«Μου έλειψες τόσο πολύ!» η Μελωδία τρέχει μπροστά μου και με αγκαλιάζει σφιχτά. Δίχως να χάσω χρόνο ανταποδίδω.
«Και εμένα μου έλειψες, Μελ» χαμογελάω πλατιά. Αισθάνομαι τόσο μεγάλη ανακούφιση που ήμαστε πάλι καλά μεταξύ μας και δεν μου κρατάει μούτρα για κάτι που δεν έγινε και δεν θα γίνει ποτέ.
Έπειτα από μερικά δευτερόλεπτα, πηγαίνουμε πίσω στην έπαυλη και της δείχνω το δωμάτιο που θα μείνει μαζί μου, εξηγώντας της πως δεν υπάρχει άλλο διαθέσιμο δωμάτιο.
«Ναι, εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα. Έτσι κι αλλιώς έχουμε κάνει πολλές φορές sleepover» λέει και χαμογελάω στην ανάμνηση.
Την βοηθάω να τακτοποιήσει τα πράγματα της.
Δυστυχώς νομίζω πως έχει έρθει η ώρα να την συστήσω στους υπόλοιπους εδώ πέρα... Και πιο συγκεκριμένα στον Μάιλς...
«Μελ, πρέπει να μιλήσουμε για κάτι...» της λέω και με κοιτάει ξαφνιασμένη.
«Συνέβη κάτι;»
«Όχι.. Βασικά ναι... Βασικά στο περίπου... Απλά άκου. Δεν ξέρω τι άποψη έχεις ήδη για τον Μάιλς, αλλά πρέπει να σε προειδοποιήσω ότι δεν είναι όπως τον περιμένεις»
«Τι εννοείς; Φαίνεται να είναι υπέροχος»
«Αυτό που εννοώ είναι ότι είναι αγενής κάποιες φορές και πολύ μυστικοπαθής. Πραγματικά μην βιαστείς να γνωριστείς μαζί του και μην προσπαθήσεις να τον πλησιάσεις αμέσως. Έχει τους δικούς του ρυθμούς, αλλιώς, πίστεψέ με, είναι ικανός να σε διώξει από εδώ μέσα όποτε το θέλει»
«Τον κάνεις να ακούγεται τρομακτικός»
«Είναι»
«Και.... Εσύ τι σχέση έχεις μαζί του; Θέλω να πω μίλατε καθόλου ή σαν να μην υπάρχετε καν ο ένας για τον άλλον;»
«Είναι λίγο περίεργο... Θέλω να πω υπάρχουν φορές που με κάνει να θέλω να τον χτυπήσω, αλλά άλλες φορές με κάνει να σκέφτομαι "χμ, τελικά μπορεί να μην είναι κι τόσο κακός". Τέλος πάντων όταν τον γνωρίσεις θα καταλάβεις τι εννοώ» κουνάω νευρικά το κεφάλι μου. Το να μιλάω για εκείνον σε κάποια που είναι ερωτευμένη μαζί του με κάνει να αισθάνομαι περίεργα για κάποιον λόγο...
«Έχεις προσπαθήσει καθόλου να τον πλησιάσεις;»
«Για να είμαι ειλικρινής όχι κι τόσο... Δεν θέλησα μέχρι τώρα να γίνω κάτι σαν φίλη μαζί του έτσι κι αλλιώς. Η πιο φυσιολογική συζήτηση που είχα μαζί του ήταν όταν με έβαλε η μάνα μου να του κάνω μάθημα στην φυσική» λέω αλλά αισθάνομαι τα μάγουλα μου να κοκκινίζουν καθώς μια ανάμνηση εξακολουθεί να στοιχειώνει το μυαλό μου από εκείνο το μάθημα. Δεν έπρεπε να της είχα πει για αυτό...
YOU ARE READING
𝐖𝐞𝐥𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐓𝐨 𝐌𝐲 𝐃𝐚𝐫𝐤 𝐒𝐢𝐝𝐞
HorrorΟ Μάιλς είναι ένας γρίφος. Ένα πλάσμα ικανό να περιπλανιέται με τις ώρες στο σκοτάδι. Το μυαλό του είναι ένα κουβάρι από χρωματιστές κλωστές, τις οποίες η y/n θα πρέπει να ξεμπερδέψει αν θέλει να καταφέρει να τον πλησιάσει. Οι δύο τους είναι τόσο α...
