En karanlık,suçla dolu bu şehre hoşgeldiniz.Kanunlar bu şehir için yetersiz kaldığında şehre yeni birisi geliyor.Bu şehri kanla temizliyecek ve kendi yöntemleriyle saf kötülüğün karşısında duracak bu kahraman veya kanunsuz hatta kendine dediğiyle o...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İleride bir kafe vardı.Kafeye girdi.Yüksek sesle hatta bağırarak konuşuyordu insanlar.Sık sık uğradığı bir yer değildi.İnsanları tanımıyordu.Kafedeki birisi ona kahve getirdi.Soğuk kış gününde kahve iyi geliyordu.Dışarıda lapa lapa kar yağıyordu.Kafe diğer binalar gibi eski ve çökmek üzere gibiydi.
Hava yavaş yavaş kararıyor ve bulunduğu şehir karanlığa gömülüyordu.İnsanları gibi karanlık bir şehir.Karanlık sokaklarda suç işleniyordu.Büyük mafyalar, teröristler,seri katiller, hırsızlar,dolandırıcılar bu şehri kirli işleriyle kana bulamışlardı.Bu şehir kurtarılamaz gibiydi.En masum insanı bile suçluydu.Hatta kendisi bile suçluydu.Her insanoğlunda bir suç vardı neredeyse.
Karanlığa gömülen şehir, suçluları gizlemiş ve onlara yardım etmişti.Şehir de suçluydu.Bu kadar suça susanlar da suçluydu.Biri bu şehri temizlemeliydi.Polisler,hakimler, meclis üyeleri yozlaşmıştı.İnsanlar her gün korkuyor ya da onlar da suç hayatına giriyorlardı.En çok suç işlenen şehirlerden birisindeydi.Bu da işi kendisi için eğlenceli yapıyordu çünkü kimse ona bulaşamazdı.Bulaşan cezasını buluyordu.Şu anlık kendisine bulaşanları dövmekle yetiniyordu.Bu nereye kadar gidecekti?
Herkese her an bir şey yapıyorlardı.O insanların da korunmaya ihtiyacı vardı.Bu şehre yeni taşınmıştı.Daha önce birçok ülkeye ve şehre gitmişti.Birçok dövüş sanatını gerçek dövüşçülerden öğrenmişti.Altmışa yakın dövüş sanatı biliyordu.Yirmi yılını dövüş öğrenmeye vermişti.Şimdi otuzlarındaydı.
On yaşlarındayken dövüş öğrenmeye başlamıştı.Çin'de beş yılını geçirmişti.Bir de askerlikten atılmış bir adamla tanışmış ve ondan silah eğitimi almıştı.Bıçak kullanmayı da kendi kendine öğrenmişti.Yıllarını harcadığı dövüş eğitimi onu bir savaşçıya çevirmişti.Bu dövüş eğitimini almak için öylesine küçükken evden kaçmıştı.Babası,annesi çok iyi insanlardı ama o yine de kaçmıştı.Mutlu bir aile, normal bir yaşam istemiyordu.O aksiyon için vardı.
Yıllarca ailesini bir daha görmemişti.Şu anlık suçla ve adaletsizlikle savaşacak, önce bu şehri tanıyacak, cesaretini toplayacak, düşünecek ve karar verecekti.Hayatı dövüş eğitimi ile geçmişti.Bunların bir nedeni olmalıydı.Dünyaya iyi bir insan olmasada kötüleri temizlemeliydi.Bu işi birisinin yapması lazımdı.ailesi onun doktor olmasını isterdi ama o bir meslek istemezdi,onun işi şu anki yaptığı kelle avcılığıydı.Herkes onun geçmişini bilemezdi.Bir sürü kimliği vardı.Geçmişinden tek bir iz bile bırakmazdı.Bir şehri temizleyecekti kötü insanlardan, geçmişini silecek,yeni Bir şehre gidecekti.Böylelikle polislerden ustalıkla kurtuluyordu.Şu ana kadar eğitim dışında kimseyi öldürmemişti.Şimdi bir görev zamanıydı,o bir kahraman değildi.Sadece kötülerin düşmanıydı.
Kahvesinden son yudumlarını aldıktan sonra dışarıdaki ayaza aldırış etmeden masanın altında sakladığı pompalıyla yan masada ki korumaları olan bir mafya babasına ateş açtı.Mafya babası çelik yelek giymesine rağmen kurşun onu delip geçmişti.Özel kurşunlar kullanıyordu.Silahları da özeldi.
