Μάιλς, Μάιλς, Μάιλς, Μάιλς, Μάιλς, Μάιλς.
Πάντα αυτός ο βλάκας βρίσκεται μπροστά σε ότι κι αν κάνω!
Και όχι. Προς μεγάλη μου έκπληξη δεν έχει κάνει κάτι καινούργιο -ακόμη- για να με νευριάσει, αλλά όσα έχει ήδη κάνει είναι αρκετά για να μην μπορώ να κλείσω μάτι!
Αυτό το σπίτι είναι πραγματικά μια κόλαση.
Εδώ και πόση ώρα κάθομαι και στριφογυρίζω στο κρεβάτι προσπαθώντας να βρω μια θέση που με βολεύει. Και το μόνο πράγμα που μπορώ να σκεφτώ είναι ο Μάιλς και όλες οι φορές που με έχει φέρει στα όρια μου.
Από την πρώτη μας συνάντηση εκείνο το βράδυ μέχρι και νωρίτερα που με φίλησε.
ΜΕ ΦΊ-ΛΗ-ΣΕ!
Είμαι η μοναδική που ακόμη δεν μπορεί να το συνειδητοποιήσει;;
Για ποιον λόγο να έκανε κάτι τέτοιο; Και δηλαδή πλέον θα κάνουμε σαν να μην έχει συμβεί απολύτως τίποτα;
Ή και για να είμαι ειλικρινής δεν έγινε και κάτι. Δεν ήταν καν κανονικό φιλί. Που και να ήταν δηλαδή δεν θα σήμαινε τίποτα για κανέναν μας.
Αυτό που με νευριάζει όμως είναι ότι αυτό ήταν το πρώτο μου φιλί. Και το είχα φανταστεί εντελώς διαφορετικό.
Πάντα είχα στο μυαλό μου πως θα ήταν μαζί με κάποιον που θα ήμουν ερωτευμένη μαζί του και εκείνος μαζί μου. Και όχι όπως τώρα, που όταν τον βλέπω μετράω τα δευτερόλεπτα για να εξαφανιστώ από μπροστά του.
Μου αρέσει που πίστευα ότι θα είχα κάποιον για να μιλάμε εδώ μέσα.
Σκατά και απόσκατα πίστευα!
Μακάρι η μητέρα μου να με εμπιστευόταν να μείνω μόνη μου στο διαμέρισμα μας στην πόλη, αλλά όπως λέει αν τύχει μια ανάγκη και την χρειαστώ τότε δεν θα είναι κοντά μου για να με βοηθήσει.
Σηκώνομαι αποφασιστικά από το κρεβάτι και φεύγω από το δωμάτιο με το κινητό (αν λέγεται κινητό αυτό το πράγμα που μου πήρε η μάνα μου) μου στο χέρι.
Δεν ξέρω καν γιατί πηγαίνω στον κάτω όροφο, αλλά αυτήν την στιγμή μου φαίνεται σαν να είναι το μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω.
Η ώρα είναι 2 και όλοι οι υπόλοιποι κοιμούνται.
«Δεν μπορείς να μου μάθεις εσύ;» ακούω μια παιδική κοριτσίστικη φωνή στο σκοτάδι.
Σε μια άκρη που φωτίζεται ελάχιστα από το φώς της κουζίνας βλέπω της Φλόρα να είναι καθισμένη στα γόνατα με μια πορσελάνινη κούκλα στα χέρια της.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐖𝐞𝐥𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐓𝐨 𝐌𝐲 𝐃𝐚𝐫𝐤 𝐒𝐢𝐝𝐞
KorkuΟ Μάιλς είναι ένας γρίφος. Ένα πλάσμα ικανό να περιπλανιέται με τις ώρες στο σκοτάδι. Το μυαλό του είναι ένα κουβάρι από χρωματιστές κλωστές, τις οποίες η y/n θα πρέπει να ξεμπερδέψει αν θέλει να καταφέρει να τον πλησιάσει. Οι δύο τους είναι τόσο α...