Everything I Wanted - DYFF 3

Hoofdstuk 5

Joost pov

Ik draai me om en zie Nikki staan. Ze glimlacht droog, alsof het haar bedoeling was dat dit zo ongemakkelijk werd. 'Dus... wanneer gaan jullie nou eindelijk eens officieel maken dat jullie samen zijn?' Ik denk na. Aan onze vrienden hebben we verteld dat we samen zijn, maar we hebben nooit officieel in een video verteld aan onze kijkers hoe het zit. 'Ik... we... ja weet niet, link en ik zijn gewoon samen, ik weet niet waarom we daar nooit iets over hebben geplaatst' zeg ik. 'Je durfde het gewoon niet dus... maar jullie zijn wel echt samen, nou gefeliciteerd' zegt nikki sarcastisch. Ik kijk naar link en hij kijkt beduust naar beneden. 'Maar euh... nikki wat doe jij hier eigenlijk?' vraag ik dan. 'Oh gewoon, zomaar' zegt ze. 'Fijne dag nog' en ze loopt weer weg.

Ik slik even. Ronald en pascal komen naar ons toe. 'Was dat nou nikki?' Vraagt ronald. 'Ja' zeg ik kortaf en ik loop verder. Ik heb link zijn hand los gelaten. Link zegt niks en loopt achter me aan. Nikki zien was niet leuk. Ik voel me nogsteeds schuldig tegenover haar. Nikki laat me zien hoe een vreselijk persoon ik eigenlijk ben. En hoe ontevreden ik ben over mezelf. Ik was het eigenlijk vergeten maar nu bedenk ik het me weer. Link komt naast me lopen. 'Euh joost... gaat het?' Vraagt hij. Ik stop met lopen en zucht. 'Sorry... sorry sorry... ik mag echt niet zo doen... het spijt me link' zeg ik. 'Nee nee... joost als er iets is dan moet je het zeggen tegen me, gaat t om nikki?' Vraagt link. 'Ik zeg het later wel' zeg ik en geef een kus op link zijm hoofd. Hij haalt zijn schouders op en loopt naar ronald en pascal die al heel wat dingen in de kar hebben gedaan.

Jeremy pov

Vandaag gaan we kijken bij het huis. Gister werden we gebeld door de makelaar. Hij vertelde ons dat de kijkers van gister al hebben besloten om het huis niet te kopen. Dat was echt het beste nieuws ooit. Ik gilde bijna toen ik het hoorde. Don was net zo blij. Hij tilde me gewoon helemaal op, ik wist niet eens dat hij dat kon. Vandaag gaan we het dus bekijken en daarna, hoogstwaarschijnlijk, het kopen. We hebben ook een kleine lening aangevraagd bij de bank en die hebben ze ook al goed gekeurd. Ik ben echt super benieuwd. We beginnen vandaag een nieuw hoofdstuk van ons leven.

We stappen uit voor het huis. In het echt ziet het er nog mooier uit dan op de foto's. Het is lekker warm en de lucht is strakblauw. We lopen de oprit op en er staat een man ons op te wachten. Wanneer hij ons ziet komt hij vrolijk op ons af lopen. Hij geeft ons beide een hand. 'Goedemiddag,  van Delen is de naam' zegt hij. We stellen ons voor en lopen dan achter hem aan het huis binnen.

De man laat alles zien. Ik kijk mijn ogen uit. Het huis is nog mooier dan ik durfde te dromen. Hier zou ik mijn hele leven wel willen wonen. We bekijken het hele huis. Vanaf de gang, tot de wc, tot de zolder, tot de tuin. In mijn hoofd bedenk ik al allemaal meubels en kleuren en inrichtingen voor alle kamers. Ik wil dit huis zo graag.

Als we als alle kamers zijn geweest geeft de man ons even de tijd om samen te overleggen en nog even rond te lopen. Ik bekijk nog wat kamers met don en overleg over ideeen die ik had. Na een half uurtje komt de man terug. 'Zijn jullie er een beetje uit gekomen? Of willen jullie er nog even over na denken?' Vraagt hij. 'We nemen dit huis' zeg ik voor de man nog iets kan zeggen. Don kijkt me blij verbaast aan en zegt dan 'nou u hoort het, dit word hem'. De man feliciteerd ons met de keuze. 'Wanneer zouden jullie de papieren willen tekenen?' Vraagt hij. 'Het liefst zo snel mogelijk' zegt don. Ik knik. 'Ik kan wel even bellen met de gemeente, dat gaat makkelijker dan dat jullie dat zelf doen' zegt hij vriendelijk. We knikken blij. De man loopt weg.

Even later komt hij weer terug. 'Jullie zouden morgen de papieren kunnen tekenen, en als alles mee zit, kunnen jullie vanaf volgende week hier intrekken, als jullie dat graag zouden willen' zegt hij. Ik kijk Don blij aan. We spreken een tijd af met de man en maken nog wat fotos om alvast te gaan kijken naar meubels. Daarna lopen we weer terug naar de auto. Als we eenmaal in de auto zitten, schreeuw ik even heel hard. 'Jeeeeeeeee what de fuck Jer' roept don. Ik lach. 'Sorry ik ben gewoon fucking blij, dit huis is zooo mooi'. Ik knuffel don ineens. Hij knuffelt me terug en dan zoent hij me. 'We gaan het nog mooier maken dan het al is, en dan samen een nieuw hoofdstuk van ons leven beginnen' zegt don. Ik kijk hem in zijn ogen. Elke keer weer vraag ik me af hoe het zo ver heeft kunnen komen. Hoe ik zo gelukkig terecht ben gekomen. Hoe geweldig mijn leven op dit moment is. Op de momenten dan het zo slecht ging zou ik nooit kunnen bedenken dat ik nu hier ben en zo gelukkig ben. Ik zou wel kunnen huilen van geluk.

'Gaat het jer?' Vraagt Don ineens. Ik schrik op uit mijn gedachten. 'Oh ja sorry..  ik zat even na te denken' don kijkt me vragend aan. Ik snap gelukkig wat hij bedoelt. '...over dat ik nu zo gelukkig ben en dat wat ik nu heb eigenlijk alles is waar ik van zou kunnen dromen... ik ben gewoon zo blij nu en ja daar zat ik even aan te denken' leg ik uit. Don glimlacht. 'Ik dacht daar ook even aan... op het moment dat er iets slechts in mijn leven gebeurde, zou ik nooit kunnen bedenken dat ik nu hier zit... en zo gelukkig ben...' zegt hij. Even ben in sprakeloos. 'Dat was echt precies wat ik ook dacht... echt precies dat' zeg ik verrast. Don glimlacht naar me. Echt... wat er ook zou gebeuren in mijn leven...  zolang don bij me is, ben ik gelukkig.