𝐖𝐞𝐥𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐓𝐨 𝐌𝐲 𝐃𝐚𝐫𝐤 𝐒𝐢𝐝𝐞

18• 𝐒𝐞𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐭𝐨𝐦𝐨𝐫𝐫𝐨𝐰

Back to your POV

«Γεια σου, y/n!» ακούω την χαρούμενη φωνή της από το τηλέφωνο. Μου έρχεται να κλάψω.

Είμαι τόσο χαρούμενη που επιτέλους μιλάμε ξανά!

«Γεια, Μελ. Τι κάνεις;» λέω με ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπο μου.

Η πόρτα του δωματίου μου ανοίγει ξαφνικά, αλλά είμαι σίγουρη ποιος είναι και απλά του γυρνάω την πλάτη.

Πραγματικά απορώ τι θέλει πάλι.

«Καλά είμαι... Ρε αλήθεια στο σπίτι που πήγατε είναι και εκείνος; Είναι τόσο τρελό»

Ναι, κι εκείνος περισσότερο.

«Το ξέρω ότι είναι τρελό... Απλά αν έρθεις μην βιαστείς να ενθουσιαστείς, είναι λίγο περίεργα τα πράγματα» λέω προσπαθώντας να μην αναφερθώ σε λεπτομέρειες καθώς ο Μάιλς είναι πίσω μου και μάλλον περιμένει να τσακωθούμε πάλι...

«Θέλω τόσο πολύ να έρθω! Αλλά, για ποιον λόγο λες ότι είναι περίεργα;»

«Θα έχω κι εγώ τους λόγους μου»

«Κατάλαβα. Είναι κοντά και μπορεί να σε ακούσει, ε;»

«Y/n, κλείσε το τηλέφωνο. Πρέπει να μιλήσουμε» ακούω την φωνή του πίσω μου και γυρνάω να τον κοιτάξω με ένα "δολοφονικό" βλέμμα.

«Δεν μπορώ τώρα» του γυρνάω ξανά την πλάτη.

«Θεέ μου! Είχα τόσο καιρό να ακούσω των φωνή του!» η Μελωδία φαίνεται σαν να μονολογεί.

Ο καθένας στον κόσμο του...

«Ναι, εγώ έχω βαρεθ–» ξαφνικά το τηλέφωνο φεύγει από το αυτί μου και γυρνάω για ακόμη μια φορά να τον κοιτάξω. Έχει πάρει το κινητό μου στα χέρια του και τερμάτισε την κλήση μου με την Μελωδία.

«Πας καλά; Γιατί το έκανες αυτό;» του φωνάζω προσπαθώντας να πάρω πίσω το κινητό μου, αλλά εκείνος το κρατάει μακριά μου.

Όταν τα λέω εγώ ότι είναι μαλάκας...

«Ακόμη δεν έχεις καταλάβει ότι δεν πρέπει να μου φωνάζεις;» λέει προσπαθώντας να φανεί νευριασμένος μαζί μου, αλλά μπορώ να καταλάβω ότι το ευχαριστιέται που με φέρνει σε αυτήν την κατάσταση.

«Ακόμη δεν έχεις καταλάβει ότι θέλω να μείνω μόνη μου;» λέω στο ίδιο ύφος. Με κοιτάει ειρωνικά. Ανταποδίδω το βλέμμα.

«Θα μείνεις μόνη σου όταν μιλήσουμε»

«Αμάν πια. Τι θέλεις να πούμε;»