Gün boyu kendime yararlı olabilecek hiçbir şey yapamıyorum,çünkü boş boş oturmakla meşgulüm ndyssosbeiwobdyssi
02.05.2020
Çıkmaya başlamışlar.Sarp ve Zeynep sevgili.Çok mutlular.Çok yakışıyorlar.
Başımı iki yana sallayarak gözlerimi kantin masasından çektim ve etrafa bakındım.Ufuk'un zoruyla Sarp ve Zeynep'in karşısında hiçbir şey olmamış gibi tavuklu pilav yemeye çalışıyordum.
Üstelik pilavı tavukla sevmiyordum.
"Kanka yesene."
"Yiyorum." Ufuk yan gözle tabağıma bakıp başını iki yana salladı.
"Açlıktan bayılacaksın diye çok korkuyorum." Masada sessizlik oluştu.Karşımdaki sınıf arkadaşlarımın da bakışlarını üzerimde hissettim.Rahatsızlığım katbekat artarken kaşığı zorla elime alıp tavukları kenara ayırmaya başladım.
Öğle arasının bitimine az bir süre kalmışken yanımda sadece Sarp vardı ve sınıfa çıkıyorduk.Koridor fazla kalabalık değildi.
"Arkın?"
"Efendim?" Diye mırıldandım fayansları incelemeye devam ederken.
"Sen iyi misin?"
"Evet."
"İletişim halindeyken göz teması kurmanın öneminin farkında mısın?"
"Tabi." Yutkundum.Boğazım hala ağrıyordu.
"Bak bana."
"Sarp." Bezgin bir halde nefesimi dışarı üfledikten sonra sırtımı duvara yasladım.
"Arkın,bak bana." Baktım.
Biz aynı kıza aşığız.
Suçluluk duygusu çok zorluyordu.İhanet etmiş gibi hissetmeden edemiyordum.
Mantıken öyle hissetmesi gereken Sarp,çünkü büyük ihtimalle Zeynep'ten ilk ben hoşlanmaya başladım.Fakat bunu ilk onun itiraf etmesi,üstüne benim söylediklerim.
"İyi değilsin sen." Başımı iki yana salladım.
"Çok iyiyim."
"Gözlerime bakarken bari yalan söyleme."
Parkta da gözlerinize bakarken yalan söyledim Sarp,neden hiçbiriniz anlamadı?
"En azından iyi olacağım." Derken ona sırtımı dönmüştüm bile.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
yine gelir bahar|texting
Short StoryDeceive|Texting'den Arkın'ın hikayesi. 05..:Yine gelir bahar Arkın,endişelenme.