Kapıdan girdiğimiz an ne yapacağımı şaşırmıştım. Tüm gözler bizi izliyordu. Bir an geldiğime pişman olmuştum. Veysel hala elimi sıkı sıkı tutuyordu. Ardından kalabalık bi masaya ulaştık. Veysel kuzeniyle beni tanışırdı. "Arda bu sana bahsettiğim Ceren,"- bana dönüp-" Bitanem buda kuzenim Arda" dedi. Arda selamlaşmak için elini uzattı. Selamlaştıktan sonra Veysel beni bisürü arkadaşıyla tanıştırmıştı.
Partiye geleli 1 saati bulmuştu. Herkes birbirine sürterek dans ediyordu. Veyselde aralarındaydı. Ahh ahh şimdi o cıvık kızlardan biri karşımda olsaydı da saçını başını yolsaydım. O an tek isteğim bu idi. Veysel dansa dalmıştı. Kuzeni Arda elinde 2 kadehle yanıma yaklaştı. " Aşk olsun veysele senin gibi güzel bir kızı nasıl da tek bırakmış. " dedi kadehi uzatarak. Bende nazikçe alıp hafif gülümsedim. "Sorun değil ya ben böyle iyiyim" dedim samimiyetsiz bir surat ifadesiyle. Eliyle işaret ederek dans şarkısı açmalarını söyledi. Şarkı başlar başlamaz Arda elini bana doğru uzatıp " Bu dansı bana lütfeder misiniz?" diyerek bakışlarını üzerime dikti. O an gözüm veysele kaydı. Sırıta sırıta bizi izliyordu. Tekrar bakışlarımı Ardaya çevirerek kabul ettim. Orta bomboştu. Yalnız biz dans ediyorduk. Ben aramızda ki mesafeyi korumaya çalıştıkça Arda daha da içime giriyordu. En son ani bir refleksle kendimi çektim. " Bu kadar yeter bence." dedim mahçup gözlerle. Gülümseyerek karşılık verdi. Veysel yanıma gelerek " Hadi gel biz de dans edelim." Birazda veyselle dans ederek yerime oturdum. Kendimi içkiye vermiştim. Alışkın olmadığım için fena çarpmıştı. Tek hatırladığım Ardanın kucağındayken üstüne kustuğumdu. Benim anlamadığım şey neden Veysel değilde Ardanın kucağındaydım.
Sabah olmuştu. Başım çatlıyordu. Gözlerimi güçlükle araladım. Hafif doğrularak nerede olduğumu anlamaya çalıştım. Bu benim odam değildi. Biraz daha zihnimi zorlayarak dün gece olanları hatırlamaya çalıştım." Ayy rezil oldum ya.. Lan salak senin neyine okadar içmek off offfff ." Kendi kendime kızarken kapı tıklandı. Üstümü başımı kontrol ederek gir dedim. Kapıdan kim girdi bi tahmin edin. Aynen "Arda".
"Ben nerdeyim, veysel nerde, hem annem merak etmiştir annemi aramam lazım. " dedim hızla ayağa kalkarak. Arda elini omzuma atarak " Sakin ol canım veysel aşağıda kahvaltı yapıyor, annene de haber verdik. Sorun yok yani." dedi kahkahalarının arasında. Içimden " Malak herif çok mu komik ne gülüyorsun mal mal " diyesim geldi ama tuttum kendimi. " Hadi elini yüzünü yıka kahvaltıya gel seni bekliyoruz güzellik" deyip beni baştan aşağıya süzdü. Odadan çıktıktan sonra " Taktı hı aptal mı ne.. Anlamıyorum veysel benii niye takmıyor.. Keşke hiç gitmeseydim..'- banyonun aynasından kendime bakıp-' Şu tipime bak rimelim falan hepsii akmış " biraz daha kendi kendime konuşup aşağıya indim. Ardayla veysel kahvaltıya oturmuş beni bekliyordular. Yavaş adımlarla yemek masasına doğru yürüyüp boş yere oturdum. Veysel bana doğru yaklaşıp dudağımdan öptü." Günaydın bebeğim. Rahat uyuyabildin mı? " dedi ilk lokmasını ağzına tıkarak. Bende evet anlamında kafamı salladım. Gözüm ardaya döndüğünde bana bakıyordu. Gözleri tam gözümün içine bakıyordu. Psikolojik baskı falan mı uyguluyordu bu salak bana ne yaptığını anlayamıyordum. Ama sabrım taşıyordu. Her an dalabilirdim. Veyselin koluna elimi koyarak " Tatlım kahvaltıdan sonra hemen çıkalım eve gitmek istiyorum bir an önce. " deyip ardaya yan yan burun kıvırarak baktım. " Aşkım benim önemli bi işim vardı ya arda seni bırakacak eve kadar " dedi ağzındaki parçalar üzerime sıçrıyordu. " Yesene cerencim istediğin bişey varsa elif hanıma söyleyelim hazırlasın sana." Göz devirerek " Yok ben bişey yemiycem saoll arda." Veysel son lokmasını da ağzına atarak ayağa kalktı. " Ben gidiyorum gülüm kahvaltıdan sonra arda seni bırakır. Merak etme telafi edecem tamam?" yaklaşıp uzunca öpüp evden çıktı. Içeride kocaman bir sessizlik olmuştu. Arada bir ardaya baktığımda arkasına yaşlanmış bana bakıyordu. Bi süre sonra "Veyselden önce nasıl da görmedim seni, senin gibi güzel bi kızı." dedi yavaş yavaş ayağa kalkarak. Bende şok içinde ardayı izliyordum. Tam arkamda durdu ellerini sandalyenin iki yanına koydu. Yavaşça kulağıma doğru eğildi. "Çok hoşsun ceren. Dünden beri aklımdasın. Dün gecede çok güzel öptün beni. Aklımdan çıkaramıyorum Cerennn" diye fısıldadı. Neye uğradığımı şaşırmıştım. Ben ardayı öpmüştüm. Lânet olsunnn!!
Hızla ayağa kalktım. "Isteyerek yapmadığımı biliyorsun,sarhoştum yoksa sen kimsin be seni öpücem ben hı? Sakın bidaha bana yaklaşma anladın mı adi herif." Evden nasıl çıktığımı bilmiyordum. Inşallah veysel duymaz yoksa yanlış anlayabilirdi ya da aşağılık arda ona yanlış bir şekilde anlatabilirdi. Herşey üst üste geliyordu. Offf offf şimdi ne yapacağım yaa...
