Yüreğim Seni Çok Sevdi

Şüphe

Azer neye uğradığını şaşırmıştı , zaten iç içelerdi şimdi birbirlerinde kaybolmuşlardı resmen . Adam bu yakınlığı hiç sevmedi.

Kadının çiçeksi ferah kokusu çiçek bahçesindeymişçesine dört bir yanını sarmıştı . O iri siyah gözleri çok yakınındaydı burnuna değen o hokka burun elektirik akımı yayıyordu bütün bedenine .

Dudakları hiç düşünmüyordu zaten konuşsa birbirine değecekti . Ee canım sonuçta oda bir erkekti daha fazla bu yakınlığa katlanamadı .

Aradaki elektiriğe son vermek için yüzünü hafifçe yana çevirdi .

Karaca azerin yüzünü çevirirken dudak kenarına değen adamın dudaklarıyla elinde olmadan titredi. Adamın dudakları dudak kenarını, burnu yanağını hafifçe okşamıtı resmen .

O an aradaki elektiriğin en uç noktaya ulaştığı andı . Azerde yaptığına bir an pişman oldu . Durumu kurtarayım derken kendini daha çok zora sokuyordu .

İkisi de o andan sonra hiç kıpırdamadı . Karaca adamın boynuna sokulmuş gibi duruyordu şuan , Adamın Odunsu aromatik kokusunun kaynağındaydı burnu .
İçine işliyordu bu koku derin derin solumamak için ekstra bir çaba sarf ediyordu .

Ne kadar öylece orada kaldılar bilmiyorlardı ama adamların gittiğini sesin kesilmesinden anlamışlardı .

Azer yine de tedbiri elden bırakmadı .
Kısık sesle konuştu .

" Karaca burada bekle ben etrafı kontrol edip geliyorum ."

" Ama Azer bey -"

Karaca itiraz edemeden Azer lafı ağzına tıkamıştı .

" Aması yok film çekmiyoruz karaca burada kalıyorsun. "

Cümlesini bitirip dar alandan çıktı , temkinli adımlarla etrafı kolaçan etti.
Görünürde kimseler yoktu ama yukarda olma ihtimalleri çok yüksekti .

Cebinden telefonu çıkarıp savaşın isminin üzerine tıkladı . En sevdiği huyu şuan bu olabilirdi , telefonunu yanından ayırmazdı . Birkaç çalışın ardından kardeşinin sesini duydu .

" Abi ?"

" Savaş adamları topla şirkete gel !"

" Abi bir durum mu var ?"

Savaşın sesi hafif telaşlı çıkmıştı , çünkü abisinin şirkete adam koymadığını biliyordu dahası abisinin bu deli cesareti , korkusuzluğu bir gün kalbine indirecekti.

" Savaş on , on beş kişiler ben aşağıdayım telefonda çene çalacağına hemen buraya gelin yalnız değilim sıkıntı o zaten . "

" Yalnız değilim derken abi "

" Savaş çene çalma dedim on dakikaya burada ol uçar mısın kaçar mısın bilemem .!"

Savaşın yüzüne telefonu kapatıp dikkatli adımlarla karacanın olduğu bölmeye döndü . Burası güvenli değildi . Bu katta bulunan diğer odasına geçmeleri gerekiyordu .

" Karaca beni takip et ve sessiz ol ."

Karaca kafasını aşağı yukarı sallayarak adamı onayladı .
Azer koridorun solunda kalan boş alana doğru adımladı . Karaca bu boşlukta nereye gittiklerini çok merak ediyordu , görünürde bomboştu burası hiçbirşey yoktu .

Boş alanın sonuna geldiklerinde azer köşede bulunan normal kapılardan az daha küçük yapılmış kapıyı açtı . Karaca şuan ayrı bir şaşkınlık yaşıyordu , bu boş alanda köşede kalmış bir kapı olacağını asla düşünmezdi .