AMANDA

-10-

#Multimedia: Dylen..

***

Galiba öldüm. Ya da uyuyorum. Çünkü burası acayip. Siyah ve ışık yokmuş gibi, ama var. İlginç bir yer.. Sisli, sanki bulutların üstündeymişim gibi..

"Amanda! Uyansana Amanda!"

Ah, burası sıcacık yatağın olduğu bir oda. Galiba yatağın içinde ben varım. Ve yanımdaki sandalyede de.. Dylen'dı sanırım.

"Selam Dylen."

"Oh.. Tanrı'ya şükür yaşıyorsun!.."

"Keşke ölseydim."

"Kes sesini ve bir daha böyle şeyler söyleme. Eğer sen ölseydin ben de kendimi öldürürdüm.. "

Çok tatlı.. Yani konuyu değiştirmem lazım.

"Nasıl uyandım?"

"Lucas cebine bir paket hap koymuş. Herhalde ölmeni istemiyor.."

"Lucas kim?"

Gözlerini büyüttü. Bir küfür mırıldandı. Tam ağzını açmış konuşacakken kapı açıldı.

"Selam millet! Amanda, iyi misin?"

Tahmin ettiğim gibi gelen Martin'di. Sorusuna cevap verme gereği duymadım. Zaten kafam dağınıktı.. Lucas kim? Neden yaşamamı istiyor? Benim bağımlı olduğumu nerden biliyor? Hangi ara cebime hap koydu?

/// DYLEN \\\

~

"Amanda, bir soru sordum?"

Ah, Martin her zamanki gibi mallığını yapıyor. Kız halsiz, cevap veremez.

"Hmm? Haa.. iyiyim. Dylen, bir şey konuşuyorduk, yarım kaldı.."

Eyvah, işte şimdi yandım! Nasıl da ağzımdan kaçırdım Lucas ismini? Amanda öğrenirse eskileri hatırlayabilir.. Martin yüzümden anlamış olacak ki durumu kurtardı.

"Şey, ama benim Dylen'la konuşmam gereken daha önemli bir mesele var. Dylen, bi gelsene."

Koridora çıkıp kapıyı kapattık. Salona geçip koltuklara oturduk.

"İyi kıvırdın işi. Sen de olmasan Lucas'ı ona yalan dolan anlatmak zorunda kalacaktım.."

"Aslında benim sana gerçekten de önemli bir şey söylemem gerek. Geçen gün Amanda bana ailesini çok özlediğini, onları görmek istediğini söyledi. Benden yardım istedi.."

"Martin saçmalama biz Amanda bir şey hatırlamasın diye uğraşıyoruz sen ne diyorsun?"

"Bak, benim ailem yok. Şu an Amanda'yı en iyi anlayan kişi benim! Annen baban var, ama onları tanımıyorsun, görmedin bile! Bunun nasıl bir his olduğunu sen bilemezsin.."

"Tamam kanka sakin ol. Ama bir çözüm bulmalıyız. Ya hatırlarsa? O zaman kendinden, herkesten nefret eder. Belki de intihar eder? Bunu hiç düşündün mü ha?"

"Ailesiyle görüştürür, sonra hafızasını sileriz.."

"Martin? Bu da ne demek?"

"Nasıl olsa Amanda yavaş yavaş hatırlamayacak mı? O zaman ne yapacağız? İlaçla hafızasını silebiliriz. 2 günde bir düzenli olarak veririz, olur biter.. "

"İyi de nasıl? Ben sevdiğim kıza böyle bir şey yapamam, hakkım yok ki!"

"Eğer yapmazsan neler olacağını gayet iyi biliyorsun!"

Nasıl yani? Amanda'nın hayatıyla mı oynanacaktım? Hem de ilaçlarla, zorla, yalanlarla?.. Ama, onun iyiliği için. Her şey onun iyiliği için.. Çünkü onu seviyorum, hem de çok.

...

"Tamam, planımız nedir?"

"Şimdi Amanda'nın ailesi seni tanıyor. Onlar kaç gündür kızlarının haberini alamamış. Biz de Amanda'yı onlara götüreceğiz."

"İyi de neler olduğunu sormayacaklar mı? Burda kalsın demeyecekler mi?"

"Ya sakin ol. Her şey kafamda."

"Biraz çıkar da ben de anlayayım şu planı."

"Şimdi.. Amanda kaza geçirmiş, bu yüzden de hafızasını kaybetmiş. Sen onu enkazdan kurtarıp hastaneye götürmüşsün. Amanda şu an tedavi görüyor. Ama ziyaretçi kabulü veya Amanda'nın çıkması yasak. Biz gidip izin aldık, onlar da bir kereliğine izin verdiler. Nasıl?"

"Sen roman yazsana, kafanda çok harika bir hayal gücü var.."

"Saçmalama da Amanda'yı hazırla. Sonuçta yol uzun."

"Emredersin patron!"

Bunu alayla söylediğim halde "Aferin!" deyip sırıttı. Kafaya takmayıp Amanda'nın yanına gittim. Uzanmış bir şekilde oturuyordu. Yanına gittim.

"Amanda, hazırlan. Sana bir sürprizim var. Gidiyoruz."

"Nereye? Ne sürprizi?"

"Sürpriz söylenmez!"

"Ah tamam. Ben hazırım o zaman. Giyecek başka bir şeyim yok.."

"Merak etme gideceğimiz yerde bir dolap dolusu elbise var. Hepsi de senin."

"Nasıl yani?"

"Çok kurcalama, çıkıyoruz. "

Onu ayağa kaldırmaya çalıştım. Biraz sendeledi, başını tuttu. En son ayakta durabildi..

"Amanda iyi misin?"

"İyiyim iyiyim. Biraz başım döndü o kadar. Şey.. Dylen bana hap verir misin?"

"Ah peki. Sürprizden hemen sonra bir hastaneye gidiyoruz ve şu bağımlılık tedavisinden görüp iyileşiyorsun. Anlaştık?"

"İnan bunu senden daha çok istiyorum.."

***