Belki de [Texting]

13

Asrın'dan

"Neden?" dedim, bi anda bakışlarımı yanım da duran kıza sabitlerken.

Tenezzül edip, bi' kere bile bakmadı.

"Öyle işte" dedi, sesinde ki sakinlikle.

Nasıl yapıyodu bunu?

Nasıl olurdu benim bu kadar sinirime karşı o tek kelimesiyle sakinleştire biliyo?

Kafamı salladım olumsuz anlam da, olmuycaktı bu böyle.

"Aileni bana anlatsana" dedim, bi kere olsun kafasını bana çevirmesi için.

Merak ediyo da olabilirim tabii, o ayrı şimdi.

"merak etme, ben senin gibi o'na buna anlatmam" dedim lafımı devam ettirirken.

Dudaklarını birbirine bastırmıştı ve ben hala karşıya odakladığı bakışlarının dikkatini çekebilmiş değildim.

"Öyle ahım şahım anlatılacak bi' ailem yok benim" kafamı salladım, benim de yoktu ama anlatmıştım ben diymi?

Derin bi nefes verip, yan gözle bana baktı.

"Babamı hiç görmedim, hani olur ya filmler de adamlar babannellerinin seçtiği kızla evlenmek zorundadır yoksa bir kuruş bile vermezler ya miraslarından" dedi, hızlı bir şekil de anlatırken.

"Yani uygun değilmiş işte babam için annem, o da bizi bırakmış ve büyüklerin seçtiği kişiyle evlenmiş. "

"bi dakika lan! Adam para için, kızını ve sevdiği kadını bırakıyo öyle mi?" dedim anlamak istercesine.

Ne lan bu?!
Film mi çekiyorduk!

Sırf babannesi istemedi diye bırakıp gitmiş miydi?

Kafasını salladı bana dönerken, "Ben görmedim yani babamı" dedi kulağının arkasına saçını sukıştırırken.

Boynunu hafif kaşırken "ben üç buçuk yıldır Senem'lerle yaşıyorum," dedi hafif yutkunurken.

Tekrardan karşıya sabitlemiş bakışlarıyla derin bi 'offf' çektim.

"Annen?" dedim sorarcasına, ondan neden bahsetmemişti veya niye şu an O'nun yanın da değildi.

Bana döndürürken bakışlarını takip ettim, ne yüzün de kırgınlık ne de bi'üzüntü barınıyordu.

Duygullarını iyi saklıyomuş bu kız, bundan bunu anlıyorum.

Aşağıya indirdiği kafasıyla bütün saçları da onunla şekil de yüzüne düşmüştü ve o yine aynı şekil de derin bi'nefes verip saçını kulağının arkasına almıştı.

Kafasını tekrar bana kaldırırken, sanki 'emin misin? 'der gibi bakıyodu bana.

Ama anlamamıştım ben, ne demek istediğini neden anlatmak istemediğini anlamıyordum.

"Annem 8 yıl dayana bildi işte, en son beni yurda bıraktığın da bi' sevgilisi vardı, yani öyle işte gerisini bilmiyorum ben" dedi gözlerini benden kaçırırken, yutkunurken hala karşımda ki kızı izliyordum.

Zordu işte, O'nun için bunları anlatmak zordu.

Kime kolaydı peki?

"ama bi' kardeşim vardı yani annemin sevgilisinden işte, küçük bi'kız" dedi, hafif gülümserken.

Bana bakarken gülümsemesini izledim, aklına bişey gelmiş gibi tekrar lafa girdi.

"Deniz, ismi yani" dedi bana gülümserken.

Kafamı salladım gülümserken.

Bana sürekli ailemi veya kız kardeşimi sormasının sebebi nuydu.

Ve ben mal gibi yanlış şeyler düşünmüştüm!

Hay sikeyim böyle işi!

Mal herif!

Amk lan hangi akla hizmet böyle düşünmüştüm ki ben!