Pov. Julka:
Zobaczyłam tam tego Marcina ze szkoły, który zmierzał w moją stronę.
M: Julka, tak? - zapytał brunet kiedy tylko do mnie doszedł.
J: Tak, to ja. - przyznałam. - a ty to Marcin?
M: Owszem - zaśmiał się chłopak.
J: Co cię do mnie sprowadza? - spytałam.
M: Szedłem obok, zauważyłem znajomą twarz, to podszedłem. A zwróciłem na ciebie uwagę w szkole.
J: Miło mi - przyznałam.
M: Słuchaj - powiedział chłopak. - muszę lecieć, widzimy się w poniedziałek w szkole.
J: Czekaj! - złapałam go za nadgarstek. - mam pytanie.
M: Tak?
J: Czemu należysz do Elity? - zapytałam po chwili patrzenia chłopakowi w oczy. - Jesteś naprawdę miłym chłopakiem, a z tego co wiem, to oni nie za bardzo.
M: Ehh.. - westchnął - Lubię ich, ale czasem faktycznie są chamscy. - potwierdził moją wizję.
J: Okej, to nie moja sprawa. - uśmiechnęłam się.
M: Lecę, do zobaczenia. - brunet przytulił mnie na pożegnanie.
Jest naprawde miły. Przez to spotkanie totalnie zapomniałam o tajemniczym chłopaku. Gdzie on jest?
Spojrzałam na zegarek - 18:37
Spóźnił się aż o 37 minut. Bez wachania wyciągnęłam telefon i napisałam do niego.
Ja
-Gdzie ty jesteś?
Zdziwiłam się, bo otrzymałam odpowiedź około 18:41, a chłopak nie przyszedł, więc powinien być zajęty. Ale jednak odpisał.
Nieznany
-Cześć, przepraszam, że nie przyszedłem.
Ja
-Wystawiłeś mnie, czego teraz oczekujesz?
Nieznany
-Naprawdę przepraszam, nie miałem czasu.
Ja
-Jakoś odpisałeś odrazu.
Nieznany
-Przepraszam
Ja
-Możesz mi powiedzieć powód?
Nieznany
-Muszę?
Ja
-Prosiłabym.
Nieznany
-Nie chce się jeszcze odkrywać
Ja
-Rozumiem
Nieznany
- :)
Nieznany
-Naprawdę przepraszam
Ja
-Okej, okej
Nieznany
-Julka.
Ja
-Ymm.. Tak?
Nieznany
-Masz kogoś?
Ja
-Nie, i nie szukam.
Nieznany
-Dobra :)
Ja
-Jak ty masz na imię?
Nieznany
-Haa nie mogę ci powiedzieć
Ja
-Ej noo
Nieznany
-😏😏
Ja
-?
Nieznany
-Dalej na mnie lecisz?
Ja
-Tak
Nieznany
-...
CZYTASZ
Nieznany Numer?-Julia Kostera & Kacper Błoński-
Mystery / Thrillerdowiesz sie jak przeczytasz🎈