Aylin Tilki'nin peşinden çıkmıştı. Tilki'nin Yaren ve Karlos' a sinirli sinirli baktığını görünce Tilki'yi sakinleştirmeye çalıştı. O sırada Yaren Tilki'yi gördü ve hemen Karlos'u bıraktı. Durumu gören Tilki sinirli bir şekilde yanlarına gitti ve
T : Yazıklar olsun ikinize de bunu benden nasıl saklarsınız. dedi.
Y : Abiiii
T : Bana abi deme.
K : Kardeşim yapma lütfen. Biz birbirimizi seviyoruz.
T : Kardeşim ha ikinizde beni kardeşiniz olarak görmüyormuşsunuz demek ki
Bunları söyleyip arabasına bindi. Yaren ağlamaya başladı.
F : Derya Aylin siz benimle gelin. Ayaz Öykü yanlarında kalın haberleşiriz. Hadi kızlar...
Ferdi Derya ve Aylin Tilki'yi takip etmeye başladılar. Öykü Yaren'i sakinleştirmeye çalışıyordu. Ayaz ve Karlos da dışarı çıkıp dertleşmeye başladılar.
K : Adam haklı abi. Ben kendimi bildim bileli onlarla birlikteyim. Niye sakladım ki. Yaren söylemişti söyleyelim demişti ama ben engelledim onu söyleriz acele etmeyelim dedim. Of of her şeyi mahvettim ben.
A : Ooo abartma. Haklısın. Tamam belki senin yakın arkadaşların ama Yaren'in abileri sonuçta. Kim olsa öyle yapardı.
O sırada Yaren ve Öykü ;
Y : Ya kusura bakma sizin de gününüzü mahvettik.
Ö : Düşünme sen şimdi bunları.
Y : Ya Öykü biz ne yapıcaz ya abim bizi nasıl affedicek yoksa affetmieyecek mi ?
Ö : Ya siz kardeşsiniz sonuçta eninde sonunda affedicek. Hem siz birbirinizi seviyorsunuz e o da Aylin'i seviyor. Anlar yani halinizi.
Y : Umarım anlar.
Ferdi Derya ve Aylin ;
F : Of nerde bu ya ?
A : He buldum bak orda.
D : Nereye gidiyor ?
F : Biz küçükken bir kere daha gelmişdik buraya. İlk evlatlık geldiğimiz zamanlar. Bir yandan çok mutluyuz ama bir yandan acı çekiyouz Tilki'yle. En çok da Karlos' un yanından ayrılmak yıkmıştı bizi. Bir gün akşam üzeri annemiz yani Ender Hanım Karlos evlatlık alınmış derken duyduk onu ve çocuk aklı işte arkasını sorgulamadan koşmaya başladık. Bir daha onu hiç göremeyeceğimizi sanmıştık. Sonra bir yere çıktık. Kayalıkların üstü. Oturduk oraya. Ayaklarımızı denize soktuk ve başladık ağlamaya. Ağlamamız dinince taşları suya atmaya başladık ve güneşin batışını izledik. O sıra ikimizden de çıt çıkmıyordu. Hava karardıktan sonra tuhaf tuhaf sesler duyduk ve yola çıkıp ağlamaya başladık. O sırada buldular bizi. Neyse işte oraya gitmiştir. Bütün sinirini kusmaya.
O sırada Ferdi'nin gözleri dolmuştu. Derya ve Aylin de bir iki damla gözyaşı döktüler ve sonra Tilki durdu. Ferdi'nin dediği gibi oraya gitti ve oturup ağlamaya başladı. Bir süre beklediler. Sonra yanına gittiler. Tilki onları görünce ağlayarak konuşmaya başladı ;
T : Ya ben unutmuşum nerden geldiğimizi. Kaptırmışım bu hayata kendimi. Ama bugün anladım. Biz bu hayata yakışmıyoruz be oğlum. Yaren zengin çocuğu ne kadar uğraşsa da bize gerçek abi gözüyle bakmaz.
F : Tilki Yaren öyle bir kız değil. İlk öğrendiğimde ben de senin gibi düşündüm ama sonra Yaren bana asıl size söyleseydim sizi abim olaram görmezdim dedi. Düşününce mantıklı geliyor insana. Hangi kız abisine özel hayatını anlatır ki?
