PATRON !!!

Kayıp Yer

Tüm gözler korkuyla büyürken Ceylin şaşkınlıkla kocaman açılan nemli gözlerini Kerem'e kilitledi. Evleneceğim kadın mı demişti? Ceylin kesinlikle yanlış duymuş olmalıydı...

Kerem Ceylin'in elini daha sıkı kavrarken yeniden konuştu. Gürledi demek daha doğru olurdu; şayet orda bulunanların hepsi bunun bir ikaz olduğunun bilincindeydi.

"Ceylin Hanım'a zarar verecek herhangi biri karşısında beni bulur." Deyip kendilerine şaşkınca bakanların arasından Ceylin ile beraber çıkmıştı. Arabanın kapısını açıp binmesini söyledi. Kendisini zor tutan genç kız bağırdı.

"Bu da ne demek oluyor şimdi? Bu kadar kolay her şey sana göre öyle mi?"

"Sadece konuşmamız gerek. Bin arabaya."

Ceylin diretmeye devam ederken Kerem onu çoktan arabaya bildirmişti bile. Yol boyu inmek istese, nereye gittiklerini sorsa da Kerem sessizliğini korumuştu.

Şehirden epeyi uzaklaşmışlardı, yanındaki Kerem değil de başkası olsa şimdiye çoktan her türlü kaçma girişiminde bulunmuş ve de başarılı olmuştu. Ama kalpti bu işte, her ne kadar Kerem kendisine güvenmemiştiyse de o şu an kendisini onun yanında güvende hissediyordu. Akıp giden yolu izlerken, kafasındaki binbir düşünceyle kapamıştı gözlerini genç kız.

Gözlerini açtığındaysa büyük bir evde şöminenin karşısındaki genişçe bir koltukta uzanmış halde buldu kendisini. Nasıl bu kadar derin bir uykuya daldığına dair bir fikri yoktur, son zamanlarda uyuduğu en huzurlu uyku olduğuna yemin edebilirdi. Etrafına bakındı ama kimseyi göremedi. Evden çok bir villayı anımsatıyordu ve evi gezdiğinde de büyüklüğünden bunun bir villa olduğundan emin olmuştu.

Alt katta Kerem'i bulamayınca üst kata çıktı. Karanlık odalardan birine girdi, ışığı açtı, genişçe bir yatak odası vardı. İlginçti. Diğer odalara oranla oldukça sade döşenmiş bir yatak odasıydı. Bir yatak, bir dolap ve de komödinden(bu kelime Türkçe'de nasıl yazılıyor ya:/ ) başka eşya yoktu. Yerde küçük bir halı seriliydi. Ceylin'in üzerinde hâlâ şirkete giderken giydiği kıyafetler duruyordu, bir şeyler bulabilmek için dolabın kapağını açtı. Dolaptaki erkek kıyafetleri büyük olasılıkla Kerem'e aitti. Arada gizlenmiş genişçe bir tişört buldu. Üzerindeki gömleği ve dar eteği çıkardıktan sonra bol tişörtü üzerine geçirdi.  Eşofman arayışı içine giren genç kız saçlarının sürekli kendisine engel olmasına uyuz olmuştu. Yatağın yanında duran komödine doğru yürüdü. Çekmecede saçını tutacak bir şeyler bulabilmeyi ummuştu. Öyle de oldu, bir saç bandı bulamamış olsa da çekmecenin arkalarından sürüklediği bir kalemle saçını tutturmayı başarmıştı. Kalemi çekince bir kağıt parçası da öne doğru sürüklenmişti. İçinden gelen dürtüyle eline aldı ve o an bunun geçen defa Kerem'in arabasında gördüğü fotoğraf olduğunu fark etti. Bir kaç dakika öylece fotoğrafa bakakaldı. Duyduğu ıslık sesiyle arkasını döndü ve kapıya yaslanmış kendisini sırıtarak izleyen Kerem'i gördü ve tabi Kerem de kendisindeki fotoğrafı.

Genç adamın kaşları çatıldı, kızgınlık değildi yüzündeki, sadece endişe Ceylin'in üzülmüş ya da yanlış anlamış olabileceği endişesi. Yavaşça Ceylin'e doğru yürüdü, genç kızı yanında durduğu yatağa oturttu ve kendisi de yanına oturdu.

