TBC: FORD ALMAZAN

TBC 45

TBC 45

FORD'S POV

Fuck! I can't let her go this time. Sinundan ko siya ta pinigilan sa pamamagitan ng paghawak sa kanyang braso.

"Rose, ano ba yung sasabihin mo?" Tanong ko.

"W-Wala lang yon."

"Shit Rose! Hindi ka pupunta dito dahil wala lang. There's something you want to say, I know. Spill it."

Bigla na lang tumulo ang luha niya. Pinaiyak ko na naman ba siya? Tangina ko lang talaga. Hindi ko na pinigilan pa ang sarili ko. I hugged her. Ayokong umiiyak siya. It breaks my heart.

"F-Ford.. Please let me go."

"Rose, I hate seeing you cry okay? Kaya tumahan ka na..... please."

"F-Ford-"

"Ford!" Sigaw ni Reichi saka lumapit sa akin. "Tigilan na natin 'to." Saka siya humarap kay Rose. "Rose, I'm sorry. Hindi namin gustong gawin 'to. Hindi namin gustong magsinungaling sayo. Pero we lied to you. Hindi totoong kami ni Ford. Hindi totoo ang kasal. Sorry talaga Rose."

Hindi makapaniwala si Rose. "A-Anong sabi mo? Hindi totoo ang lahat?"

"Yes, Rose. Nakokonsensya na ako."

"B-Bakit? Bakit kailangan niyo pang gawin yon?"

"You better talk with Ford. I have to go." Bunalingan niya ako. "Ford, I guess it's time." Saka siya umalis.

"Rose.."

"Ipaliwanag mo ang lahat sa akin. Litong-lito na ako."

"The moment you said that you don't love me at the airport, that was the time I felt like dying. You broke my heart Rose."

"F-Ford.. I'm sorry."

"No, you don't have to be sorry. Alam kong kasalanan ko ang lahat. I ask your Auntie about you pero ang sabi niya it's better if we're apart. Para daw sa ikabubuti mo yin. Kung tayo, tayo daw talaga. Time will tell kung kelan at saan tayo ulit magtatagpo." I inhaled. "Fuck Rose. I feel so helpless! I love you pero ayaw kitang pilitin sa bagay na hindi mo gusto. You told me you don't love at ayokong ipilit ka sa akin. Baka hindi ka sumaya. And all I want is the best for you, Rose."

"F-Ford." She cried again and my heart stopped from beating. I hate it when she cries.

"Rose, ayokong umiiyak ka. Nasasaktan din ako. Maniwala ka."

"Pero Ford.."

"Shh. Let me finish first. After three years from the day you left me, nalaman ko na ayos na pala si Ate Fatima at Mom. That's when I knew you're with her. Nagkakilala pala kayo sa States. Not just that, you're close with each other. Hindi ko alam kung paano ko ia-approach si Mom para tanungin ka until we have a deal."

"Anong deal?"

"Papakinggan ko ang explanation niya about her and Dad.."

"So alam mo na? Ang nakaraan nila?"

"Yes, alam kong mali si Mom and Dad pareho. But now, I understand her now. Even Dad."

"Pero ano nga pala yung kapalit non? Ng deal niyo?" Tanong niya.

"She'll help me get you back. She'll help me to make you love me again. Nabalitaan ko mula kay Mom na you have different boyfriends in States. Shit lang Rose. Kahit wala na kayo ng mga lalaking yon, parang gusto ko pa din silang puntahan at suntukin. I can't imagine them holding and kissing you. Parang mamamatay ako." Now, I feel the pain. Same pain back then nang malaman kong nag ka-boyfriend si Rose. "Lalo na ng tumagal kayo. You're with your ex for one year? Tangina lang, ano bang laban ko dun? Hindi nga tayo umabot ng dalawang buwan. Then you're back. We made this plan to make you jealous. But I failed. You really don't love me.. I guess this is enough.."

Shit! I'm about to cry pero wala eh. Mahal ko 'tong babaeng nasa harap ko.

"I guess I did everything to win you back. Kung hindi mo na.." Tangina. I cried. I tried to wipe it off but she stopped me. She wiped it off herself. "I'm setting you free, Rose. Hindi na kita guguluhin. Just promise me you'll be safe."