T : Evet bu yönden mantıklı ama bilmiyorum. Buraya ilk geldiğimiz günü hatırlıyor musun ?
F : Söz vermiştik birbirimize.
T : Evet. Ne olursa olsun ayrılmıyıcaz. Karlos' u bulucaz ve hiç ayrılmıyıcaz. Terkedildiğimizi unutmıyıcaz.
F : Biz üç kişilik bir aileyiz. Fertleri küçük yürekleri büyük bir aileyiz.
T : Peki şimdi ne değişti de biz aile olmaktan çıktık? Birbirimize yalan söylemeye başladık.
F : Bizim ailemiz hiç bozulmadı. Karlos bi hata yaptı ve bence hatasının farkında. Biliyorum senin kızgınlığın sevmesinde değil yalan söylemesinde. Bu yüzden takma kafana. Hem bu pembe bir yalan unutma. Ne kadar saklıyabilirdi ki? Bunun bilincinde söyledi. Buraya da bunu söylemek için getirdiler bizi.
T : Peki. O zaman otele dönelim ve toplantımızı yapalım. Sadece sen ben ve Karlos. Umarım rahatsız olmazsınız kızlar.
Kızlar bu konuşmalar karşısında ağlamışlardı.
D-A : Yo yo tabiki de.
F : Siz ağladınız mı gelin buraya.
Kızlar erkeklerin yanına oturdular ve bir süre sessizlik için de manzarayı seyrettiler. Diğerleri çoktan otele dönmüş sahilde oturuyorlardı. Kısa süre sonra Ferdi Derya Aylin ve Tilki de otele döndüler. Yolda Aylin Öykü'ye mesaj attı ve nerede olduklarını öğrendi. Mesaj da yanindakilere çaktırma dediği için kimsenin haberi yoktu. Yaren Tilki'yi görür görmez ayaklandı.
T : Ben sinemada abarttım. Farkındayım. Özür dilerim ikinizden de. Ama sinirlerim bozuldu. Birlikte olmanıza değil. Karlos'un verdiğimiz sözleri bile bile bize yalan söylemesine.
K : Tilki...
T : Konuşucaz Karlos bi dakika. Ben konunun uzamasımda yana değilim. Zaten Öykü ve Ayaz'ın gününü mahvettim. Ama tek bir isteğim var ; biz erkek tayfası dertleşmeye gidiyoruz. Olur mu ?
Y : Abi çok teşekkür ederim abim benim.
K : Kardeşim. Gerçekten ne desem ne söylesem az kalır. Affet beni.
T : Tamam sonra konuşuruz bunları. Hadi beyler.
Erkekler dertleşmeye gidince kızlar da çarşıya indiler. Erkeklerin dırdırı olmadan rahatça alışverişlerini yaptılar. Erkekler geç saatte dönünce o akşam başka bir süpriz olmadı.
Ertesi gün kahvaltıdan sonra otelin aktivitelerinden yararlanmaya karar verdiler. "Aşıklar Grubu" köşesindek makineden bugün yapmaları gereken aktivitelerin listesini aldılar. İlk bölümde su kaydırağı vardı. Sevgili olanlar bir aletle birbirlerine bağlanıp dev su kaydırağından kayıyorlardı. Sıkılana kadar orada kaldılar. Ardından otelin köy havasındaki bölümüne gitmeleri gerekiyordu ve oraya gittiler. Ata bindiler, koyun beslediler hatta inek sağdılar. Üçüncü yer kafe oldu. Bir şeyler atıştırıp denize gittiler. Akşam yemeğine kadar denizde vakit geçirdiler. Akşam yemeğinden sonra sahilde doğruluk mu cesaret mi oynamak vardı. Şanslarına o gün sahilde müzik çalan bir de grup buldular ve müzik eşliğinde oyunlarını oynadılar. Saati gelince de diskoya gittiler. Her şey güzel giderken kızlara laf atan sapıkların gelmesi hiç iyi olmadı ve doğal olarak kavga çıktı. Tüm günü mutlulukla geçiren grubumuz soluğu karakolda aldı. O sırada karakola ihbar geldi ve herkes onunla ilgilenmek zorunda kaldı. Bizimkiler de o geceyi karakolda geçirmek zorunda kaldılar...
