𝐖𝐞𝐥𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐓𝐨 𝐌𝐲 𝐃𝐚𝐫𝐤 𝐒𝐢𝐝𝐞

14• 𝐓𝐡𝐞 𝐥𝐚𝐤𝐞

«Y/n, ξύπνα παιδί μου! Είναι απόγευμα τι έχεις πάθει;» οι φωνές τις μητέρας μου με κάνουν να ανοίξω διάπλατα τα μάτια μου.

Απόγευμα;; Μα καλά, πόσες ώρες κοιμάμαι;

Αλλά έτσι κι αλλιώς κοιμήθηκα στις 7 "για βράδυ" οπότε δεν μου κάνει εντύπωση.

«Τώρα, τώρα σηκώνομαι» λέω και στηρίζομαι στα κουρασμένα χωρίς λόγο πόδια μου.

Πριν κοιμηθώ το πρωί είχα μια εξαιρετική ιδέα για το πώς θα επανορθώσω σε ότι έχει συμβεί ανάμεσα σε εμένα και την Μελωδία.

Το μόνο που χρειάζομαι είναι η άδεια της μητέρας μου και της... κ. Κάρεν. Έχω το τέλειο σχέδιο για να την κάνω να μου μιλήσει ξανά και θα το βάλω σε εφαρμογή σε πέντε λεπτά από τώρα.

Είμαι πραγματικά ενθουσιασμένη για αυτό.

«Μαμά, είχα μια ιδέα τις προάλλες....»

«Τι; Να αλλάξεις τα ωράρια του ύπνου σου ώστε να μην ξαναδείς τον Μάιλς ποτέ;» λέει και μένω να την κοιτάω.

Τι πράγμα;

«Έχεις καταλάβει ότι.. δεν τον συμπαθώ;»

«Γλυκιά μου, βγάζει μάτι. Δεν είμαι ανόητη. Το βλέπω ότι όποτε τον βλέπεις κανείς τα πάντα για να φύγεις» λέει και κοιτάω ντροπαλά κάτω.

«Ν-ναι... Έτσι είναι» συμφωνώ διστακτικά.

«Πάντως σας είδα σήμερα το πρωί που μιλούσατε»

«Τι;»

«Ναι, τον είδα που ήρθε και σου μίλησε που ήσουν ξαπλωμένη κάτω από εκείνο το πεύκο. Αυτό που θέλω να σου πω είναι να προσπαθήσεις να τον γνωρίσεις καλύτερα. Μπορεί να μην του φαίνεται, αλλά είμαι σίγουρη πως πίσω από την τρομακτική -κατά κάποιον τρόπο- προσωπικότητα που προσπαθεί να δείχνει, υπάρχει ένα γλυκό αγόρι»

Ουυ, ναι. Σίγουρα.

Σοβαρά τώρα πιστεύει ότι ο Μάιλς έχει και κάτι το καλό μέσα του; Ή με δουλεύει;

«Εκείνος πάντως φαίνεται να είναι πρόθυμος να σου μιλήσει...»

Ναι, όποτε τον συμφέρει ή απλά θέλει να με νευριάσει είναι πολύ πρόθυμος να μου μιλήσει. Συμφωνώ!

«Ναι, ε; Και πως το κατάλαβες;»

«Κάποιες φορές τον έχω παρατηρήσει πως σε κοιτάει κάπως.. παράξενα. Σαν να σκέφτεται ότι θέλει να σε γνωρίσει ή κάτι τέτοιο»

Ναι, με κοιτάει γιατί μάλλον σχεδιάζει την δολοφονία μου.... Πουλιά στον αέρα πιάνεις, μάνα!