yine gelir bahar|texting

on bir

Nasılsınıız?

09.05.2020

Ertesi sabah sınıfa girdiğimde içeride sadece Zeynep vardı.

"Günaydın." Diyerek gülümsedi bakışlarını telefonundan kısa bir süreliğine alırken.

"Günaydın." Sesim onunkine göre daha kısık ve yorgun çıkarken gözüm masamın üstündeki ayıcığa çarptı.

Ayda'nın en sevdiği oyuncağı.

Ben altı,ablam Ayda on dört yaşındayken bir gün parka gitmek için çok fazla ısrar etmişim.Annem komşuda olduğu için ablam götürmeye karar vermiş.Yolda ise araba ona çarpmış ve orada hayatını kaybetmiş.

Gerçekleri yıllar sonra kavradım.Ortaokul yıllarımı suçluluk içinde geçirdim.Fakat eninde sonunda bunu atlatabildim.Öyle sanıyordum.

Gözlerim yine doldu.Ağlamak,dram yaratmak benim için hobi haline geldi.

Eğer toparlanmak isteseydim yapabilirdim,sorun da buradaydı ki toparlanmak değil,yıkılmak istiyordum.

Sırtım hala Zeynep'e dönükken onun önünde bir daha ağlamayacağıma karar verdim.Bu kendimi ona acındırmak,onda suçluluk duygusu uyandırmakla sonuçlanırdı.Gözümü kazağımın koluna silerken çantamdaki kitapları sıramın altına yerleştirdim.Ayıcığı da boş çantama koyup astığımda uyumak için hazırdım.

"Arkın." İsmimi onun sesinden duymak beni heyecanlandırdı,kendimi dövmek istedim.

"Efendim?"

"Nasılsın?" Saçlarına baktım.Saçlarını önce sarıya,sonra siyaha boyamıştı.Uzun bir süredir ise kahverengiydi.

"İyiyim,sen?"

"Çok yorgun görünüyorsun." Sorumu es geçti.

"Uyumuyorsun.Belli ki yemek de yemiyorsun,zayıflamaya başladın." Beni gözlemliyordu.

"Hayır,iyiyim gayet.Yolunda her şey."

"Kendini kandırma,iyi falan değilsin." Cevap vermedim.

"Sorunun ne,yardımcı olamaz mıyız?"

Zeynep,nasıl anlamadın seni sevdiğimi?Sen mi kördün,ben mi anlatamadım?

"Günaydın." Kapı açılıp içeri Ufuk ve Sarp girdiğinde sınıftaki sessizlik de,Zeyneple olan iletişimimiz de kesildi.

Onların sarılmalarını daha fazla izleyemedim.Ayak izleriyle dolu olan duvarı izledim onun yerine.

Çok yakışıyorlardı.Zeynep küçücük,Sarp upuzun.Zıtlığın uyumu bu olsa gerekti.

Rehavet çöktü yine üstüme.Biz asla öyle olmamıştık,olamayacaktık.