recovery :: kim namjoon 🍃

0.2

Sınıfa girer girmez herkesin bana bakarak gülmesi tepemin daha çok atmasına neden olmuştu. Yumruk yaptığım elimi mümkünmüş gibi daha da sıkarak eklemlerime zarar verirken dişlerimin arasından tıslayarak "Hanginiz yaptı?" diye sordum. "Beni oraya kim kilitledi?"

Nora çıktığı sıranın üzerinden yere atladı ve bana yaklaştı. "Sanırım ben yapmış olabilirim."

Dudaklarımda sinsi bir sırıtış oluştuğunda "O zaman sıra bende. Şimdi sen ve diğer şeytan arkadaşların benim oyunumu izleyeceksiniz" dedim. "Size bunun hesabını soracağım."

Nora ilk bir şey diyemese de sonrasında tekrar o özgüvenli moduna girmiş ve 'meydan senin' dermiş gibi elini sallamıştı.

Sınıf arkadaşlarıma (!) onların bir avuç gerizekalı olduğunu hatırlatan bakışımı atıp kapıya doğru yürüyecekken aklıma gelen şeyle durdum ve Nora'ya döndüm.

"Yeni öğrenci de benimleydi. Bakalım çok sevgili müdürümüz oğluna da yapılan bu şakaya ne kadar sıcak bakacak? Ha unutmadan, kapıyı açmak için omzunu incittiğini de unutmayalım."

Nora afalladı. Diğerleri kendi arasında "Namjoon müdürün oğlu mu" diye konuşurken Nora birkaç adım öne atıldı ve telaşla "Namjoon şimdi nerede?" diye sordu.

Gözlerimi devirdim. "Geç kaldın ve büyük bir aptallık ettin, Nora-sshi."

Onu orada bırakıp müdürün odasına gittim. Şimdi asıl şov zamanı başlıyordu. Bir süre kapısının önünde rolüme çalıştım ve en sonunda hazır olduğumu hissedince odasını tıklatıp içeri girdim.

"Müsait misiniz efendim?"

Bay Kim beni görür görmez canlanmış gibi "Gel kızım gel, sen miydin?" dedi hevesle. "Otur lütfen."

Hafifçe eğilip onu selamladım ve işaret ettiği koltuğa geçip oturdum.

"Sizinle çok önemli bir şey konuşmam gerek," dediğimde ciddileşiyordum. "Ailemin kulağına gitmesini istemiyorum. Bunu sizin halledeceğinizi düşünüyorum."

Bay Kim kaşlarını kaldırarak merak dolu bakışlarla beni izliyordu. "Devam et lütfen." dedi.

Zorla gözlerimi doldurdum ve ağlamaklı bir sesle "Çete lideri Nora ve diğer sınıf arkadaşları beni spor salonuna kilitledi! Benimle defalarca uğraştıkları için klostrofobim olduğunu ve bu durumlar da atak krizleri yaşadığımı bile bile beni orada bıraktılar! Ve Namjoon-sshi... Ah zavallı oğlunuz. O da oradaydı... Sırf bizi oradan çıkarmak için omzunu yaraladı... Onun için üzülüyorum," dediğimde Bay Kim beni şok bir ifadeyle dinliyordu. "Artık sınıfın bu eşek şakalarına dayanamayacağım. Hadlerini bildirmezseniz ailemi ve yasal işlemleri araya sokmak zorunda kalacağım, efendim."

"N-namjoon... Oğlum. O iyi mi? Nerede?" diye ayaklandığında ben de ayağa kalkmıştım.

"Revir de olmalı." diye açıkladığım esnada odanın kapısı tıklatıldı ve içeri omzu sarılmış bir şekilde Namjoon girdi. Bir bana bir de babasına baktığında Bay Kim yerinden koşarak oğlunun yanına gitti.

"Kolun nasıl? Neden kapıyı kırdın ki... Ah be oğlum.."

Namjoon onu sakinleştirmeye çalıştı. "İyiyim ben baba. Sorun yok, gerçekten."

Bay Kim ikna olmuşa benzemiyordu ama Namjoon ısrarla iyi olduğunu söyleyince bir nebze de olsa buna inanmıştı. Yerine geçerken ben de tekrar yerime oturdum.

Bay Kim bana döndüğünde "Aileni aramana gerek yok, Hyena," dedi. "Bu sınıf artık çok olmaya başladı. Gerekeni yapacağım."

Gülümsedim. "Teşekkürler Bay Kim."