-

ROSE'S POV

Sa lahat ng sinabi ni Ford, isa lang ang naramdaman ko. Happiness. We're both crying. Alam ko sa sarili na this is tears of joy. Parang kanina lang, halos gusto ko ng magbigti dahil sa sakit ng nararamdaman ko. Pero ngayon, malinaw na sa akin ang lahat.

I cupped his face. "Stop crying, bebe ko." Sabi ko. Nakita ko ng rumehistro ang gulat sa mukha ni Ford. "You never failed. Simula pa lang ng scheme niyo, na-realize ko na that I'm still madly inlove with you. Patay na patay pa din ako sayo bebe ko. Payakap nga!" Saka ko siya niyakap.

"FUUUUCKK!"

Nawala na ang lungkot sa mukha niya. This time, I know he's happy pero hindi pa ako tapos sa pagpapasaya sa kanya.

"B-Bebe ko.." Sabi niya. "I missed calling you 'bebe ko'. This isn't a dream right?"

"Hindi bebe ko. This is real. We are real."

"Bebe ko, I'm so happy. Mahal na mahal na mahal na mahal kita. Tandaan mo yan. Hindi nawala ang pagmamahal ko sayo sa loob ng maraming taon. Ikaw lang bebe ko. Ikaw lang."

He's so sweet. Kinilig ako sa mga sinabi niya. He never changed.

"Bebe ko.." Bigla siyang lumuhod sa harap ko at may nilabas na singsing."Are you willing to spend the rest of your life with me? I promise I'll cherish you. I'll love you with all of my heart. Please say yes, bebe ko. You are my world ever since the day we've met. Umikot na sayo ang mundo ko. Just say yes, bebe ko."

Nagulat ako sa ginawa at sinabi niya. Hindi ako makapaniwala. Agad-agad tumulo ang luha ko. He's proposing to me. He wants me to be with him forever.

Biglaan. Unexpected na mag popropose siya ngayon. Walang banda na tumutugtog. Walang roses. Walang naghihiyawan. Walang kahit na anong bagay na matatawag na espesyal pero iba 'to. Ibang klaseng proposal 'to.

Mas naramdaman ko ang pagmamahal niya sa akin dahil sa ginawa niya. Hindi na siya nag dalawang isip pa. He loves me and he's willing to give his world to me.

"Fuck bebe ko.. say something. Your silence kills me. Alam kong hindi ko 'to napaghandaan. I know this is not your ideal wedding. Pero bebe ko, sana sagutin mo ko. Alam mo bang laging nasa bulsa ko 'tong singsing? I promise myself that when you say you love me, kahit nasa awkward pa tayong sitwasyon, mag po-propose ako sayo. Kasi ayaw na kitang pakawalan, hindi ko na kaya kapag nawala ka pa-"

Masyado na niya akong pinapakilig sa mga salita niya. Baka hindi ko na kayanin. Basta-basta ko na lang siyang hinalikan.

"Bebe ko.. mahal na mahal din kita. Hindi mo na kailangan pa ng kahit na ano para masabing special 'to dahil para sa akin, wala ng mas hihigit pa sa proposal na 'to. Napaka espesyal. Yes bebe ko, I want to marry you. At alam kong ganun din ang nararamdaman ng baby sa tiyan ko. Gusto din niyang magpakasal tayo.."

Napatayo siya at nagtataka. "What?"

Kinuha ko ang kamay niya at itinapat sa aking tiyan. "Nasa loob nitong tiyan ko ang magiging unang anak natin, bebe ko."

"What?!"

"Tatay ka na, bebe ko!"

"Ano? I'm a Dad? What? You're pregnant?"

Naiiyak akong tumango.

"SHIIIIIT! I'M A FATHER!! WOO!"

Natawa na tuloy ako. "Bebe ko, mura ka ng mura dyan baka ma-adopt mg baby natin."

"Bebe ko, I love you and I love you too baby." Then he kissed my tummy.

Wala na akong mahihiling pa. Masaya na ako sa piling ni Ford at sa magiging anak namin. All my tears are all worth it. I love my bebe ko and that will be forever..

************************************

A/N: Woo! Kilig much me sa Forse. I love you guys! Vote and comment

Read the other series:
TBC: YOUSEFF ANDERSON
TBC: PRINZ MAXWELLE VILLEGAS
TBC: OWELL COLTON