"Untamed Passion"

Chapter 59

(BW Mental Hospital)

Halos magdadalawang oras na naghihintay sa visitors area ng patients floor three si Yashi. Alam niyang sinasadya ng Ate Yasmin niya na hindi siya siputin pero heto at nagtiyaga parin siyang maghintay. Tatayo, tapos uupo, maglalakad tapos uupo ulit. Ganun ang ginagawa niya sa magdadalawang oras na paghihintay niya pero talagang hindi na nagpakita ang ate niya.

Nagtataka siya kung bakit hindi isang private suit ang kinuha ng Mama niya para kay Yasmin. Tatanungin nalang niya ang Mama niya pag nagkita na sila. Sa ngaun...

"Miss , balik ka nalang siguro pag handa na makipagkita ng pasyente. Kanina ka pa naghihintay." Untag nung isang nurse sa loob na nag assist sa pasyente sa loob ng visitors area. Naawa siguro sa kanya. Tipid niya itong nginitian tsaka siya tumayo.

"Babalik nalang siguro ako some other time..."

"Andito na ang hinihintay mo Miss Villanueva." Sabi nung isa pang nurse. Napalingon ako sa may pinto at totoo nga, nakatayo dun si Ate at walang emosyon ang mukhang nakatingin sakin.

"Ate.." Sambit niya. Pero biglang nanlisik ang mga mata ni Yasmin sa kanya.

"Ang titigas talaga ng mga ulo niyo, noh? Hindi ba kayo nakakaitindi? Ang sabi ko, ayaw kong makita ang pagmumukha ninyong lahat. Ang sabi ko, wag na wag kayo bibisita dito. Ang sabi ko, ayaw ko ng kinakaawaan ako!" Bigla ang pagtaas ng boses nito. Napasinghap ang mga bisita pati ang dinalaw nila.

"Miss Villanueva-"

"Stop! I said I'm not a Villanueva! They're not my family. Patay na ang totoong pamilya ko." Taas noong sabi nito samin. Pero kahit ganun, nahalata parin ang ni Yashi ang paglunok ng babae. Na kadalasan nito ginagawa kapag nagsisinungaling or nagpapanggap.

"Miss huminahon ka. Baka matakot sayo ang ibang pasyente rito." Firm na sabi ulit ng nurse na mukhang sanay na sa mga pasyenteng katulad ni Ate. Inirapan lang ito ni Ate tsaka lumapit sa kinaroroonan ko.

"Oh, sige Yashi. Patutunayan kong hindi ako baliw sa mga walang kuwentang nurse dito. Sabihin mo na ang lahat ng sasabihin mo at umalis ka na pagkatapos. And please lang, don't come back ever again." Malamig na wika niya. Umupo ito sa katabi nung inupuan ko ng magdadalawang oras. Huminga ako ng malalim tsaka bumalik sa puwesto ko kanina.

"Ate.." Simula ko pero pinandilatan agad ako ng mata. Napalunok ako at nagpahinahon. Tinatagan ko ang loob bago nagsalita ulit.

"Walang maidudulot na mabuti sayo ang ginagawa mo. Sarili mo lang ang pinapahamak at sinisira mo-"

"Wow! Nagsalita ang magaling na anak ng mga Villanueva. Hindi mo kasi alam ang pinagdadaanan ko Yashi. Kaya't wag kang magmarunong." Kumuyom ang isang palad nito.

"Oo na wala na kong alam pero maawa ka naman sa sarili mo ate! Gumising ka na." Nagsisimula na pumatak ang luha niya kaya pinahid muna niya.

"Awa? Hahahaha!" Tumawa lang ito ng nakakaluko.

"Gusto mong intindihin ka namin pero ikaw? Naiitindihan mo rin ba ang sitwasyon nila Papa at Mama?! Ipinagbuntis ka ni Mama habang kasal pa sila ni Papa. Kaya namuhi si Papa kay Mama pero dahil mahal niya si Mama, nanatili siya kahit araw araw nasasaktan sa tuwing nakikita ka niya. At si Mama, simula ng ipanganak ka niya nagbago na si Papa at alam niyang dahil yun sayo. Kaya hindi ko sila masisi kahit di makatwiran ang pagtrato nila sayo hanggang paglaki. Pero kahit ganun, ni minsan ba pinagkaitan ka nila ng material na bagay? Nakukuha mo lahat ng luho mo Ate.." Napasigot siya. Tuluyan na napaluha habang nagsasalita.

