DİKKAT! DAMAT KAÇABİLİR (Kitap Oldu)

- BİR -

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM 🌼

Deein_Deniz Bu bölümü sana ithaf ediyorum.❤️
Medya: Doğu

Herkes başladığı tarihi yazsın lütfen 🌺

-Ve hep olduğu gibi aşk en kurak topraklarda bile yeşerdi.-
                           yazmayausenenyazar00

/ BİRİNCİ BÖLÜM \

Günün en işlek saatiydi, herkes ya sokaklarda ya da iş yerlerindeydi.
Bizim mahallenin dedikoducusu Fatma Teyze de her zaman ki enerjisi ile oturmuş camın önüne, eline de almış çekirdeğini bir güzel çitliyor ve onun bunun dedikodusunu yapıp kendini mutlu etmeye çalışıyordu.

"Kız Asiye, annengil senin turşunu mu kuracak kaç yaşına geldin. Bak evde kalacaksın evlen artık."

Bu kadın onun bunun hayatına burnunu sokmaya bayılıyordu, benden de sayısız kez azar işitmesine rağmen aldırış bile etmiyordu.

"Senin gibi 4 koca eskiteceğime evde kalmayı tercih ederim ben Fatma Teyze." dedim ve yoluma devam ettim. Arkamdan Fatma Teyzenin homurdanmaları duyuluyordu lakin her şeyi başlatan da oydu.

Babamın ufak bir hırdavat dükkanı vardı, her zaman günün en erken saatinde kalkıp ilk o dükkanını açardı. Onun dükkanını açtığını gören diğer esnaf ise hiç vakit kaybetmeden koşarak kendi dükkanlarını açarlardı. Oysa ki herkesin kendine göre müşterisi, kendince de bir kazancı vardı.

Ben her zaman yaptığım gibi öğle saatinde gidip babamın yerine dükkanda kalacaktım, babam ise öğle olduğu için eve yemek yemeye gidecekti.
Dükkandan içeri girdim ve kocaman gülümsemem ile babama; "Günaydın hatta tünaydın babacığım. Annem seni bekliyor karnıyarık ve ezogelin çorbası yaptı." dedim ve yanağına kocaman bir öpücük bıraktım.

Babam da ellerini ovuşturarak koltuktan kalktı ve; "O zaman ben daha fazla karnıyarığı ve ezogelin çorbasını pardon anneni bekletmeyeyim." dedi kahkaha atarak ve ağır adımlarla eve gitti. Bende koltuğa bir güzel yayılıp müşteri beklemeye başladım.

Biraz sonra içeriye koşarak benim yaşlarımda ya da en fazla bir iki yaş büyük bir çocuk girdi ve ne olduğunu anlamadan masanın altına girip saklanmaya başladı.

Bir kaç dakika geçmişti ki onun ardından iki tane iri yarı adam içeri girdi ve bana bakmadan etrafı tarayarak konuşmaya başladılar.

"Buraya az önce senin yaşlarında bir delikanlı geldi mi? Eğer geldi ise söyle senin de basın yanmasın." dediler ve etrafı araştırmaya devam ettiler.

Bu arada masanın altında saklanan çocuk, işaret parmağı ile sus işareti yaparak yalvarırcasına bana bakmaya başladı.

Adam bir kaç adım atıp yanıma geldi ve yine o tehditkar sözlerini söylemeye başladı.
"Bak sen iyi birisine benziyorsun, eğer çocuğu gördüysen söyle biz de onu alıp gidelim senin başını ağrıtmayalım." dedi sanki mahallenin sahte kabadayısıydı.

Anlaşılan bunlar ya çocuğu öldürecek ya da döveceklerdi.

"Ben çocuk falan görmedim hemen dükkanımdan çıkın yoksa bu levyeyi yersiniz kafanıza." dedim masanın altındaki levyeyi çıkarırken.