Hayallerle İmtihan

5. BÖLÜM-Medrese Hayatı

Yazardan;
Genç kız şokunu atlatamamış bir halde 'inşallah konuştuğumu duymamıştır' diye içinden dualar ederken, çoktan genç kızın annesi ona soru sormaya başlamıştı:
-Vera! Kimle konuşuyordun sen?!
Vera herşey anlaşılacak diye çok korkmuştu. Bir anda aklına gelen fikirle cevap verdi:
- şey annecim ben tatil için gideceğimiz oteli ayarlıyordumda sıra sıra bakıyorum bize uygun biryer varmı diye...
Vera sürekli dua ediyordu. Medreseye gidememelerinden çok korkuyordu annesi hiçbirşey demeden odadan çıkmıştı ama bu hiçbirşey dememesi onu daha fazla korkutmuştu. Neyseki yarın medreseye gitmek için Beyza'nın babası gelecekti onları almaya. Ve annesigile yarın tatile gideceklerini söyleyeceklerdi. Yatsı namazını kılmadan önce çantasını hazırladı içine ,birkaç parça elbise,defter,kalem ve elinde olan tüm kitaplarını koydu. Namazını kılıp yatağına yattı...
◆◆◆
Sabah namazı vakti olmuştu yatağından kalktı ve lavaboya giderek abdestini aldı. Ve kardeşini uyandırmak için kapısını tıklattı. Vera'da kapısını açtı ama onun o, güzel renkli gözlerinin kızarmış ve şişmiş olduğunu gördü. İlk söze Yusuf başlamıştı
-Vera noldu sana?
Vera abisine' ne olmuşki' der gibi şaşırarak cevapladı
-Birşey olmadı abi. Ben gayet iyim.
-Bende seni namaza kaldıracaktım beraber kılalım diye. Ama kalkmışsın. Hadi kılalım namazımızı.
Yusuf içeri girip beraber kıldılar namazlarını... Sonra çantalarını hazırlamışlardı aşağıya indiklerinde gördükleri manzarayla şok olmuşlardı. Annesi mutfakta onlara kahvaltı hazırlamıştı sabahın 07:00 ında.
-Günaydın yavrularım uyandınızmı hadi gelinde kahvaltınızı yapın sonra gidersiniz
-Sağol annecim de bukadar şeye ne gerek vardı biz yoldan bir simit alıp doyururduk karnımızı.
-Yok olmaz onunla doymazsınız uçaktada doğru düzgün şeyler vermiyorlar zaten hadi gelinde yiyin.
İki kardeş sofraya oturup biraz yemek yedikten sonra Vera dışarıda duran Beyzagilin arabasını görünce uçak kaçmasın dışarda taksi bekliyor diyerek çıktılar tabi diyer eşyalarını almayı da unutmadılar ve arabaya doğru yürüdüler...
Vera;
Arabada Beyza yoktu abim öne bende arkaya binmiştim ve abim Beyza'nın babasına arabaya biner binmez selam vererek sohbete başlamıştı
- Es Selamu aleykum verahmetullah abi
-Ve aleykum-es selam delikanlı nasılsın?
- elhamdulillah abi sen nasılsın?
- Bende iyim elhamdulillah. Adın ney bakalım
-Adım Yusuf.Abi senin?
-Benim ismimde Musa. Rabbim razı olsun.
-Amin Allahumme amin ecmain. Sendende Allah razı olsun Musa abi. Bizi yarı yolda bırakmadınız. Rabbim ecrinizi versin.
-Amin oğlum amin. Siz yeterki Allah için birşeyler yapmayı isteyin Müslümanlar zorda kalanlara yardım etmek ve destek olmak için, yalnızca Allahın rızasını kazanmak için uğraşırlar. Rabbim sizdende razı olsun ilim almayı ailenize tercih ettiniz...

Konuşma böyle devam ederken 40 dakka çoktan geçmişti elhamdulillah... Ve medreseye gelmiştik. Okadar heycanlıydım ki ilk defa Müslümanlarla beraber bir topluluğun içine girecektim ve hepsiyle tanışmak için sabırsızlanıyordum. Allah'a sürekli şükrediyordum. Ve şimdiki duamda annemgilin hidayet bulması vardı...abimle beraber arabadan inip medresenin kapısından içeri girdik abim erkekler medresesinin olduğu kata çıktı bende oradaki bir bayana kızlar medresesinin nerde olduğunu sordum halbuki karşımda koskocaman KIZLAR MEDRESESINE HOŞGELDİN. yazıyordu düşündüm acaba bu hep burdamıydı yoksa banamı özel yazılmıştı :). Düşüncelerimi bir kenara bırakıp kapıdan içeri girdim ve herkes sanki benim geleceğimi bekliyormuş gibi
sırasıyla sarılmaya başladılar. Bende sanki onlar kırk yıllık dostummuş ve kaç yıldır görüşmemişim gibi sarılmalarına karşılık verdim. Beyza'yada sarıldıktan sonra beni herkesle tanıştırmaya başladı. Hepside çok güzel ve çok ahlaklı kişilerdi. Hocalarımlada tanışmıştım ve onlarda aynı öğrenciler gibi çok ahlaklı kişilerdi. Tekrar tekrar Rabbime hamd ediyordum, Elhamdulillah...
◆ ◆ ◆
Şuan okadar şaşırmış ve sevinmiştim ki. Bugün kızlar sınav olacakmış ve asıl şaşırtıcı ve sevindirici olan şey ise Siyer sınavı olmasıydı ve ben daha dün siyer dersi yapıyodum abimle beraber. Şimdi sınava giriyorduk. Siyer hocam Zehra bana yönelerek:
-Vera istersen sana siyer sınavını yarın yapayım. Çalışmamışsındır bilmiyordun sonuçta. Zor olur senin için
-Yok hocam bende bugün girmek istiyorum sınava. Ben evde siyer kitabı ve buna benzer kitapları okuyorum. Sonrada abim bana sınav yapıyor. Ve en son dün çalışmıştım. Allah bir şekilde yardım ediyor işte
Diyerek gülümsedim. Zehra hocada şaşırmış ve sevinmiş bir şekilde cevap verdi
-Ne güzel barekallah. Ozaman ilk medrese sınavın hayırlı olsun:)
Diyerek sınav kağıdımı vermişti bende sorulara baktım ve okadarda zor olmadığını gördüm ve çözmeye başladım..