Our Past Connected Us

Chapter 19

Chapter 19

It's already eight in the morning and we're drinking our coffee that Jexter bought.

Nagising kaninang ala sais si Elton kaya naman lahat kami ay nagising lalo na si Jexter na naka ubob at humihilik pa kanina sa higaan ni Elton. Sabi sa amin ng doctor ay sa oras na gumaling na ang lagnat ni Elton at hindi narin siya nagsusuka sa susunod na walong oras, maaari na siyang pauwiin at reresitahan na lang siya ng gamot.

Jexter just got out of the restroom when someone knocked at the door.

Agad akong lumapit para buksan ito

"Good morning!"

I smiled upon hearing my friend's greetings

"Good morning, pasok kayo" Isa isa silang nag mano kay Mama nang maka pasok sila sa loob "Magandang umaga rin sa inyo" my mother greeted them back with a sincere smile "Nag abala pa kayo, salamat" sabi ko nang i abot sa akin ni Lauren ang basket ng mga prutas habang inabot naman ni Dwight kay Mama yung set ng mga inumin "Kamusta naman biyahe niyo?"

Tanong naman ni Jexter nang tumayo siya sa tabi ni Travis malapit sa pinto

"Five palang ng umaga nang gugulo na yang si Dwight" bahagya namang tumawa si Mama sa narinig "Kamusta na si Elton, Estelle?" Tanong ni Rei na nakaupo sa couch sa tabi ni Chlowie at Lauren

"Hihintayin nalang daw gumaling yung lagnat"

"Estelle, hindi mo man lang sinabi na gwapo pala 'tong si Elton" Biro ni Sef na lumapit sa tabi ni Mama para bumeso "Nako Tita Joelle, pag pasensyahan niyo na po yang si Sef" Nahihiyang sabi naman ni Chlowie "Sadyang nasimot na po ata yung hiya niya sa katawan"

Dagdag pa ni Nexon kaya naman inambaan siya ni Sef na naging sanhi ng tawanan namin

"How do you feel?" Travis asked Elton "Muscle pains and head aches drowns my energy"

I saw Kyle pinched his own nose while smiling "Spookening dollars man" he jokingly said making my brother smile.

They introduced their selves to my family "Nandito ba yung anak ni Dr. Leonard?" we all pointed towards Nexon who half way raised his hand

"I didn't expected that you have this kind of friends, Estelle." sabi ni Mama kaya naman siniko ako ni Kyle na para bang proud na proud siya sa sarili niya "Hindi ba nakaka abala si Estelle sa inyo?"

"Nako Tita, si Estelle po ang nanay sa aming sampu"

"Minsan nga po siya pa nahihiya sa mga kalokohan namin"

"She always looks after us"

"Hindi ko nga po na m-miss yung Mom ko dahil kay Ate Estelle"

"Estelle treats us as her own family"

"Your daughter is a nice person, Tita" what everyone said touched me. All I did for them were the little things what a friend can always do for them but they appreciate it more than anything "Wag niyo lang pag sasayawin si Ate Estelle, it really look so awful"