"Neler oluyor baba?"

Bay Kim Namjoon'a durumu açıkladığında Namjoon bir hışım bana döndü.

"Tüm sınıf bizim yüzümüzden disiplin cezası mı alacak? Bunu istemiyorum."

Ağzımdan bir "Hah," kaçmasına engel olamadım. "Bunu hakettiler. Ben bu şartlar altında eğitim göremiyorum. Aptallıklarının cezasını çekmeliler."

Namjoon bana bir süre anlamsızca baktı. "Klostrofobi? Atak krizleri? Yalan söylemeyi kes Hyena. Gayette iyi görünüyordun yanımdayken."

Kaşlarımı çattım. "Çünkü yalnız değildim," dedim yalanıma devam ederek. "Sen olmasaydın bunları yaşayabilirdim!"

Bay Kim araya girdi. "Namjoon, Hyena'nın başına gelen bu şeyler ne yazık ki ilk değil. O yüzden sen karışmasan iyi olacak."

Namjoon babasına beni işaret ederek "Belki de başına gelenleri hakediyordur?" dedi öfkeyle. "Belki de bu okuldan gitmesi gerekiyordur?"

"Nesin sen, Nora ve sürüsünü koruma vakfı mı?" dedim alayla. "Bu okulun en başarılı öğrencisi benim. Asıl gitmesi gereken kişiler kim bu durumda? Tabii ki benim huzurumu bozan kişiler."

"Dünya senin etrafında dönmüyor Hyena!"

Bay Kim araya girip "Yeter," dedi. "Sanırım bunu yapan kişi Nora. Sadece onu cezalandırmak en iyisi."

Neyse, asıl amacım Nora'yı bitirmekti. Sorun yoktu yani. Ayağa kalktım ve şirince gülümsedim.

"Nora okuldan atılacak, değil mi Bay Kim?"

Namjoon "Ne?" dedi anlamayarak. "Hyena. Kişisel problemlerine babamı alet etmeyi kes artık!"

"Bu kişisel bir problem değil. Üç uyarı cezası alarak zaten disipline gitti. Bu son şansıydı."

Bay Kim "Daha mâkul bir ceza düşünsek..." diye fikir sunacak oldu ama "Ailemin bu konuya sıcak bakacaklarını sanmıyorum." diye araya girdim.

Bay Kim'in omuzları düştü. Namjoon sinirle saçlarını çekerken odada volta atıyordu.

Ben ise zafer kazanmış bir şekilde gülücükler saçıyordum. Bay Kim'in Nora'yı kovmaktan başka çaresi yoktu.

Nora, eğitim-öğretim hayatının sonuna gelmişti.

"Nora'nın son şansıydı..." diye onayladı beni Bay Kim düşünceli bir sesle. "Yapılması gerekeni yapacağım."

Saygıyla eğilip müdürü selamladım ve "Teşekkürler efendim," dedim. "İyi çalışmalar size."

Odasından güle oynaya çıkarken Namjoon'da peşimden geliyordu.

Kolumdan tutup beni sertçe kendisine doğru çevirdiğinde "Bıraksana kolumu," diye sesimi yükselttim. "Ne yaptığını sanıyorsun?"

Kolumu elleri arasından kurtarıp çekebildiğimde sinirden kudurduğunu görmek gözlerimi baygınca devirmeme neden oldu.

"Sen az önce ne yaptın?" diye sorduğunda sakin kalmaya çalışıyor ama başaramıyor gibiydi.

"Ne yapmışım? Baksana, acaba sen Nora'dan mı hoşlanıyorsun? Geleli iki gün olmuşken?"

"Gitmesine izin vermeyeceğim." dediğinde "Hiç sanmıyorum." dedim.

"Sen gerçekten baş etmesi zor bir insansın."

"Bunu o kız da anlasaydı keşke," dedim. "Belki bana kafa tutmazdı. Şimdi kaybol."

Omzuna vurarak yanından geçtiğimde arkamdan seslendi.

"Seni o kilitli yerden çıkardım ve bir karşılığı olacaktı," dediğinde adımlarım durmuştu. "Nora okuldan gitmeyecek, karşılığım bu."

Bunu tabii ki kabul etmeyecektim.

Arkamı dönmeden "Hayır," dedim. "Kararım asla değişmeyecek."

hemencecik yazıp bitirince yayınlamak için beklemek istemedim :') umarım beğenmişsinizdir ❤

oy verip yorum yapmayı unutmayın, gelecek bölümde görüşmek üzere <3