You Don't Own Me (YQS1: Accoysa Yu)

Chapter Six

Chapter 6

Humupa na ang ingay ng audience at wala na rin ang kaniya-kaniyang sigawan ng mga manonood sa numero at pangalan ng paborito nilang contestant.

Halos tatlong oras na kasi ang lumipas ng matagumpay na natapos ang 'Search for Ms. Nichella Fin&BusCom'.

Katulad ng inaasahan ng ilan, ang contestant number 14 ang nakasungkit ng naturang titulo.

Hindi makahuma sa pagpa-pasalamat at pag-ngiti si Acoyssa sa bawat bumabati sa kaniyang pagkapanalo. Napilitan man sya noong una sa paglahok sa contest ng kumpanya kung saan sya nagta-trabaho ay masaya na rin si Acy sa natamong tagumpay.

Burado  na ang make-up at simpleng nakalugay na lang ang hanggang balikat, kulot at blonde na buhok ng dalaga subalit hindi iyon nakabawas man lang sa ganda nito.

Nakapag-palit na rin ito ng puting T-shirt at kupas na maong pants bago nagpasyang umuwi.

Makalipas pa ang ilang sandali ay nagpaalam na si Acy sa mga kasamahan at matapos ang kuwelang usapan ay pinakawalan na sya ng mga ito.

She's glad that she managed to get close to her coworkers within a short period.

In just a span of almost one hour and a half, Acy arrived safely and easily finished parking her car on it's area.

She was already carrying her baggage that she'll bring inside so she can finally get a rest when;

"Tulungan na kita, Acy?", wika ng baritono at medyo pamilyar na tinig.

Mabilis ang naging paglingon ng dalaga sa pinagmulan ng boses.

Magkahalong pagtataka at pagkagulat ang nadama nya ng mapagtanto kung sino ito.

"Nighali! What are you doing here?", malumanay at puno ng kuryosidad na tanong ng dalaga sa binata.

"Kakatapos ko lang mag-deliver ng pagkain, alam mo na.", tipid na sagot ng lalaki.

Tumango-tango si Acy bago ngumiti dito.

"Hindi naman siguro isa na naman sa kamukha ko ang nagpa-deliver using some incorrect address just to prank an old man, right?", paniniyak ng dalaga na may kahalong pagbibiro.

"Hindi naman," tugon ng binata bago tumawa matapos maalala ang eksenang binabalikan ni Acy.

Katahimikan ang namayani matapos iyon.

"Halika, hatid na kita ang dami mo kasing dala. Ayos lang ba?", nahihiyang tumingin si Nighali sa babaeng kaharap, bilang tugon ay ini-lahad ni Acy sa kaniya ang isa sa mga bag na hawak nito.

"Don't complaints if it is heavy, I never force you to help me. You volunteer and insisted.", biro ulit ng dalaga.

"Puwede pa bang mag-back out?", ganting biro naman ni Nighali habang pasimpleng kinamot ang sariling batok.

The reaction makes Acy's heart skip a bit. The guy is easy to get along with.

"Wait, was your shift done?", she asked in a worried tone. Baka kasi mawalan ito ng trabaho dahil sa kanya.

"Yes Ma'am.", he replied while saluting to her as if she's a high rank officer.

Acy bit her lower lip to suppress her laugh but she didn't succeed. Her joy surrounds the place and people who see them might think that they were close friends.

Thrilled with the idea, Acy made up her mind. There's nothing wrong with that so, why not?

Before entering at the same elevator where they first met, she intently look at him.

"Hey, Hal. Can we be friends? A close one.", then she copy his gesture, she wink and smirk at him.

Nighali freeze for a moment then nod.

When Acy take a close look, she discover that he's blushing. Her mind only thinks of one thing;

'Luv's right. Nighali's a typical but charming deliveryman and she can't really see a guy like him everywhere.'

Nighali's POV

Kadarating ko lang sa bahay ng tumunog ang cellphone ko, may nagtext, at automatic akong napangiti ng makita kung sino ang sender.

'I hope you got home safely. Thanks for the help earlier.'

Kung alam mo lang Acy. Hays. Hinintay talaga kita kanina sa tapat ng building nyo.

Kahit malamig, madaming lamok at hindi ako sigurado kung anong oras ka uuwi.

Stalker na kung stalker pero mukhang nahawahan na ako ng peligrosong virus, at 'yon ay ang "Love Virus".

Teka, saan ko ba napulot ang linyang 'yon? Corny ha.