𝐖𝐞𝐥𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐓𝐨 𝐌𝐲 𝐃𝐚𝐫𝐤 𝐒𝐢𝐝𝐞

10• 𝐄𝐱𝐜𝐚𝐦𝐩𝐥𝐞𝐬

«Όταν αφήνουμε ένα σώμα ξέρεις γιατί πέφτει προς τα κάτω;» τον ρωτάω προσπαθώντας να κάνω μια αρχή σε αυτό το αναθεματισμένο μάθημα.

Εκείνος με κοιτάζει με απορία σαν να μιλάω κινέζικα.

«Γιατί έλκεται από την γη» απαντάω εγώ αντί για εκείνον.

«Α, ναι. Αυτό το ήξερα, αλλά δεν μου ερχόταν» λέει και τον κοιτάω δύσπιστα. Εννοείται ότι ξέρω ότι λέει ψέματα.

«Ναι, ναι. Πόσο πήρες στις εξετάσεις;»

«....4»

«ΤΙ;;! ΜΕ ΆΡΙΣΤΑ ΤΩΝ 10 ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΏ;» φωνάζω έχοντας μια μικρή ελπίδα.

«Τσου»

Πάει η ελπίδα.

«Τέλος πάντων... Όταν ένα σώμα βρίσκεται κοντά σε ένα άλλο, έλκεται από εκείνο, αλλά και το άλλο έλκεται από αυτό» εξηγώ και τον κοιτάω για να δω αν έχει καταλάβει τίποτα.

«Κάτσε. Δηλαδή εννοείς ότι αν εγώ έλκομαι από κάτι, αυτό σημαίνει ότι και εκείνο έλκεται από εμένα;» με ρωτάει και ευχαριστώ από μέσα μου που δεν είπε μαλακία.

«Ναι, ακριβώς. Αυτή είναι η θεωρία του Νεύτωνα»

«Ωραία τα λέει ο Νεύτωνας...» λέει και φαίνεται κάπως σκεπτικός «Και πως ήταν τόσο σίγουρος;»

«Έκανε πειράματα. Παρακολουθούσε την σχέση της γης με την Σελήνη» λέω και χαμογελάω ελαφρά από ανακούφιση που το μάθημα πάει καλά.

Μάλλον δεν θα φύγω με νεύρα από εδώ μέσα.

«Τα είχε η γη με την Σελήνη;»

Ή μπορεί κι όχι.

«Ισχυρίστηκε κανείς τέτοιο πράγμα;» προσπαθώ να μην τα παρατήσω από τώρα και φύγω από εδώ μέσα.

«Εσύ ισχυρίστηκες ότι ισχυρίστηκε ο Νεύτωνας»

«Μάιλς, προσπάθησε να συγκεντρωθείς. Ας κάνουμε καλύτερα καμία άσκηση» λέω και ανοίγω το βιβλίο του.

Διαλέγω μια δύσκολη άσκηση επειδή με νευριάζει και τον βάζω να την λύσει.

Προς έκπληξη μου όμως την έκανε ολόσωστη...

«Μπράβο...» λέω σαν να μην το πολυπιστεύω.

Μου χαμογελάει ικανοποιητικά με ύφος ψώνιου και ρολάρω τα μάτια μου.

«Αφού τα κατάλαβες αυτά, ας πούμε τώρα το επόμενο κεφάλαιο που μιλάει για την τριβή. Λοιπόν, οι επιφάνειες δύο αντικειμένων που αλληλεπιδρούν...» παίρνω το ποτήρι με το νερό από το γραφείο και το σέρνω πάνω στην επιφάνεια του για να τον κάνω να καταλάβει τι εννοώ «... τρίβονται μεταξύ τους»