"Alam mo na kung bakit sa isang public school lang ako nag-aral? Kasi gusto ko isipin mo na hindi ako nakikipag kompetensya sayo Ate. Hindi rin ako maluho, dahil sapat na saking may pamilya akong nakikita at nakakasama araw araw-"

"Na siyang dahilan kung bakit si Yashi ang matalino, si Yashi ang masunuring anak, dahil sa ginagawa mo lalo ka nila napapansin at minamahal!" Sumbat nito kay Yashi.

"Pero Ate di ko na poh kasalanan yun.."

"Yeah right. Siguro pinanganak ka talagang lucky. Kahit di walang ginagawa, nagagawa mo parin hangaan at mahalin ka. Nagagawa mong pangarapin ka ng lahat taong minahal ko! Ang unfair lang Yashi. Alam mo bang first love ko si Jet? Pero ikaw ang gusto niya at ganun ka din sa kanya. Akala ko nga magiging kayo eh. Pero ang torpeng yun, hinayaan ka lang makuha ng kapatid niyang manwhore." Gigil na nagtagis ang ngipin ng babae habang nagsasalita.

"What do you mean? Si Jet, gusto niya ako? Huh. At si Alvin, he's not a manwhore. Playboy siguro pero-"

"Sige lang, nagbubulagbulagan ka lang Yashi. You saw it by yourself how he ate and thrust-"

"Stop! Hindi ito tungkol kay Alvin at sa nakaraan niyo. It's all about you.." Putol niya sa iba nitong sasabihin. Ngumisi lang ito at nag-smirk.

"Naghiway na kami." Sumisinghot na saad niya.

"What?! Aba't mapapatay ko talaga ang lalaking yun! After ka niya anakan ay iniwan ka?! Puputulin ko talaga ang malaking titi ng Alvin na yun!" Walan hiya-hiyang sabi nito. Kung kaya't nagkatinginan ang mga audience nila. Tumikhin si Yashi at napangiti.

"Kita mo na? Concern ka parin sakin Ate.." Tipid niyang nginian ang kapatid. Tumikhim din ito at sa ibang direction bumaling.

"Ate, wag mong hayaang mali ng ibang tao at nakaraan na dapat na kalimutan ang sumira sayo.. Sa sarili mo at sa pamilya natin. Mahal ka namin Ate.. Isipin mo nga, kundi ka mahal ni Mama ibibigay ba sayo lahat ng luho mo? Kasi alam niyang may pagkukulang siya at sa pamamagitan ng pagbibigay ng gusto mo, nakakabawi siya kahit papano."

"Tama na Yashi. Umalis ka na. Kasalanan lahat to ng walang kwentang lalaking yun. Rapist na nga-"

"Ate! Walang may kasalanan. Nagmahal lang ang biological father mo at yun ang naisip na paraan para makuha si Mama." Hayag niya. Nakita niyang nagpahid ng luha ang kapatid niya pero di na nagsalita pa.

"Matalino ka Ate kaya sana isipin mo rin ang future mo. Don't waste your time in hatred, guilt or whatever na negative thoughts na nanirahan na yata dyan sa isip mo. Be positive. Hindi lang si Jet at Alvin ang lalaki sa mundo. Just think na may mas deserving pa na darating Ate.." Payo niya rito. Nang di na umimik ang babae ay tumayo na siya.

"I'm leaving.. I hope sa sunod nating pagkikita, makita ko na ang masigla at lageng nakatawang Ate Yasmin ko. Sana bumalik ka na sa dati." Yun lang at nagpaalam na siya rito at sa doctor nito. Humingi din siya ng pasensya sa mga taong naging audience nila habang nagtatalo.

Nakahinga si Yashi ng maluwag pagkalabas ng hospital. Kahit walang sinabi ang Ate niya, she knew. Deep inside, she melt something inside her sister.

Plan one. Done. Plan two here we go!

Be ready Mister Aragon! Wag kang magkakamaling magluko kundi naku!

******

A/N:

Hi guys! Sorry poh sa sobrang tagal n UD.. Na busy lng c ako, heheh.

Tnx sa pg support ng "Untamed Passion" at sa ibng story ko.. 😊😊

Next poh na UD ko ay hanggang ending nah pero dko pah masasabi kelan..

Happy reading and keep safe everyone!

Ahh, read and pa-vote narin poh ng ibng story, heheh.

XOXO

@babylonwriter