all that's forgotten | ✓

Ένα δώρο για σένα, όλα αυτά τα ξεχασμένα.

Ένα δώρο για σένα, αγαπημένε άγνωστε ταξιδιώτη, που είχες το θράσος να μπεις για μία μέρα στη ζωή μου.

Μία μέρα ούτε καν ολόκληρη, ένα απόγευμα, ένα βράδυ, ένα καλοκαιρινό αεράκι, ένα δειλινό και μια αυγή.

Σε ένα -περίπου- άδειο μπαρ της -περίπου- άδειας γειτονιάς, μιας -περίπου- άδειας πόλης. Καθόμουν σε εκείνο το τραπέζι στην σκοτεινή γωνιά. Ένα κερί αναμμένο μπροστά μου, αν και ο απογευματινός ήλιος έπεφτε για λίγο ακόμη πάνω μου. Διάβαζα για μια περιπέτεια ζωής, σε ένα πολυδιαβασμένο κόκκινο βιβλίο.

Loving June το έλεγαν, για μια αγάπη κόκκινη και δυνατή, για έναν έρωτα που δεν τελείωνε ποτέ στην πρώτη σελίδα.

Δεν το ήξερες. Αλλά μπήκες στο μπαρ φορτωμένος το μεγάλο πράσινο σακίδιο, είπες στο κύριο Μιχάλη τα παρακάτω λόγια: «Επιθυμώ μια ωραία μπύρα. Ο,τι θες εσύ.». Μάζεψες το όμορφο χαμόγελο σου και πήρες το γαλάζιο βλέμμα σου στην άλλη πλευρά του μπαρ -στη δική μου πλευρά.

Τόσα άδεια τραπέζια, τόσες άδειες καρέκλες. Και όμως, πήγες και κάθισες στο μικρό τραπέζι της κοκκινομάλλας κοπέλας που ευχόταν μια έξοδο, έναν παράδεισο μακριά από αυτή την κόλαση.

«Ονομάζομαι Πάρης, εσένα; Ποιο είναι το όμορφο όνομα σου;» ρώτησες με σοβαρή φωνή.

Για μερικά δευτερόλεπτα σε κοιτούσα και σκεφτόμουν το ποσό άτυχος ήσουν στη ζωή σου αν μιλούσες με το «σεις» και με το «σας» σε όλους όσους έβλεπες.

«Δεν ενδιαφέρομαι.» σου είχα απαντήσει.

«Δεν ενδιαφέρεσαι για ποιο πράγμα;» με ρώτησες.

Μα καλά, πόσο ηλίθιος ήσουν; Όχι πολύ μιας και λίγο αφότου οι λέξεις βγήκαν από το στόμα σου, συμπληρώσεις κάποιες μαγικές λέξεις.

«Ενδιαφέρομαι για έναν φίλο σε αυτόν τον άγνωστο τόπο.» είπες. «Βλέπεις είμαι ταξιδιώτης. Και θέλω να δω τη μέρα και τη νύχτα παρέα με έναν σταθερό αυτού του μέρους.»

Συνέχισα απλά να σε κοιτάω.

Ο κύριος Μιχάλης ήρθε με τη κρύα μπύρα σου. Χαμογέλασες, χείλη και μάτια και ολόκληρη η ύπαρξη σου έλαμψε. «Σε ευχαριστώ πολύ καλέ μου άνθρωπε!»

Ένα μικρό γελάκι βγήκε από μέσα μου. Ο κύριος Μιχάλης μου έκανε μια κίνηση, νόμιζε πως ήσουν τρελός. Είχε ακουστεί πως κάποιος το έσκασε από το ψυχιατρείο της πόλης. Με κάθε ξένο και άγνωστο, όλοι νόμιζαν πως ήταν ο τρελός. Εσύ όμως;