"Eğer yanlış anladıysan, bunu kafana takmana gerek yok." Dedi Kerem, aslında neyi nasıl söyleyeceğini bir türlü kestiremiyordu, sevdiğini incitmekten ölesiye korkuyordu.

" Sen o fotoğrafı gördükten sonra gelmiştim buraya. Bir kaç gün kaldıktan sonra her şeyi geride bırakıp döndüm. Sonra bir daha buraya gelmedim. Anlıyor musun?"

Genç kız kafasını evet anlamında salladı. " O.. Yani Afra.. Onu çok sevmiş miydin?"

Genç adam umutsuzca kafasını Ceylin'in az evvel yaptığı şekilde salladı.

"Rahat olabilirsin. Bu beni endişelendirmiyor. Geride kaldığını biliyorum. " dedi genç kız kesik kesik cümleleriyle.

"Bu fotoğrafa takılmadım, gözüme takılan aranızdaki aşkın büyüklüğü. " diye devam etti.

"Bizim aşkımız da büyük. " diyebildi genç adam sadece.

"Hiç bir zaman bu fotoğraftaki kadar büyük olmayacak. Bizimki bitti." Dedi genç kız gözünden düşen bir iki damlayla.

" Hiç bir şey bitmedi Ceylin bitmeyecek de. Her şey bir yanlış anlaşılmaydı. " Soluklandı ve devam etti " Seni bu kadar severken senin değerlerine saygı duyduğum için ileri gitmek istemedim ve başka biriyle yatmış olabileceğin düşüncesi çok korkunçtu. Afra'dan sonra hiç bir kadına güvenemedim, hayatıma alamadım, kapılarımı açamadım ve güvendiğim kadını böyle düşünmek oldukça kahrediciydi. Biliyorum bahanesi yok, affetmesi zor ama kendini benim yerime koyarsan bana hak verebilirsin belki. Ben sadece bana bir şans daha vermeni istiyorum."

" Bana güvenmek bu kadar zorken, başardığın halde şüphe etmemeliydin."

Ceylin'in gözyaşını silip dudaklarına hafif bir öpücük kondurdu. Sonra geri çekildi. "Bunu daha düzgün bir şekilde yapmalıydım biliyorum ama benim bekleyecek zamanım yok Ceylin, bir anımı dahi sensiz geçirmek istemiyorum. Sana hayatımın sonuna kadar güvenmek istiyorum. Benimle evlenir misin Schatz? "

Genç kız bunu beklemiyordu, şirkette söylediğinde bunu sadece oradakileri susturmak adına söylenmiş bir söz sanmıştı. Şimdiyse Kerem oldukça ciddi, kendinden emin görünüyordu.

Her zaman düşünceli hareket eden bir kız olmuştu Ceylin. Kerem ile karşılaştığından beri bu pek de mümkün değildi. Şu anda da öyleydi, yine mantığına uzak kalmıştı genç kız. O an aklına kendisi Kerem ve de ileride kurabilecekleri yuvadan başka bir şey gelmiyordu; ne Kerem'in kendisini bırakışı, ne kendisine güvenmeyişi ne de başka bir şey. .

Hiç bir şey söylemedi genç kız, söyleyemedi. Kerem'in az evvel yaptığını bu defa Ceylin yapmıştı, Kerem'in dudaklarına dudaklarını bastırırken gözlerini kapadı. Kafasındaki her şeyi temizleyip kalbinin istediği yöne yol almasına izin vermişti ve  Kerem'in öpücükleri arasında bu durumdan pişmanlık duyması mevzu bahis bile değildi. Kendisini geri çektiğindeyse ilk konuşan Kerem oldu.

"Bunun evet anlamına geldiğini söyle lütfen?"

Ceylin duraksadı ve vereceği cevaba kendini hazırladı. . .Bu cevabın Kerem'i memnun edeceğini pek sanmıyordu.

Bölüm Sonu

Umarım beğendiğiniz bir bölüm olmuştur hikayemiz sonlara yaklaşıyor gibi.. Bölümleri düzenli gönderemesem de bu hikaye beni günlük hayatjmdaki stresten uzaklaştırmayı başarıyor. Bitecek olması üzücü .. Medyaya yakın zamanda vefat eden bir sanatçının sevdiğim bir şarkısını eklwdim umarım hoşunuza gider.. Bölümü begendiyseniz like bırakmanızi rica ederim. Seviliyorsunuz..

By; ZAUBERWORT