabı.!
- Anne lütfen alma onu ben ona çok para verdim onunla bilgimi artırıyorum ve yeni bilgiler öğreniyorum.
- birde gerizekalı gibi paramı verdin ver dedim sana! Diyerek elimden zorla aldı kitabı ve mutfağa giderek çöpe attı. Bende Allaha yönelerek Annemin ve babamın hidayeti için dua ettim onlar için üzülüyordum. Abimle benim hiçbiryere ilim almaya gitmemize izin vermiyorlardı. Bizde annemgil evde yokken bize islamı anlatan bir ablaya gidiyorduk ben ablanın yanında durup dersi dinliyordum not alıp sonrada o dersi abime anlatıyordum. Çünkü abimin gideceği biryer yoktu. Sadece birtane Gaziantepin içinde bir medrese vardı orayı bende abimde çok merak etmiştik ama gidebileceğimiz yerde değildi malesef...

(Gaziantepdeki medreseden) BEYZA:

Yine bir sınav haftasındaydık ne kadar zorlansamda böyle bir medrese ortamında olduğum için Allaha sükrediyordum.Tek bir hayalim vardı oda burdan mezun olup Kayseriye ailemle beraber taşınmaktı. Çünkü orda babamın ve annemin daha çok arkadaşları ve onlarında kızları vardı en azından yatılı olmasada orada eğitim görmeye ilim almaya devam edebilirdim çünkü biliyordum orada daha iyi medreseler ilim okulları vardı. Burda pek benim kafa dengimde birisi yoktu ve nerdeyse sınıfta tek peçeli ben olduğum için kendimi nedense çok yanlız hissediyordum. Ben peçe takalı 2 yıl olmuştu. Zaten medreseyede 15 yaş üstü alıyorlardı bende yeni 16 yaşıma girmiştim. Medresede anlaşabildiğim sadece birkaç kişi vardı onlara her sırrımı anlatıyordum ve çok güveniyordum.

-Beyzaa. Kardesim hadi gel sınava giriyoruz. Bunu söyleyen Esma idi
- tamam geliyorum dua et bu sınavdan 200 almak istiyorum :))
- hehehe 200 alacağını pek sanmıyorum bence öğretmen senden kesin100 puan kıracak:)
- ay inşallah kardeşim :))
Evet aramız baya espiriliydi. Ama ben yinede onu Allah için seviyordum.
Simdi sınava giriyorduk ve sınavdan yüksek almak istiyordum bunun için çok çalışmıştım
VERA
-keseceksin o sakallarını dedim Yusuf!!!
- babacığım sana dedim. ben bu sakalları kesmeyeceğim Rasûlullah ın sünneti bu ben bir Müslümanım ve Rasûlullah sallallahu aleyhu vessellem Bıyıkları kısaltıp sakalları uzatmayı emrediyor. Ben bu dinimi yaşamak istiyorum senide Islama davet ediyorum.
- Suus!! Terbiyesiz! Diyerek babam abime tokat atmıştı. Halbuki abim sırf dinde ana babaya itaat ve yumuşak sözlülük var diye babama ve anneme hep yumuşak sözlü olurdu ve banada hep öyle öğretirdi... Tokatı atmasıyla bende hemen abimin yanına koştum ve kanayan dudağına buz tutmaya çalıştım. Tam bu sırada babam benimde saçlarımdan tutup çekti ve banada tokat attı.
- hele sen! Seninde birdaha kafanda o siyah örtüyü görmeyeceğim! O ne öyle gözlerin bile gözükmeyen bişey takıyorsun örümcek kafalısınız. ! Sizi nasıl yetiştirmisim ben böyle geri kafalı oldunuz çıktınız başımıza!
ağlıyordum, tokat attığının acısıyla deyil, sinirden ve üzüntüden ağlıyordum. Kendimi çok zor tutuyordum. Ben normalde çok sinirli ve sert bir kızdım ama anneme ve babama öyle olamıyordum. Olmuyordum.
-işte sorunda buya baba! Sen bizi yetiştirememişsin. Sen bizi islam üzere yetiştirememişsin eğer islam üzere yetiştirseydin hepimiz ailecek dünyada ve ahirette daha mutlu olacaktık. Seninle beraber cihada gidip savaşacaktık kafirlerle.Anneciğim sende Vera ile birlikte evde bizi bekleyecektiniz.cok güzel olacaktı herşey...